Lal

25.bölüm" çağanın dönüşü"

Hala sevinç ablalardaydık. 2 gündür burda kalıyorduk. Sevinç abla kendimi eve kapatmamı istemiyordu. Kendimi kimseden uzaklaştırmamam için beni bırakmıyordu. Aden ve naz çok iyi anlaşıyolardı. Erkekler gitmişlerdi ama kızlar buradaydı. Hep beraber bahçede oturuyorlardı bende mutfakta tabakları makineye diziyordum.

Leya içeri girdiğinde gülümsedim. Yüzüne baktığımda endişeli olduğunu gördüm.
" Leya iyimisin ne oluyor?" Dediğimde bana baktı.
" tuana.." dedi. " bişey söylemem lazım."
" Leya endişeleniyorum söyle." Dedim
Elimdeki tabakları alıp tezgaha koydu. Anlamaz gözlerle ona bakıyordum.
" esat çağanı aramış." Dediğinde şaşırdım
" çağan bir kaç güne döneceğini söylemiş."
Dedi. Hızla leyaya baktım.

"Leya beni ilgilendirmiyor. O artık benim hayatımda yok hadi bahçeye çıkalım." Dedim ve yanından geçip bahçeye çıktım. Hep beraber oturuyorduk. Kızlara döndüm
"Hiç kimse hele ki erkekler Naz'dan Çağana bahsetmeyecek. Onları uyarın ciddiyim bu konuda hiç biriyle muhattabım kalmaz." Dedim kızlar kafa salladı

3 Gün önce evime gelmiştim. Naz'ın üstünü değiştirip salonda oyuncaklarıyla bıraktım. Bende televizyon izlemeye başladım ama aklım televizyonda değildi. Nazı öğrenmesinden korkuyordum. Naz ayağa kalkıp yanıma gelince onu kucağıma aldım.
" anne uykum var." Dediğinde güldüm. Naz'ı yatağına koyup uyuttum. Bende yanında uyumuşum.
Telefonun sesiyle uyandım kim olduğuna bakmadan açtım.
" tuana" diyen leyanın sesiyle yatakta doğruldum.
" efendim Leya." Dedim.
" kuzum çağan dönüyor biliyorsun hep beraber toplanıyoruz gelecek misin?" Dediğinde bi süre sustum.

" yok Leya ben sevinç ablanın yanına gidicem. Aden bizi soruyormuş zaten." Dedim.
" tamam canım haberleşiriz." Dediğinde " tamam Leya ayrıca benimle görüştüğünüzü bilmesin hemde Naz'ı." Diyip telefonu kapattım.

Akşam saat 8 gibi Naz'ı hazırlayıp evden çıktım. Sevinç abla kesin bir dille beni evine çağırmıştı. Zaten şilede şehrin dışında oturuyordum.
Sevinç ablalara gelince içeri geçtik. Adenle naz odada oynuyolarken benle sevinç abla da kahve içiyorduk.
" gelmiş." Diyen sevinç ablaya baktım. Elimdeki kahveyi sehpanın üstüne bıraktım.
" sevinç abla beni ilgilendirmiyor. Naz senin torunun evet ama oğlun beni ilgilendirmiyor. " Dedim. Sevinç abla anlayışla Gülümsedi.

"tuana biliyorum. Oğlum sana çok şey yaşattı. Zaten bu yüzden ne dersen tamam diyorum. Hepimiz senin yanındayız ama kendini bizden uzaklaştırma." Dediğinde kafa salladım. Kapı çalınca sevinç abla " ben gidip açayım." Dedi bende ayağa kalktım.
" sen aç ben bi kızlara bakayım sesleri çıkmıyor."Diyip yukarı çıktım. Tam Naz'la adenin yanına gidince telefonum öttü. Ülkü mesaj atmıştı
Ülkü: sevinç ablalarda mısın?
Tuana: evet
Ülkü: çağan aşağıda bizde geldik. Engellemeye çalıştık ama adeni görücem annemi görücem diye tutturdu.
Tuana: tamam ülkü saol.

Telaş yapmıştım ama Bi an için hiç bişey umrumda olmadı. Naz'la adenin yanına çöktüm
" aden çağan abim gelmiş misafir gelmiş hadi aşağıya inelim." Dediğimde aden hızla aşağı koştu. Bende Naz'la beraber arkasından gittim. Salona indiğimde Aden onunla sarılıyordu. Herkesin gözü bana kaydı çıkmama şaşırdılar. Çağan adenden ayrıldığında kafasını kaldırınca gözleri beni buldu. Naz ortamdan gerilmiş olacak ki bacağımı tuttu. Çağan gözlerini Benden çekip Naz'a baktı. Kaşları çatıldı. Leyaya döndüm.
" Leya biriniz adeni ve Naz'ı yukarı çıkarsa?i Dediğimde Kartal hızla adeni ve Naz'ı aldı
" ben çıkarıyorum kuzen." Dediğinde gülümsedim.

Çağan şaşkınlıkla metelere baktı. Geçip ondan en uzak köşeye oturdum herkes oturduğunda çağan lafa girdi.
" o küçük kız kimdi?" Dedi. Senin kızın diyemezdim.
" benim kızım ." Dedim. Şaşırdı. Ülkü araya girdi
" tuana bi evlilik yapıp boşanmış, bizde yeni öğrendik." Dedi.
" nasıl yani evlendin mi?" Diye sinirle sorduğunda şaşırdım.
" anlamıyorum sanane ki? Sen bırakıp giden kişi değil miydin? Benim sana hesap sormam gerekiyor ama umrumda değilsin diye sormuyorum." Dedim sinirle.

" mutlu olabilmişsin ne güzel." Dedi. Sustum. İçimdeki yangınları bilmiyordu. Gözlerim dolmuştu. Saklamadım yüzüne baktım.
" sen bırakıp gittin." Dedim sakin bi sesle. " mutlu olabilmek için çok şeye sabırla yaklaştım." Dedim. Hastanelerden topladılar. Tek başıma senin çocuğunu doğurdum. Senin için ağladım diyemedim.
" ben seni tanımıyorum sende beni tanıma." Dedim. Esat araya girdi.
" bence ikinizde biraz sakin olun." Dediğinde sabrım taştı. Sinirle ayağa kalktım.
" sakin olacak bişeyimiz yok. Hiç biriniz yanımda değildiniz. Naz'a hamileyken tek başımaydım. Boşanmıştım. Ben Doğuma tek başıma gittim. Sizi aradım ama açmadınız. Naz'a hamile olduğumu bilmeden önce Kartal beni hastanelerden topluyordu. Bi tek onunla ve handeyle görüşüyordum ama size söylemiyolardı. Siz bu adam beni bıraktığında beni suçlu buldunuz ." Diye bağırıp sinirle yukarı çıktınız

Naz'ın olduğu odaya girince Kartal hızla gelip bana sarıldı bende sarıldım ağlıyordum
" senin kızın diyemedim. Ben senin yüzünden onu herkesten sakladım diyemedim Kartal." Diyerek ağlıyordum. Kartal'la sarılırken Hande gelip elini omzuma koydu.
" tuana, herkesle tek başına mücadele etmek zorunda değilsin. Git ve söyle babası olduğunu. Bilsin." Dediğinde Kartal'dan ayrılıp ona baktım.
" olmaz Hande . Söylemem. Naz'ı sevmedi bence." Dedim.

    Ben biraz sakinleştikten sonra Naz'la adeni alıp aşağı indik. Naz'ı kucağıma oturtup konuşanları dinlemeye başladım. Çağan İngiltere'deki mutlu hayatını anlatıyordu. Gözüm onda değildi. Nazı gıdıkladığım için kahkaha attığında herkes bize baktı ama umrumda değildi.
" annecim saat geç oldu. Seni yatırayım mı?" Dediğimde kafa sallayınca kucağıma alıp ayağa kalktım.
" ben Naz'ı yatırayım gelirim." Dedim ve yukarı çıktım. Naz'ı bi yere yatırıp uyuttuğumda başında durup ona bakmaya başladım.

     Onun annesi olduğum için o kadar gurur duyuyordum ki, çağan neleri kaçırdığının farkında değildi. Kapının açılma sesini duyunca o tarafa baktım. Çağandı. Bakışlarımı tekrar Naz'a çevirdim. Gelip yanıma çöktü. Naz kanepede uyuyordu bende yerde oturuyordum.
" tek başına mı büyüttün?" Dediğinde şaşırdım ama belli etmedim. Dönüp ona bakmadım.
" evet hamile olduğumu öğrenmeden önce babası hayatımdan çıkmıştı." Dedim. Kafasını salladığında  hissettim.
" adını neden naz koydun?" Dediğinde ona baktım.
" neden soruyorsun bunları?" Dedim omuz silkti.
" merak ediyorum. Nasıl başa çıktığını." Dediğinde yalandan güldüm
" hiç bişeyle baş etmedim ben. Çok yıkıldım. Kartal'la Hande yanımdaydı." Dedim. " sen bırakıp gittin. Ben tek kaldım ama ölmedim."

         Naz'a çok dikkatli bakıyordu.
" neden öyle dikkatli bakıyorsun?" Dediğimde bana baktı.
" tuhaf geliyor. Bilmiyorum. Yani senin bi kızın olması." Dediğinde Naz'a baktım.
" mucizeymiş gibime geliyor. Ben onun için ayakta kaldım. Bana çok güç verdi. Uzun zamandır kimseyle görüşmüyordum bi kaç gün önce bizimkiler  öğrendiler bi kızım olduğunu." Dedim
" adenle çok iyi anlaşıyolar. Aden teyze oldum diyerek seviniyor." Diyip güldüm.
" kaç yaşında?" Dediğinde gerildim.
" 4 olacak." Dedim.

         Naz'ın elini tuttu. Göğüs kafesim sıkıştı. Sonra Ne yaptığının farkına varmış olacak ki hızla elini çekti.

      Naz uyanmıştı şuanda hep beraber yemek yiyorduk. Leya ayranlı çorbayı Naz'ın önüne koyduğunda hemen çorbayı aldım. Leya şaşırdı.
" Leya teyzesi benim kızımın naneye alerjisi var." Diyip güldüm. Leya güldü. Herkes şaşırmıştı çünkü bu özelliği babasına benziyordu onunda alerjisi vardı.

    Naz'ın tabağına biraz salata ve pilav koydum.
Herkes sessizce yemek yiyordu.
" tuana babasıyla görüşüyor musun?" Diyen yağıza baktım.
" onun bir babası yok." Dedim net bi şekilde.  Herkes susmuştu. Yemek çok sessiz devam etti