24.bölüm" geçmiş yangını"

2.2K 151 34
                                    

  Sevinç ablalara gelirken kızlara erkeklerden gizli biraz daha erken gelmeleri için haber verdim çünkü onlara Naz'ı söyleyecektim. Kızlar da geldiğinde hep beraber salonda oturuyorduk.  Kartal Naz'ı yukarı çıkarmıştı.
"Şimdi size bişey söyleyeceğim ama bu kesinlikle aramızda kalmalı. Eğer birine bile söylerseniz, bu sefer bu ülkede cesedimi bile bulamazsınız." Dedim. Leya elimi tuttu
" biz yanındayız. Söyle artık böyle bizi korkutuyorsun." Dediğinde Ülkü'de elimi tuttu.

      Kartal yukarda olduğu için ona seslendim kucağında Naz'la aşağı inince ayağa kalkıp Naz'ı kucağıma aldım. Gözlerim dolmuştu.
" ben size söyleyemedim. Hamileydim ben." Dedim. Kızlar şaşkınlıkla bana baktı. Aynı anda Ne ?!" Dediklerinde yutkundum.
" kızım Naz." Diyip Naz'a baktım.

    Ülkü ve Leya ayağa kalkıp Naz'ın yanına geldiler gözleri dolmuştu.
" nasıl yani? Baya baya sen doğurdun?" Diyen Ülkü'ye bakıp güldüm.
" Leya şoktan çıkmış olacak ki" bu aramızda kalıcak. Kızın için sen daha iyisini bilirsin. Bizde yanında olucaz." Dediğinde gülümsedim. Ülkü Naz'ın elini tutup öptüğünde naz Gülümsedi ama onları tanımadığı için çekiniyordu.

    Gülümseyerek ona baktım.
" bak annecim, bu teyzen Ülkü ve buda teyzen Leya. Onlardan çekinmene gerek yok." Dedim. Şaşırdı. O tatlı konuşmasıyla" tamam anne." Dediğinde leyayla Ülkü birbirine baktı. Kapı çaldığında göz yaşlarımı sildim. Kartala baktım handeyle ikisi güven vermek ister gibi bana bakıyolardı.

       Kanepeye oturdum. Naz'ı da  kanepenin kenara oturtup eline oyuncak verdim. L koltukta köşede  oturuyordu. Sevinç abla kapıyı açmaya gittiğinde derin bi nefes aldım. Ayak seslerini duyduğumda gerilmiştim. Ellerim dizlerime gitti. Esat Mete yağız içeri girdiklerinde beni görünce şaşırdılar. Naz arkamda kalıyordu diye görünmüyordu.

       Şaşkın bi ifadeyle bana bakıyolardı.
" tuana?"diyen Mete ye baktım. Kartal araya girdi. "Geçin de oturun" Dediğinde Mete biraz kanepeye yaklaşınca Naz'ı gördü. Naz'ı kucağıma aldığımda herkes Naz'ı görmüştü. Handeye döndüm.
" Hande Naz'ı uyutur musun?" Dediğimde hemen Naz'ı aldı ve yukarı çıktı. Üçü şaşkınlıkla oturduklarında kimse konuşmuyordu ama konuşmamız gerekiyordu.
" naz..." Dedim. " yani adı naz. Benim kızım." Dediğimde Mete " ne ?!" Diye bağırdı.

    " kısa bir evlilik yaptım ama sonra boşandık." Dedim yalan söylüyordum ama zamanında bana onu koruyanlar, şimdi Naz'ı ona elbetteki söylerdi.
Esat emin olmak ister gibi sordu.
" senin kızın?"
Kafa salladım.
" benim kızım" Dedim. " adını naz koydum. Babasıyla ben hamileyken ayrıldık istemedi ." Dedim

      Yalan söylüyordum ama çağan aklıma geliyordu diye gözlerim doldu.
" neyse ben bi handeye bakayım." Dedim ve hızla yukarı çıktım. Hande beni görünce gülümsedi.
" uyumadı bizde oyun oynuyorduk." Dediğinde güldüm.
" uykusu yok . Boşver yorulsun uyur zaten. Sen istersen aşağı in ben burdayım." Dediğimde Hande kafa  sallayıp  aşağı indi.

     " annecim, teyzeleri sevdin mi?" Dediğimde naz güldü.
" evet." Dediğinde onu  kucağıma alıp  bana dönük şekilde dizime oturttum geriye doğru düşmesin diye de kollarımı sırtına koydum
" sık sık görüşücez teyzelerle artık annecim" Dedim. Naz elindeki oyuncağı bana verince gülüp ellerini tuttum ve öptüm. Gülüyordu.
"Neymiş ya bu eller? " Diyip  öpmeye devam ettim. O da çağan gibi avuç içlerinden huylanıyordu. Kahkaha atmaya Başladı bi yandan da bırakmam için anne diyordu. Anne tam diyemiyordu o kadar tatlı oluyor ki çağan görse sever miydi Naz'ı?

       Naz'ın nefesi kesilince durdum hala gülüyorduk.
" ya anne." Dediğinde gülüp kollarımın altına aldım. Kapıdan ses gelince o tarafa döndüm.  Meteydi.
" gelsene." Dediğimde yanıma oturdu Naz'a bakıyordu. Naz'ı kucağımdan indirdim.
" annecim sen burda oyna hadi." Dedim naz oynamaya başladığında Mete'yle kanepede yan yana oturmuş yerde oturan Naz'a bakıyorduk.

 
      " sana benziyor." Dediğinde gülümsedim.
" herkes öyle söyledi." Dedim.
" bize haber vermedin." Dedi.
" kimseye haber vermedim. En son kavga ettiğimizi hatırlatırım." Diyip omuz silktim.
" berbat bi haldeydim. Onun için toplandım. O büyüdükçe ben iyileştim sanki. Doğumda yanımda kimse yoktu. Kızlarda şimdi öğrendi. Çoğu zaman annelik yapamıyorum diye çok ağladım. 20 yaşındaydım. Bazı anlar oldu iyiki doğurmuşum Dedim. Bazı anlar oldu ben ona iyi bir anne olamadım Dedim ama bırakmadım şimdi burdayız." Dedim.

     " ben salak değilim." Dediğinde ona baktım.
" kaç yaşında naz?" Dediğinde şaşırdım
" 3 yaşında  4 olucak neden ki?" Dedim. Mete bakışlarını Naz'dan çekip bana baktı.
" onun gittiği yıl." Dediğinde göğsüm sıkıştı. " tuana ben kimse değilim. Anlamam mı sandın?" Dediğinde Naz'a bakışlarımı çevirdim.
" Çağanın haberi varmı?" Dedi. Hızla ona baktım. Gözlerim doldu.  Korkuyla geriledim
" söyleyecek misin?" Dedim. Sustu.
" söyleyeceksin." Dedim.

     

      Araya girdi
" neden saklıyorsun?" Dediğinde yutkundum.
"Mete benim yanımda yoktu. Siz ona toz konduramıyor olabilirsiniz ama bu benim yaşadıklarımı değiştirmiyor. O yanımda yoktu, ben tek başıma beceremiyorum diye kaç gece ağladım ve daha neler neler ." Dedim. Naz'a baktım

    " iyileştirdi beni. Çok iyi geldi. Çağanın Ne Naz'ın hayatında Ne de benim hayatımda yeri yok. " Dedim.
Derin bi nefe aldı.
" tamam." Dedi.  " söylemeyeceğim kimseye haklısın. Sen tek başıma mücadele ettin karışamayız."
Gülümseyip kafa salladım ayağa kalktım ve Naz'ın yanına eğildim

" annecim, hadi aşağı inelim birileriyle daha tanış bakalım." Dediğimde naz heyecanla aşağı koşmaya başladı. Mete'yle bu haline güldük. Hızla Naz'ın arkasından gittim. Naz çoktan Kartal'ın kucağına gitmişti. Esat ve yağız Naz'a bakıyolardı. Kartal yüzüme baktığında kafa salladım. Kartal Naz'a döndü
" bak şimdi prenses,  birileriyle tanışıcaz" dedi ve Naz'ı kucağına  alıp yağızla Esatın karşısına getirdi. Yere çöktü. Naz merakla esatla yağıza bakıyordu.
Kartal esatı gösterdi.
" bu senin dayın. Annenin ikiz kardeşi. Yani benimde kuzenim." Dediğinde naz şaşkınlıkla bana baktı.

     Gülümsediğimde esata baktı. Esat elini uzattığında naz şaşırdı.
"Esat ben, senin adın Ne?" Dedi. Naz çekinse de elini uzattı.
"  Naz " dedi. Esat gülüp Naz'ın elini öptüğünde naz utanmış olacak ki elini çekti. Kartal yağızı gösterdi.
" bu da yağız. Dayı diyebilirsin." Dedi. Naz yağıza dikkatle baktı.
" naz bende " dedi ama z harfi sanki ş gibi çıkıyordu ağzından çok tatlı söylüyordu. Yağız gülüp Naz'ın elini tuttu.
" memnun oldum bende yağız." Dedi.

    Naz çok fazla utanmış olacak ki elini çekip hemen  kartala sarıldı. Hepimiz güldük.

   

Lal Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin