Lal

27. Bölüm" yüzleşme"

     Sabahtan akşama kadar Naz'la oyun oynamıştım. Pasta yapmıştık. O mutlu olunca bende mutlu oluyordum telefonumu bugün çoğu kez yabancı bi numara aramıştı ama açmadım. Şimdi de Naz'ı odasında yatırıp bende salona indim. Dün cebime koyduğum flash bellek hep aklımdaydı. Ne kaydettiğimi biliyordum ama  izlemeye korkuyorum.

      Saat akşam 10 olmuştu. Kapı çaldığında şaşırdım. Gidip kapıyı açtım. Karşımda çağanı görünce hemen kapıyı kapatmaya çalıştım ama izin vermedi. İçeir girip kapıyı kapattı.
" sen ne arıyorsun burda nasıl buldun?" Dedim. Yorgun görünüyordu.
" konuşmamız lazım." Dediğinde umursamadım.
" benim kimseyle konuşacak bişeyim yok şimdi çık git burdan hadi." Dedim ve kapıyı açmak için adım attım ama izin vermeyip beni salona sürükledi.

     Sinirle ona baktım. Demekki beni arayanda çağandı
" çağan sabrımı zorlama yürü git evimden." Dediğimde konuşmadı oturdu. Bende konuşmadım. 10 dakika boyunca kimse konuşmadı.
" her şeyi bilmek istiyorum." Dediğinde ona baktım.
" neyi bilmek istiyorsun?" Dedim.
" ben gittikten  olan  her şeyi." Dedi sustum.
Gözlerimden yaşlar aktı.

Cebimdeki flashı çıkarıp ayağa kalktım.
" madem bilmek istiyorsun izle o zaman ." Dedim ve flashı televizyona taktım.  Video açıldı. Videoda odamda oturuyordum. Kameranın karşısına geçmiştim. Sanki Çağana anlatır gibi konuşuyordum.
" sen gittikten kısa bir süre sonra öğrendim." Diyip karnıma dokundum.  Gülümsedim.
"Burda biri varmış. Seni aradım ama ulaşamadım. Etrafımda kimse yok. Bizimkilerle görüşmüyoruz."diyip ağlamaya başladım.
" korkuyorum... ya iyi bir anne olamazsam, ya ona bişey olursa... sırf onun için toparlanmam gerekiyor. Keşke sende burda olsaydın ama merak etme ben senin için herşeyi kaydedicem." Dedim. Video kapandı.

     Sonra yeni bi video başladı. Yine hamileydim. Gülümsüyordum
" çok zorluyor beni ama çok mutlu oluyorum. Tekme atmaya başladı. Kartal annenden yerimizi öğrenmiş yalnız bırakmıyor beni ama onunla ve handeyle de çok görüşmüyorum. Annen çok mutlu oldu. Sürekli arıyor." Dedim. Video kapandı. Çağana baktım gözleri dolmuştu.

     Yeni bir video açıldı. Doğum yaptıktan sonraydı.  Hastanedeki Hemşirelerden birine çektirmiştim.
" bu küçük şey bizim kızımız. Çok minnak baksana ." Dedim. Hemşire kameraya Naz'ı göstermişti. Sonra geri gitti. Kameraya baktım
"  kucağıma alırken bile titredim." Dedim. Başka bir hemşire girdi videoya Naz'ı yatırması gerektiğini söyledi onlara verdim kamerayı tutan hemşire telefonu bana verip çıktı. Odada sadece ben kalmıştım.kameraya bakıp konuşmaya devam ettim
"Ani bir sancı girince Doğuma aldılar. Esatı aradım ama açmadı. Aynı diğerlerinin açmadığı gibi.." Diyip ağlamaya başladım. Sonra gözyaşlarımı sildim.
" neyse sen üzülme bunu da atlattım. Çok zormuş Doğum falan. Çok canım yandı." Diyip güldüm. Sonra görüntü kapandı.

  

    Çağana baktım. Gözyaşları durmuyordu. Bana baktı. Televizyona dönüp kaydı devam ettirdim. Yeni bir video açıldı.  Naz'ın beşiğinin önündeydim. Kamerayı ona çevirdim.
" bak şimdi çağan." Diyip elimi Naz'ın dudaklarına götürdüm sonra geri çektim Süt sandığı için dudaklarını aralıyordu.  Videoda Kahkaha atıyordum.

      Bakışlarımı Çağana çevirdim. Videoyu izleyip  gözyaşları arasından güldü. Kafamı tekrar videoya çevirdim. Bi başka video açıldı. Ağlıyordum mahvolmuştum hastane odasıydı
" çok ateşi vardı. Ne yaptıysan durmadı. Kartal'ı aradım gece vakti. Onun sayesinde hastaneye geldik. 1 yaşındaki çoçuğun ateşini düşüremedim . Benden anne olmaz mı çaĞan?"Diyip yüzümü kapatıp ağlıyordum.

     Başka bir video açıldı. Bahçedeydik. Kartal'la naz örtünün üstünde Çimen'lerde oturmuş oyun oynuyordu . Kamerayı kendime çevirmiştim.  Çökmüştüm annem vefat etmişti
" çok iyi anlaşıyolar. Handeyle Kartal burda kalıyorlar. Sen bilmiyorsun annem vefat etti." Diyip ağlamaya başladım.
" herkes cenazedeydi. Esat yanıma bile gelmedi. Hala bir yeğeni olduğunu bilmiyor.  Konuşmadık kimseyle. Seni haklı buluyorlar kavga ettik. Görüşmüyoruz. Neyse boşver sen oraları." Diyip kamerayı tekrar naza çevirdim. Bi süre sonra video bitti.

  Işık'larımız yanmıyordu televizyonu da kapatınca tamamen karanlık oldu. Ağlıyordum Çağanda ağlıyordu.
" böyle işte." Dedim güçsüz sesimle. Sustu.
" sen biliyor musun ben  Naz'ın annesi  olduğum için nasıl gurur duyuyorum.  Senin o kabullenemeyen dediğin kız benim yaşama sebebim. Seni sürekli savunan arkadaşların var ya bunları bilmiyorlar ben kartala bile izletmedim. Bi Hande biliyor iyi bir anne olamadım Diyip saatlerce ağladığımı." Dedim ayağa kalktım.
" konuşacak bişeyim yoktu. Merak ettiklerini de öğrendiğine göre hayatına bizsiz devam et. İstersen flashı alabilirsin. Açmadığım başka videolar vardı. Arkdaşlarınla izlersiniz kapıyı biliyorsun çık git ." Diyip hızla Naz'ın odasına çıktım.

    Onu ağlarken salonda bıraktım.
O da beni sokak ortasında ağlarken terketmişti. Umursamadım.  Kapı kapanma sesi duydum. Evden çıkmıştı. Naz'ın yanına yatıp gözlerimi kapattım.