Lal

20. Bölüm" esat-tuana "

Olanlar üzerinden 2 gün geçmişti. Yavaş yavaş kendime geliyordum ama geceleri korkum artıyordu. Kartal son 2 gündür sürekli yüzüme bakarken dalıp dalıp gidiyordu. Esat kaç kere bana bu durumu söyledi ama ben umursamadım. Kartal'ın hala beni sevdiğini biliyordum belli ediyordu.

Bide tabiki Hande Esat yakınlaşması vardı. Çok dikkatimi çekiyolardı. Akşamlar ben esatla uyuyordum ama esat handeyle bahçede gece yarılarına kadAr oturuyordu. Sonra yanıma gelip uyuyordu. Bi şekilde Benden uzaklaştığının farkındaydım. Dün tek başıma tüm gün dolaşmıştım. Esat hariç Herkesin haberi vardı ama kızların Dediğine göre Esat tüm gün handeyle berabermiş eve geldiğinde de beni sormadan uyumaya çıkmış.

Sabah uyandığımda direk odadan çıkıp aşağı indim. Annemler kahvaltı hazırlıyordu. Geçip oturdum. Kartal ve esatta geldi ama umursamadım. İştahım yoktu.
" tabağınla oynama kızım." Diyen anneme baktım
" aç değilim anne ben. Size afiyet olsun." Dedim ve mutfaktan çıkıp salondaki kanepeye oturdum ve telefonumla ilgilenmeye başladım.
Bi süre sonra esatla Kartal da gelip oturdu. Hande hakkında konuşuyorlardı.
" çok iyi bir kız yani. Sohbet ettiğimizde bile eğleniyorum." Diyen esata baktım. Mutlu görünüyordu. İçten bir şekilde Gülümsedim.

Kartal'ın bakışları bana dönünce hemen kafamı telefonuma çevirdim. Bi kaç dakika sonra kapı çaldı kalkıp kapıya gittim. Açtığımda Hande vardı.
İçeri girmesi için kapıdan çekildim. İçeri girdiğinde beraber salona gittik. Kartal handeyi görünce ayağa kalktı.
" ben odama çıkıyorum siz oturun." Dediğinde esat Gülümsedi. Hande Esatın karşısına oturduğunda bende onlara baktım.
" içecek bişeyler alıcam. İster misiniz?" Dediğimde Hande farketmez diyince mutfağa gittim.

Bardaklara Meyve suyu koyup salona götürdüm. Esatla Hande bardakları aldığı sırada Kartal yine aşağı indi tam merdivenlerin oradaydı. Ben kalktığım koltuğa tam oturduğumda Esatın" içecekler için saol tuana sen odana git istersen." Demesiyle şaşırdım. Kartal'ın şaşkın bakışlarını üzerimizde hissediyordum ama bozuntuya vermeden ayağa kalktım ve salondan çıkıp hızla odama gittim. Kapımı kilitledim. Bu Hande denen kız Ne yapıyordu bilmiyorum ama esata iyi gelmiyordu.

  Telefonuma mesaj geldiğinde açıp baktım.
Kızlarla olan gruptandı. Onlara olanları anlattığımda çok sinirlendiler. Telefonumu kenara koyup yatağıma uzandım. Biraz zaman geçtikten sonra aşağı indim. Herkes buradaydı. Çağan Esatın bana tavırlarını biliyordu o yüzden üzülüyordu. Herkes kanepede oturuyordu. Çağana göz kırpıp Esatın yanıma oturdum ve kafamı omzuna koydum. Esat aniden kalktığında hemen kendimi toparladım. Yanımdan kalkıp karşı kanepeye oturdu. Herkes şaşkınlıkla bakarken bozmadım.
" ben telefonumu unutmuşum yukarıda onu alıp geleyim." Dedim ve hızla yukarı çıktım.

Gözyaşlarım akmaya başlamıştı bile. Odama gelip yatağa oturdum. Kapı açıldı ama umursamadım. Kafam önüme eğik durdum öyle. Gelip önüme çöken Çağana bakıp. Gülümsedim.
" ağlama." Dediğinde gözyaşlarımı sildim.
" kabus gördüğünde bana sığın diyordu hep." Dedim. " ama son günlerde yan yana olmamıza bile tahammül edemiyor."

Çağan ellerimi sımsıkı tuttu. Söyleyecek bişeyi yoktu. Bi kaç dakika ağladım. Daha fazla ağlamama dayanamamış olacak ki elini yanağıma koydu.
"Ağlama, ne olur yeter, belki kafası karışıktır." Dediğinde gülümsedim.
" bence Hande denen kız onun aklına giriyor." Dedim.
" hadi aşağı inelim." Dediğinde kafa salladım aşağı indik. Esata en uzak köşeye oturdum. Madem o bana öyle davranıyordu o zaman öyle karşılık alacaktı.

" ya hadi dışarı çıkalım kendi aramızda bişeyler yapalım." Dedim. Leya " evet ya hadi." Diyerek bana destek çıktı.
Esat handeye döndü.
" hadi sende gel. Vakit geçiririz." Dedi. Leya atlayıp" kendi aramızda dedik o bizden biri değil." Dediğinde esat şaşırdı.
" saçmalama Leya, gelsin işte ne olucak?" Dedi. Gülümsedim.
" tabi tabi gelsin vakit geçiririz." Dedim. Kızlar bana baktığında göz kırptım. Salona annem girince ona döndük.
" esat hazırlanacakmışsınız bu akşam dönecekmişsiniz." Dedi. Esat ayağa kalktı.
" daha okulların açılmasına 3-4 gün var anne neden hemen gidiyoruz." Dediğinde  herkes ona katıldı.

      "Babanın ve velilerinizin kararı bu." Dedi ve salondan çıktı. Çağan elimi daha sıkı tuttuğunda gülümsedim ama üzülmüştüm.
" yine ayrılıcaz ." Dediğimde çağan bana sarıldı bende sarıldım. Bi kaç saat hep beraber vakit geçirmiştik. Şuanda da bizimkileri yolculayacaktık.  Esat hariç Herkesle vedalaştım. Tam ona doğru gidecekken o handeye doğru gidince hızla geriye doğru adım attım. Ayrıldıklarında yine tam gidecekken Esat gidip arabaya bindi. Burukça gülümseyip hafif elimi kaldırdım.
" görüşürüz Esat." Diye  fısıldadım. Çağan omzumu sıktığında ona baktım.

     Gözümden bir damla yaş düştü. Hemen sildim.
" dikkat edin yolda bana haber verin." Dedim  kafa salladı. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Esat arabanın içinde kafasını bana doğru çevirince ellerimi kaldırdım.
" bir elmanın iki yarısı bitti."dedim.  İşaret dili kullanmak istedim. Ellerimi okuduğunda yüzündeki beni umursamaz ifade gitti ama geç kalmıştı.  Arkama dönüp eve doğru yürümeye başladım. Onlardan yola çıktılar.

                             (Okulların açıldığı gün)
    İstanbul'a gittiklerinde Esat hariç herkesle konuşuyordum. Esat aramıştı ama açmamıştım. Yazmıştı bakmamıştım. Grupta da yazıyordu ama cevap vermiyordum. Okul formamı  giymek istemediğim için giymedim siyah pantolon. Ve göbek üstü bi şey giyip üstüme de Çağanın siyah hırkasını giyip aşağı indim. Herkes kahvaltıdaydı.
" ben okula gidiyorum" Dediğimde herkes bana baktı
" okul forman nerde?" Diyen kartala baktım
" yukarda canım istemedi giyinmedim" Dedim ve kapıya yöneldim.

      Okula geldiğimde hızla sınıfa çıktım. Sudenin çakısı hala bendeydi. Yanımda taşıyordum. Almaya gelecek cesareti yoktu sanırım yada beni bi olay bekliyordu. Onlar hala konuşabildiğimi bilmiyorlardı. Biri gelip yanıma oturduğunda kafamı çevirdim. Kartaldı.
" esat beni aradı." Dediğinde şaşırdım.
" umrumda değil Kartal uzatma konuyu." Dedim ve kafamı sıraya koydum yavaş yavaş kendimi uykuya bıraktım.