Lal

10.bölüm"değişen dengeler"

Çağanla göl kenarında saatlerdir oturuyorduk. Burdan gittiğimizde yine olayların içinde bulacaktık kendimizi ama şuan o kadar huzurluyduk ki umurumuzda olmadı. Telefon sesiyle Çağanın kolunun altından çıktım. Çağan telefonunu açıp hoparlöre aldı. Esatın sesi duyuldu.
" çağan tuana seninle mi?" Dediğinde çağan bana baktı sonra kafasını çevirdi.
" evet benimle neden ki?" Dedi. Esatın kaç saniye sessizlikten sonra konuştu.
" aşkam babam seni de tuanayı da bize çağırdı. Bişey konuşacakmış" dedi.

Direk çağana baktım. Çağan beni kolunun altına çekip sarıldı.
" tamam esat akşam gelirim size." Dedi ve telefonu kapattı. Kollarımı beline sardım. Korkuyordum. Çağan bana daha sıkı sarıldı.
" korktuğunu anlayabilirim. Korkma." Dediğinde yüzüne baktım. Gülümsüyordu bende gülümseyip kafa salladım.

Biraz daha göl kenarında oturduktan sonra çağanla beraber bizim evin önüne geldik. El ele öylece eve baktık. Girmek ve girmemek arasındaydık. Çağana baktım. Bana baktı. Elimi daha çok sıkı tuttu. Bende elini daha sıkı tuttum.
" asla bırakmayacağım."Dediğinde gülümsedim ve kafa salladım. Bende bırakmayacaktım bilsin istiyordum. Gülümsediğinde eve doğru yürümeye başladık. Kapıyı anahtarımla açtım yine el ele içeri geçtik. Salona doğru ilerledikçe bizimkileri görüyordum.

Babam esatları da çağırmıştı. Hepsi ellerimize baktılar. Bizimkiler Gülümsedi ama babam kaşlarını çatıyordu. Onu umursamadım. Esat kenarda gülümsüyordu ama bakışlarının altında bi enkaz vardı. İyice korkmaya başlamıştım. Geçip oturduğumuzda babam konuşmaya başladı . Çağanın annesi ve babası da buradaydı . Annemin sesi çıkmıyordu.

" biz annenizle boşanıyoruz." Diyip benle Esata baktı. Ben umursamadım annemi üzmesinde ne yaparsa yapsın. Devam etti.
" Canan ablanızla evlenicem." Dediğinde şaşkınca direk esata baktım. Ayağa kalktım.
" anlamadım Ne?" Dedim işaret diliyle. Babama baktım sonra esata döndüm.
"Evlilik mi dedi o?"

. Çağan hızla ayağa kalktı.
" siz ne saçmalıyorsunuz baba bişey desene? Siz zaten evlisiniz ne evliliği?" Dediğinde Çağanın babasına baktık.
" boşanıcaz. Annende bebeğinin babasıyla evlenicek." Dedi. Benle çağan hariç kimse şaşırmamıştı. Gözlerim dolmaya başladı. Direk çağana baktım o da bana bakıyordu. Babam konuşmaya başladı.
" biz evlenicez. Yani siz kardeşsiniz artık. Biraz önce gördüğümüz şeyi de unutucaz siz  kardeşsiniz." Dedi. 

   Bakışlarımı çağandan çektim. Şok olmuştum. Esat hemen ayağa kalktı.
" sen iyice saçmalıyorsun? Onlar kardeş değiller ve göründüğü gibi de birbirilerini seviyorlar." Dedi. Sesi öfkeli çıkmıştı. Anneme baktım.
" esat annem bu konuda Ne düşünüyor?" Dedim işaret diliyle. Esat anneme baktı.
"Evet anne tuana haklı sen ne düşünüyorsun bu konuda?"Dediğinde annem bize baktı.

    Konuşmak istemiyor gibiydi. Herkes sadece olanları izliyordu.
"Ben..."dedi. " ben karışmıyorum. Boşanıcaz ve ben senle tuanayı alıp burdan gidicem." Dedi. Yerin ayaklarımın altındam çekildiğini hissettim sanki. Tam düşecekken çağanla mete beni hızla tuttu. Ağlamaya başladım ağlamaktan nefes alamıyordum. Her şey çok karışmıştı. Çağanın sesini duyunca ona baktım. Bişeyler söylüyordu.hıçkıra hıçkıra ağlıyordum ama nefes alamıyordum. Esatla çağan beni dışarı çıkardıklarında bahçemizdeki Hamağa oturduk. Hala ağlıyordum. Esata baktım.
" esat ne yapıcaz her şey çok karıştı." Dedim.

     
     Esat beni göğsüne çektiğinde karşı çıkmadım çağanda belimi okşuyordu.
" hiç bişey olmayacak biz yine yan yana olucaz." Dediğinde ona sarıldım. Ağlıyordum ama umrumda değildi ben burdan gitmek istemiyordum. Bi kaç dakika sonra esattan ayrıldım. Bi tarafımda esat bi tarafımda çağan oturuyordu. Bizim evin kapısı açıldı. Diğerleride yanımıza gelince gülümsedim. Hemen ayağa kalkıp kızlara sarıldım. Onlarla hiç konuşamıyorduk. Onlara bana sarıldı.

     Çağanın babası Bi kaç gün sonra mahkeme olacağını ve boşanacaklarını söyledi. Annem ise yarın mahkeme olacağını söyledi. O kadar yorulmuştum ki tepki veremiyordum artık... çağanda berbat görünüyordu. Çağanın babası gitmeden önce bana çağanla ilişkimizi onayladığını hatta babamın yaptıkları yüzünden beni de kötü biri olarak görmediğini söylediğinde rahatlamıştım. Herkes evine gittiğinde benle esat hamakta oturuyorduk.

      Esatla bizi ayırmalarından korkuyordum. Bide kardeşimiz olacaktı. Gerçi onunda bir suçu yoktu ki...  esata baktım bana bakıyordu gülümsedim.
" eğer birimizi babam birimizi annem alırsa Ne olucak?" Dedim işaret diliyle.
" ayrılmak istemiyorum yarım kalamam."

   Gözleri dolunca kafasını eğdi. Bende ağlamaya başladım. İkimizde bizim için kötü olacağını biliyorduk. Gözyaşlarını hızla silip bana baktı.
" versinler birimizi babama birimizi anneme ne olucak? Bizi isteselerde ayıramazlar. Ben hep senin yanında  olurum. Ancak birimiz ölürsek bizim bağımız kopar unutma." Dediğinde sinirle ellerimi kaldırdım.
" deme öyle ölüm falan, yine farketmez bizim bağımız kopmaz. Sen benim parçamsın ." Dedim. Esat Gülümsedi . Ne diyeceğini  anlayınca ellerimi kaldırdım.
" bir elmanın iki yarısı." Dedik aynı anda  işaret diliyle .

   Esat bazen benimle beraber işaret dili konuşuyordu ve çok hoşuma gidiyordu.  Yarın mahkeme vardı korkuyordum. Biraz daha oturduktan sonra odalarımıza çıkıp uyuduk.