Lal

2.bölüm"okul"

Sabah erkenden uyanmıştım ama içimi korku kaplamıştı. Her zaman kendini koruyabilen bi kız olmuştum ama  değişiklikler hep beni germiştir. Babamla beraber okula geldiğimizde  o müdürle konuşup eve döndü. Bizde esatla  sınıfımıza doğru gitmeye başladık. Heyecan mı yapmıştım korkuyor muydum bilmiyordum ama  ne zaman böyle olsam avuç içlerim terlerdi.

    Esatın kolunu tutup onu durdurdum. Yüzüme baktı. Halimi anladı. Gülümsedi. Ellerimi tuttu.
" ben yanında olucam. Ne diyorduk? Konuşamıyor olabilirsin ama kimseden bi farkın yok. Ben hep yanında olurum. Yeri geldiğinde elin kolun, bacakların ayakların, gözlerin  kulakların hatta sesin bile olurum." Dediğinde gülümseyip ellerini sıktım. Ellerimi bırakmıyordu ve bu bana güven veriyordu.

   Elimi tutarken sınıf kapısını çaldı ve içeri girdik. Hoca bizi gördüğünde merakla bize baktı. Esatla ellerimizi ayırdık.
" buyrun çocuklar?" Diyen hocaya baktım. Esat gülümserken" hocam biz yeni öğrencilerin." Dediğinde hocada gülümsedi.
" tanıtın kendinizi çocuklar." Dedi. Hoca Güler yüzlüydü bu beni rahatlatmıştı. Gülümsedim. Esat konuşmaya başladı.
" esat tiryaki ben ve ikizim Tuana tiryaki."dedi. Gülümsedim.
" memnun oldum hocam. Ben konuşamıyorum Kusura bakmayın."dedim işaret diliyle gülümseyip bize yaklaştı.

   " memnun oldum canım. İşaret dili biliyorum." Dedi ve sınıfı gösterdi. " istediğiniz yerlere geçin boş yer var." Dedi. Gülümsedik. Esat elimi tutup beni arka sıraya yönlendirdi ben oturduğumda yanıma oturdu. Otırduğumuzda sağıma bakmamla orta sıralarda oturan kişiyle şok oldum. Ormandaki çocuktu. Gülümsedi bende gülümsedim.

Teneffüs zili çaldığında esat basketbol takımı için hocayla konuşacağını söyleyip sınıftan çıkınca bende dolaşmak için koridora çıktım. Okul özel okuldu ve baya büyüktü. Koridorda koşan iki çocuktan biri bana hızla çarpınca yere düştüm. Onlar umursamadan koşmakta devam etti. Kolum acımıştı. Biri kokumdan tutunca kafamı kaldırıp kim olduğuna baktım. Ormandaki çocuktu.
" iyimisin?" Dediğinde kafa salladım. Yardım etti. Ayağa kalktım.

kolumu tutuyordum. Bakışları koluma değdi. Sonra bana baktı.
"Gel sınıfa gidelim. Leya koluna baksın." Dediğinde anlamadım. Yüzüme bakıp güldü.
" leya anlar böyle şeylerden, o yüzden koluna bi baksın Dedim."Dedi. Kafa salladım. Sınıfa doğru yürümeye başladık. Bi anda elini uzattı.
" çağan Efe ben."dedi. " ormana tanışamamıştık"
Güldüm elimi uzatıp elini tuttum.
" adını biliyorum zaten. Adın Tuana." Dediğinde gülümserken kafa salladım. Hep Ceketimin cebinde olan küçük not defterini çıkardım.
"Memnun oldum çağan efe." Yazıp ona gösterdim

gülümsedi. Sınıfa girdiğimizde esat hemen yanıma geldi. Çağan ona bakıp konuştu.
" koridorda koşan çocuklar çarptı. Leya bi koluna baksın. Merhem falan gerekebilir." Dediğinde esat korkuyla bana baktı.
" iyiyim kolum acıdı sadece . Çağan Efe yardım etti korkma."Dediğimde çağana bakıp gülümsedi. Bi kız küçük bir çantayla yanımıza gelip beni sıraya oturturdu ve ceketimi çıkardı. Şaşırdım.
" leya anlar demiştim. Baksın bi." Diyen çağana baktım. Kızın ismi leyaymış.

Leya kolumu açtığında hafif morardığını gördük ama acı yoktu. Leya bişeyler sürdükten sonra yarayı sardığında bana bakıp Gülümsedi bende gülümsedim. Ellerimi kaldırdım.
" teşekkür ederim leya canım acımıyor." Dediğimde leya merakla esata baktı. O da işaret dili bilmiyordu demekki.
Esat " teşekkür ediyor, kolu acımıyormuş." Dediğinde leya bana bakıp Gülümsedi.

Renkli gözlü bi çocuk araya girip" tanışalım o zaman, biz sizi tanıdık ama siz de tanıyın. Ben Mete leya, çağan, Ülkü ve yağız." Dediğinde gülümsedim ve kafa salladım.
" bizi tanıyorsunuz zaten. İkiziz. Babamın işi sebebiyle geldik. Babam polis." Dedi esat. Herkes Gülümsedi. Ülkü ve Leya bana baktı. Leya solumda otururken Ülkü sağıma geçti.
"Ne oluyor kızlar?"Dediğimde esat kızlara demek istediğimi söyledi. Ülkü  ve Leya Gülümsedi.
Ülkü " bişey olmuyor. Sadece aramıza daha önce  ikimizden başka kız gelmemişti. Tuhaf hissediyormuş insan." Dediğinde hepimiz güldük.