Bab 7 | Cemas

5.1K 156 9
                                    

14 December 2018

"Kak long pun tak tahu kenapa dengan ayah dan mama tu. Marah sangat dia dengan Naraa sampaikan kak long sampaikan pesanan Naraa suruh dia orang call semula pun dibuat tak tau je..."

Irdina menanggalkan kasutnya sebelum dia melangkah masuk ke dalam rumah yang baru enam bulan dihuninya semenjak dia menjadi isteri kepada Rayyan.

"Kak long tak cuba pujuk ke?" Suara Inaraa kedengaran sayu.

Punggungnya dihempas ke atas sofa dengan kasar. "Kak long dah cuba slow talk dengan ayah tu tapi dia makin marah lagi ada lah. Bukan Naraa tak tau ayah tu pantang sungguh bila anak-anak bangkang cakap dia."

Senyap.

"Eh Naraa... sebelum kak long terlupa.. Happy Birthday my one and only bucuk masam."

Kedengaran suara tawa Inaraa dari sana. "Thank you... sapa yang bucuk masam?? Naraa dah besar panjang la tak payah la panggil macam tu lagi..."

"Alah Naraa sorang jela adik kak long apa salahnya Naraa jadi bucuk masam kak long sampai bila-bila." Irdina menjawab.

Irdina ketawa lagi. "Iyelah tu. Tak lama lagi nanti kak long ada si junior, biar dia pulak galas title tu eh."

"Ah itu lambat lagi. Tak payah nak sibuk-sibuk lagi." Kata Irdina lagi.

Tangannya meramas-ramas kusyen kasar. Dia mula tidak selesa apabila Inaraa membangkitkan isu itu.

"Eh dari sekarang la kak long kena prepare tau. Ke... dah ada isi ni? Senyap je ni tiba-tiba call nak bagitau surprises eh? Eh??" Inaraa mengiat lagi.

"Dah tak payah nak merepek. Kita tengah cakap soal Naraa kan..." potong Irdina pantas.

"Ermmm.... ayah mama tak ada nak wish ke birthday Naraa?"

"Tak tahulah. Semalam kak long dah ingatkan dia orang tarikh hari ni tapi macam biasa lah... dibuat tak tahu je."

"Macam tu sekali ayah dengan mama marahkan Naraa? Kalau ikutkan hati Naraa yang jadi mangsa kat sini tau. Dah lah nak kahwin dengan Hilman dorang tak bagi. Hilman pun langsung takde cuba call pujuk Naraa ke apa ke tau. Apa lagi yang ayah mama marahkan sangat?" Luah Inaraa kesal.

Sedih hatinya semenjak dia tiba di bumi asing ini lagi, belum sekali pun panggilannya berjawab.

"Kenapa susah sangat nak call ayah dengan mama tu? Ke dia orang saja reject call Naraa?" Tanya Inaraa lagi.

"Ye la tu kot. Selalu elok je bila kak long call dorang jawab... marah dia orang belum surut lagi tu..."

"Tapi sampai bila kak long?" Inaraa mula mendesak. Tertekan dengan perangai kedua orang tuanya yang langsung tidak cuba memahami dirinya. "Nak study pun tak tenang bila fikir marah diaorang tu. Hm Naraa nak balik lah nak jenguk dorang cuti nanti. Dapat seminggu pun jadi lah. Sapa tau nanti dorang terpujuk bila Naraa balik.."

"Eh jangan jangan!" Tanpa sedar Irdina menjawab pantas dengan suaranya mula meninggi.

Inaraa yang mendengarnya mengerutkan dahi. "Kak long kenapa terjerit-jerit macam tu?"

"Er.. tak adalah. Hmm kak long nak bagi tahu ni tapi kak long harap Naraa jangan ambik hati la ye." Kata Irdina dengan tangannya digengam kuat. Cuba menghadirkan kekuatan untuk terus berkata-kata.

"Hari tu kak long dengar dari luar bilik study ayah.. tak tau dia tengah cakap dengan siapa tapi masa tu ayah cakap-cakap pasal Naraa lah. Dengan suara dia marah-marah tu sampai luar bilik kak long boleh dengar." Irdina menghela nafas sebelum menyambung lagi.

Padamkan Ragu ✔️ Where stories live. Discover now