MARJİNAL: Uyumsuz

Seni Korudum.

"Katrina! Zeyna'yı bırak!"

"Laura'yı istiyorum." demişti sinirle. Daniel ne yapacağını bilemez bir şekilde korkuyla Katrina'ya bakarken Laura'nın sesi duyulmuştu.

"Daniel tek başına gelmedi Katrina!" Yorgun görünüyordu. Ve olabildiğince de güçsüz gibiydi. Katrina'nın sırıttığını farketmiştim. Güçsüz olduğunu o da farketmiş olmalıydı.

"Galiba kendine fazla güvendin?" demişti Katrina. Daniel şaşkınlıkla Laura'ya dönerek;

"Aynı cümleyi tam da ben kuracaktım aslında." dediği anda Katrina beni bırakıp Laura'ya hızla koşarken James bir anda Katrina'nın önünde belirmişti. Katrina tam çarpacak raddeye gelirken zar zor durup;

"Sen de kimsin?" die sordu şaşkınlıkla.

"Kardeşimi öldürünce eline ne geçecek?" dediğinde Laura'ya döndü. Gözlerini kısarak Laura'ya doğru ilerleyip tam önünde dururken Diego'nun da sesi gelmişti.

"James? Hayır!" dedi sinirle gelirken ve James Diego'yu duymazdan gelerek cümlesine devam etti;

"Ama şahsen benim elime çok şey geçecek." dediği anda Laura şaşkınlıkla James'e bakarken James elini Laura'nın boğazına götürüyordu. Diego hızını kullanarak James'in kalbini yerinden sökmüştü. Aynı zamanda James'i oradan götürmüştü. Laura sinirle Katrina'ya doğru elini kaldırdığında Katrina birkaç metre havalanıp hızla ağaca çarpmıştı ve sertçe yere düştü. Kahkaha atarak düştüğü yerden kalkıp hızını kullandığı esnada Laura kalkan yaparak hem Daniel'i hem de kendini korumaya çalışırken Katrina'nın kalkana çapmasıyla Laura'nın yere düşmesi bir olmuştu. Daniel ayağa kalkmasına yardım ederken;

"Şu an fazla gücüm yok Daniel." demişti Laura yüzünü buruşturarak. Canının yandığı belliydi. Katrina sırıtarak;

"İşte ben de tam olarak bu durumdan söz ediyordum." diyerek hızını kullanıp Laura'yı boynundan kavrayarak sertçe beş metre ileriye fırlatmasıyla birlikte Daniel beni alıp ortamdan uzaklaştırmıştı. Korkudan etrafıma bakınırken iki eliyle yüzümü kavrayıp yanaklarımı okşadı ve gözlerimin içine bakarak;

"İyisin. Lütfen burada kal. Laura'ya yardım edeceğim."

.....

Laura'nın anlatımıyla;

Toparlanmaya çalışırken etrafa bakınmıştım. Daniel hızla Katrina'ya doğru gelirken Katrina bir anda dönüp Daniel'a yumruk attığında birkaç metre öteye savrulmuştu.

"Sen beni durdurabileceğini felan mı sanıyorsun?" demişti kibirle konuşarak.

"Onlar belki seni durduramaz. Ama ben... Bunu yapabilecek güce sahibim." demişti hiç tanımadığım birisi.

"Hector?" dedi Katrina korkuyla gözlerini açıp sesin geldiği yöne dönerek. Hector da kimdi böyle? Hemen hemen otuz beş yaşlarında gösteren fazla uzun boylu ve iri bir adamdı. Üstelik takım elbiseliydi. Muhtemelen otuz beş yaşlarında değildir ve karşımdaki de bir vampirdir.

"Duydum ki..." diyerek suratını buruşturdu. Etrafa bakınıp tekrar Katrina'ya döndü ve cümlesine devam etti; "Çok sevgili kardeşim, ortalığı karıştırıyormuş?" demişti sorarcasına ve bir miktar da sinirli gibi duruyordu.

"Özür dilerim." demişti Katrina dolu gözlerle. Hector, Katrina'nın kardeşiyse eğer Diego da kardeşidir.

"Özür dilemen hiçbir şeyi değiştirmiyor Katrina!" demişti Hector bağırarak.

"Jessie'yi bilerek öldürmedim. O bir kazaydı." Sesi oldukça cılız çıkmıştı. Tekrar yavaş adımlarla Katrina'ya yaklaşarak;

"Nasıl bir duyguydu? Üstelik öldürdükten sonra benden yıllarca kaçtın da..." demişti. Ben de ağır hareketlerle yerden kalkmaya çalışıyordum. Amaç kavgalarına dahil olmadan ayağa kalkabilmekti. Belki de kaçmak.