Sevdim Seni Bir Kere

🌹 24.Bölüm~Hayatımın Gerçeği

Medya-Kır Düğünü

Sınır:

600 Görüntülenme

50 Oy

950 Yorum

-----------------------------------------------------------

Uçağa binmiş kalkmasını bekliyorduk.

"Cam kenarına oturmak istemediğine emin misin güzelim?"

"Eminim."

"Son kararın mı?"

"Miran senin derdin ne?"

"Yan taraftaki herif gözünü dikmiş bacaklarına bakıyor. Elimden bir kaza çıkacak."

"Sakın Miran!"

"Bakmasın o zaman."

"Sakin ol Miran."

"Bak şöyle yapalım ben sana sürekli sırnaşıyım. O zaman bakmaz. Hem krizi fırsata çevirmiş oluruz."

"Ne istiyorsan yap Miran."

Kalkış için anons gelince kemerlerimizi taktık. Kalkıştan sonra kemerlerimizi çıkarır çıkarmaz dudağımın kenarında bir sıcaklık hissettim. Miran ve sırnaşmaları vol bilmem kaç! Miran'a dönüp alınlarımızı birbirine yasladım. Yanağını sevmeye başladım. Sakallarını tabi ki de kısalttırmıştım. Uzun sakallı olunca daha bir çekiciydi. Bu da daha fazla kızın gözlerini dikmesi demekti.

"Bal gibi dudaklarını öpmemek için geçerli bir sebep söylesene."

"Uçaktayız."

"Bu geçerli bir sebep değil."

"Etrafta çocuklar var. Görürler."

"Bizi görene kadar anneleriyle babalarını görsünler."

"Ağzım kokuyordur belki."

"Hiç sorun değil."

"Bahanem kalmadı."

"O zaman öpüşebiliriz."

Dudaklarımda hissettiğim sıcaklıkla karşılık vermeye başladım. Bu adam gerçekten doyumsuzdu. Evlenince yataktan çıkarmaz bu beni. Miran'da bu libido olduğu sürece biz sürekli şey yaparız. Tövbe tövbe!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Uçaktan inmiştik. Şimdiden havası bile çok iyi gelmişti. Temiz havayı içime çektim. Arkamdan sarılan kollarla aşık olduğum adamın kokusu da gelmişti. İşte huzur tam olarak buydu. Sevdiğimin kollarındaydım. Herkesten, her şeyden uzaktık burada. Sadece sevdiğim ve ben. Huzurun tanımıydık.

"Burada böyle duracak mıyız?"

"Gel hadi gidelim."

"Neyle gideceğiz?"

"Araba kiraladım."

Biraz yürüdükten sonra arabaya bindik.

"Miran kaybolmayız değil mi?"

"Olmayız. İlk defa gelmiyorum buraya."

"Daha önce hiç geldin mi?"

"Anneannem burada yaşıyor."

"Niye?"

"Çünkü benim annem Trabzonlu."

"Hiç bilmiyordum. Yani sen şimdi yarı Ankaralı yarı Trabzonlu musun?"