Doğduğum günden beri birçok savaşa girdim. Savaşların en büyüğünün üniversiteye gitmek olduğunu sanmıştım ama yanılmışım. Üniversite okumak için girdiğim savaşları kazanmış, doğduğum Mezapotamya'nın büyülü toprakları Mardin'den çıkıp sayısız savaşla...
Aradan geçen uzun saatler sonunda nihayet Ayvalık'a gelmiştik. Eve gelir gelmez odalarımıza çıkmıştık. Yolda uyuduğum için pek uyuyasım yoktu. Yolculuğun geri kalanı uyuyarak, kitap okuyarak, kızlarla ve Miranla konuşarak geçti. Eğlenceli bir yolculuk olmuştu. Özellikle de Miranla konuştuğum zamanlar. Sürekli dikkatli gidin, yavaş yavaş gidin gibi bir sürü şey söylemişti. Miran'ı daha fazla bekletmemeye karar verdim. Ankara'ya döndüğümüz zaman ona artık hazır olduğumu söyleyecektim. Daha fazla bekletmenin bir anlamı yoktu. Ben onu seviyorum o da beni seviyor. Neden vakit kaybedelim? Tanışalı bir hafta ya oldu ya olmadı. Ama bu kadar kısacık zamanda beni kendine aşık etmeyi başardı. O da bana aşık oldu. Sanırım bizimkisi ilk görüşte aşktı. Ama aslında herkes ilk görüşte aşık olmaz mıydı? Sadece kimisi bunun hemen farkına varırdı, kimisi ise zamanla farkına varırdı. Bizim hikayemizde ilk farkına varan Miran oldu. Ben daha geç farkına vardım. Ama iyi ki vardım. Miran çok güzel bir yüreğe sahipti. Onun gibi birine aşık olduğum için mutluyum. Ya Miran kaba saba bir adam olsaydı? O zaman yine aşık olur muydum? Bir sürü genç kız yanlış erkeğe aşık oluyordu. Miran benim için doğru erkekti. Çünkü çok güzel bir kalbi var. Çok güzel seviyor. Çok güzel sahip çıkıyor. Kıskanması bile hoşuma gidiyor. Balkona çıkıp annemi aradım. Çok özledim annemi.
"Reyyan kızım nasılsın?"
"İyiyim annem. Sen?"
"Seni özledim."
"Ben de seni çok özledim."
"Hiç aramıyorsun ama."
"Alışmam zorlaşmasın diye."
"Aklım kalıyor ama böyle."
"Aklın kalmasın. Dayım gilin yanındayım."
"Ana yüreği işte."
"Babam geldi mi?"
İçimde bir korku oluştu.
"Yok işleri uzamış gelmedi daha."
"Anladım. Görüşürüz annem iyi bak kendine."
"Sen de kızım öpüyorum seni."
"Ben de seni."
Annemi ne kadar da çok özlemiştim. Babam hâlâ İstanbul'da olduğuna göre öğrenmedi. Öğrendiğinde ne olucak? Beni hayallerimden alıkoyar mı? Okumamı engellemek için çaba sarf eder mi? Beni sevdiğim adamdan ayırır mı? Düşünmeden edemiyorum. Kayıt mevzusu da aklımı karıştırıyor. Kim neden böyle bir şey yapar ki? Ben bunları düşünürken telefonum çaldı. Kimin aradığına baktığımda Miran olduğunu gördüm. Yüzümde ister istemez tebessüm oluştu.
"Miran?"
"Güzelim nasılsın?"
"İyiyim sen?"
"Seni özlüyorum. Vardınız mı Ayvalık'a?"
"Yarım saat oluyor."
"Beni özledin mi?"
"Biraz."
"Mesajlaşırken öyle demiyordun."
"Almışsın cevabını niye soruyorsun?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
