ÇUKUR (Babasının Meleği)

Anne Gizemi (2.Bölüm)

Vartolu: 

Eve gelmiştik eski püskü bir ev ama tam yerleşik hayat için güzeldi. Kızım burada daha mutlu olacaktı eminim.

-Baba!

-Efendim güzelim?

-Biraz konuşabilir miyiz?

-Tamam, konuşalım canım.

-Şeyy.. Baba kızacaksın fakat...

-Annen mi?

-Evet.

-Melek, bak kızım. Anneni merak ediyor olmana bir şey demiyorum tabii ki de seni anlıyorum. Sen çok küçük bir yaşta anneni kaybettin daha bir  yaşına bile basmamıştın.

iç ses (Ah be güzelim ben nasıl diyeyim sana annen seni bıraktı gitti. Sana annenin öldüğünü söyledim, vicdan azabı çekiyorum be güzel kızım. Bunları bir gün öğreneceksin lütfen bana kızma babacığım.)

-Evet baba. Ama yine de saçını kokusunu merak ediyorum. Kokusunu hatırlıyorum ama kimse öyle kokmuyor.

-E ben de annemi çok özledim benim de annem küçükken öldü. Sen de benim annem oldun canımın içi.

-Evet baba, sen de benim hem annem hem de babam oldun. Sadece mezarına gidip onun yanında olmak istiyorum. 16 yaşıma girdim, kaç kere okul değiştirdim, ev değiştirdik yanlış anlama sana kızmıyorum senin hiç bir suçun yok babacığım.

-Tamam, tamam Melek. O zaman doğum gününde götüreyim seni 27 Ocak da 2 gün sonra sürpriz de kaçtı, bugüne kadar üzülme diye götürmemiştim.

-Teşekkür ederim babacığım.( yanağımı öpüp sarılarak)

Olmayan mezara nasıl götüreyim ben seni of of yapacak bir şey yok. Söz verdim.

Arkadaşlar akşama doğru yeni bölümü atabilirim. Destek olursanız sevinirim.