Akşam olmuştu, Vartolu kızının bir kere de olsa annesini tanımaya hakkı olduğunu biliyordu.
-Abi, aç mısın?
-Yok Medet. Sen ye.
-Abi soldun gittin sabahtan beri, gel iki lokma bir şeyler yersin. Melek de seni iyi görür.
-O da aç Medet, o da sabahtan beri hiçbir şey yemedi.
Doktor telaşla gelir.
-Ne oldu, bir şey mi oldu kızıma?
-Kan lazım, biz bulunur diye düşünmüştük. Zaten size hastaneye geldiğinizde bilgi verilmiştir. Nasıl vurulduğunu sorgulamıştı polisler. Yeterli miktarda kan bulamadık, eğer sizlerden uyan varsa çok iyi olur. Kan grubu...
-A Rh+ bizim kanlar uymuyor.
-Tanıdıklarınıza haber vermeniz iyi olur. Durum ciddi.
-Ben halledeceğim.
-Peki, haber bekliyoruz.
-Abi ne yapacağız?
-Bilmiyorum Medet. Aaa bizim adamları ara çabuk buraya gelsinler.
-Tamam abi.
Mert: Melek, Melek burada mı Sadettin amca?
-Ne amcası lan ben nereden senin amcan oluyorum? Ayrıca sen niye geldin?
-Ya Melek iyi mi?
-Nereden biliyorsun sen?
-Mahalle de herkes konuşuyor, Vartolu'nun kızı vurulmuş diye kimileri ölmüştür diyor. Yalan ama değil mi yaşıyor Melek?
-Yaşıyor tabii. Senlik bir şey yok yürü git, bir de seninle uğraşmayayım.
Mert bekleme koltuklarına oturup bekliyordu. Söylediği onca kelime ona vicdan azabından başka bir şey vermiyordu. Melek'i üzmüştü, o da bir daha okula gelememişti. Hiç konuşmaya fırsat olmamıştı.
Doktor: Bulabildiniz mi?
-Doktor bey ben çağırdım, birazdan gelirler.
Mert: Ne oldu ki?
-Sana ne.
Doktor: Kan lazımda.
-Grubu ne?
-A Rh+
-Benim kanım uyuyor ben seve seve verebilirim.
-Lan yürü git. Senin o pis kanını kızımın damarlarında dolaştırmam.
-Sadettin bey kızınızın sağlığı için en kısa sürede müdahale etmeliyiz.
-İyi, verecekse versin. Ama sonra da kızıma sürekli bu bahane ile yanaşacaksa hiç vermesin, siktir olup gitsin.
-Abi.
-Kusura bakmayın doktor bey.
-Buyurun o zaman siz geçin şu odaya.
Kan verme işlemi tamamlanınca Mert dışarı çıkmıştı. Vartolu elinde meyve suyu ile onu bekliyordu.
-Al, iç.
-Sağ olun da ne oldu?
-Kızımın hayatını kurtardın, sağ ol. İstediğin bir şey var mı?
-Melek iyi olsun yeter bana. Birde kendine gelince bana haber verir misiniz ben de görüşmek istiyorum.
-He veririz canım git sen.
-Bir şey lazım olursa arayın lütfen.
-Gerek yok.
-Geçmiş olsun.( Mert gider)
-Yapışıp kaldı kızıma yav, bir git iyiliğini yaptın daha niye bokunu çıkarıyorsun?
-Abi sessiz olsan duyulacak.
-Haklı değil miyim Medet?
-Haklısın abi.
![](https://img.wattpad.com/cover/276824752-288-k25952.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇUKUR (Babasının Meleği)
FanfictionMelek. Sadece kanatsız bir melekti o. Annesine yılların özlemini duyardı. Babasını herkesten çok sever, onu korumak isterdi. Babasının gözbebeğiydi o. Vartolu Sadettin'in biricik kızıydı. Vartolu'nun Çukur ile olan savaşında en çok zarar görecek ola...