ÇUKUR (Babasının Meleği)

Alışık Değilim(17. Bölüm)

Kulübeye varmışlardı babası Melek'i kapıda bekliyordu çünkü korkacağını biliyordu.

-Melek'im gel canım.

-Karnın kanıyor sargısını değiştirelim hadi.

-İyiyim canım ben, hadi gel içeri.

İçeri girerler.

-Baba sen yat hadi. Gömleğini de çıkar, ban sana gömlek getirdim sargını değiştirelim hem.

-Babacığım bir sakin ol.

-Baba tamam, yat.

Vartolu yatağa yatar ve Melek babasına gömleğini çıkarmasına yardım eder. Sargısını açıp kanayan yarasını gördüğünde gözlerini kapatır ve içinin sızladığını hisseder.

-Sen yukarı kata git Medet sarsın babacığım.

-Ben yapmak istiyorum.

-Emin missin?

-Eminim baba.

Melek babasının sargısını çıkarır ve pansumanını yaptıktan sonra yeni sargıyı sarar.

-Baba, hastaneye gidip düzgünce yapsalar bu işi. Hastana den apar topar çıkmışsın zaten. Malzemeler de kısıtlı.

-Melek ben şimdi hastaneye gidersem oradan sağ çıkamam.

-Yaaa baba.

-Melek sormayayım sormayayım diyorum ama senin yüzüne ne oldu?

-Ne, yüzümde ne var ki?

-Melek, yüzün kızarmış, morarmış kapıya çarptım lafını istemiyorum. Kahraman'ın öldüğü duyunca acısını sen den mi çıkardılar?

-Baba.

-Melek, çok acıdı mı? Kim yaptı?

-Nedret abla. Ama haklı, acısını dindirmek için birilerine kızması gerekiyordu.

-Sen mi öldürdün kocasını? Saçmalama acısını dindirmek istiyorsa gelsin bana saldırsın senin suçun ne?

-Baba tamam.

-Gel bakayım yanıma yat.

-Acıtır mıyım?

-Yok, geçti acısı, gel sen.

-Baba bir şey söyleyeceğim.

-Söyle canım.

-Hep beraber oturup yemek yiyorlardı, hani ben sana anlatırdım küçükken kurduğum hayalleri. Annemin yaptığı yemekleri hep beraber yerdik diye. Onların öyle yapıyorlar. Akşının saçlarını okşadı annesi taradı ördü.

-Ben de senin saçını tarıyorum, örüyorum ben güzel yapamıyor muyum?

-Yapıyorsun ayrıca birçok kız senin gibi bir babasının olmasını ister.

-Bebeğim sen şimdi de hayal kur.

-Artık gerçekleşmeyeceğini biliyorum. Onlar bizim de ailemiz değil mi? Bizi tanımasalar da. Karaca yardım etti kaçmama.

-Melek, en başka bir şey söylemek istiyorsun.

-Baba gidelim buradan. İntikamını aldıktan sonra hiçbir şey değişmeyecek ki, ölenler geri gelmiyor. Ben seni de kaybetmek istemiyorum. Burası bataklık gibi herkesi içine çekiyormuş biz düşmeyelim bu bataklığa.

-Melek, en çok sen isterdin benim intikamımı almamı.

-Baba, ben ailecek yemek yemedim hiç. Sen vardın amcam vardı ama hiçbir zaman annem yoktu onlar hep birlikte oturup, sohbet edip vakit geçiriyorlar ben alışık değilim. Seni de kaybedersem benim bir ailem bile olmayacak, üzüldüğümde kime yaslanıp ağlayacağım.

Vartolu, kızının sözlerine içi dayanamamıştı. Kızına sarılıp saçlarını o uyuyasıya kadar okşamıştı Melek uyuduğunda ise saçlarını kokluyor ve sessizce ağlıyordu.