ÇUKUR (Babasının Meleği)

Korktum! (12. Bölüm)

Akşam yemeğini, evdeki korumalara yaptırma istemedim. Çünkü hiç bir şekilde yapamıyorlar ayrıca babam yemeklerime bayılır gerçi beceremesem de.

Kapı çaldı.

-Ben bakarım.

Melek kapıyı açar.

-Baba.

-Canım.

Melek babasına sarılır.

-Ne zaman geldin sen?

-20 dakika filan oldu yemek hazırlıyordum. Siz oturun ben bitince söylerim.

-O zaman biz ambulansı çağıralım bir de zehirleniriz filan.

-Babaaaa.

-Şaka yaptım güzelim.

Aradan biraz zaman geçer.

-Yemek hazır.

-Tamam. Oooo güzelim döktümüşsün.

-Teşekkür ederim.

-Çok güzel olmuş amcacım ellerine sağlık.

-Afiyet olsun amca.

Yemeklerini yerler. Melek bulaşıkları yıkamaya başlar.

-Beraber yıkayalım mı babacım?

-Hayır baba ben yıkarım.

-Tamam, biz salondayız.

-Tamamdır.

Çiyan mutfağa girer.

-Kolay gelsin güzelim.

-Git buradan.

-Tamam, sakin ol. 

Sarılmaya başlar, yanağına, saçlarına dokunması onu korkutur.

- Lütfen bırak.

-Şşşş korkma.

Salon:

Medet: Abi mahalledekiler bize dükkanları vereceklerini söylerlerse sıkıntı çıkar.

-Öyle Medet. Bizim başka bir ev bulmamız gerekiyor, burası güvenli değil.

-Abi, Koçovalıların evinin orada bir villa varmış. Tam bizlik bir sürü çıkış yolu da varmış.

-Bakalım Medet.

-Abi, ben Celasun'a hiç güvenmiyorum.

-Medet, biz onun planını biliyoruz, intikam almak istiyor ama şimdi olmaz. İzin vermem.

-Abi, biz yine de dikkat edelim.

-Tamam Medet. Ben bir Melek'e bakayım.

Vartolu Melek'in yanına girecekken Melek'in sesini duyar.

-Gitmek istiyorum.

-Çok güzelsin.

Vartolu Çiyan'ın sesini duyar uymaz daldı.

-Öldürürüm lan seni.

-Baba.( Melek ağlamaya başlar, seslere Medet gelir ve Melek, amcasına sarılır)

-Melek iyi misin?

-İ-iyiyim baba.

-Medet, Melek'i al götür.

-Tamam abi.

-Baba lütfen bir şey yapma.

Medet ve Vartolu giderler. Vartolu Çiyan'ı bahçeye götürüp dövmeye başlar.

-Sen, benim kızıma nasıl dokunursun lan?

-Abi sen yanlış anladın. Ben bir şey alacaktım mutfaktan bir an beni görünce korktu.

-Öldürürüm lan seni, öldürürüm.

Vartolu nun her yeri kan olmuştu. Çiyan, ölmüştü. Vartolu kızı için bir kez daha katil olmuştu.

Vartolu yukarı çıkar ve duş alır kızının onu bu şekilde görmesini istemez. Kırmızı takım elbisesini giyer. Vartolu Medet'i aramıştı. Vartolu Meded'e olanları anlatmıştı ve hala sinirliydi. Kızının konuşmak istediğini duyunca Medet'ie telefonu vermesini söyler.

-Baba, ne oldu iyi misin sen?

-İyiyim güzelim merak etme geliyorum yanınıza.

-Vartolu parka doğru yola çıkar, adamlarına Çiyan'ı gömmelerini ve burayı yıkamalarını söyler.

Vartolu parka, kızının yanına gider.

- Baba. (Sarılırlar)

-Canım, meleğim benim.

-Baba üzerini değiştirmişsin. Üzerinde bunlar yoktu.

-E kızımın yanına temiz geleyim dedim. Biraz konuşalım mı?

-Tamam.

- Önceden de seni rahatsız ediyor muydu?

-Evet.

-Niye söylemedin bana?

-Korktum. Söyleseydim sen onu yaşatmazdın ben de senin katil olmanı istemiyorum. O da tehdit etti işte.

-Seni üzecek, incitecek bir şey mi yaptı? Doğruyu söyle.

-Hayır, yani sadece rahatsız ediyordu o gün okula geldi demiştim ya hani benle de konuşmuştu. Sarıldı, dokundu, korktum. Melek in gözleri korkunun da ötesin de bakıyordu Vartolu daha da sinirlenmişti kızının gözleri eskisi gibiydi. Korku dolu ama çok daha fazlası. Melekler uzun bir süre psikolojik destek görüyordu. Babası ile çok nadiren konuşurdu, kendi hayal dünyasına kapanıyordu.)

-Korkma zeytin gözlüm baba burada hadi sarıl bakayım babaya. 

Melek ağlayarak uyumuştu. Vartolu banktan kızını alıp eve kadar taşımıştı. Yatağına yatırıp üzerini örtmüştü.

-Medet, o gösterdiğin evi alın. Vartolu esas şimdi mahalleye giriyor.

Arkadaşlar bölüm kısa oldu özel olarak ele almak istedim. Gelecek bölümler de Melek'in hastalığı hakkında daha fazla bilgi edineceğiz. Cumartesi, Pazar günleri öğlen 15:30 ve 1-2 gibi bölüm atacağım. Bayram da günde 1 bölüm atabilirim, bilgilendirmek istedim. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim :)