Cut You Out

Chapter 2

Chapter 2

Ingrid’s POV

“What is it?” malamig ang tinig ko ng tanungin siya. Kapag nakikita ko ‘to’y naaalala ang pagtataksil nila sa akin ni Sarah. Tinuring ko silang kaibigan subalit nagawa pa rin nila akong lokohin.

Kaibigan ko si Jayvee simula bata pa kami. Halos sabay na ng lumaki. He’s there when I needed someone to talk to. Lagi siyang nakikinig sa hinanakit ko sa buhay hanggang sa napagpasiyahan naming subukang tignan kung magkiclick ba kaming dalawa. I dated him for a year now, siya ‘yong naging pahinga sa nakakapagod na mundo subalit hindi ko akalain na hindi lang pala ako ng pugad nito. Sa tuwing gabi pala’y iba ang pinupuntahan dahil hindi ako nakakasama.

I fucking hated the fact na nagustuhan ko siya, iritado ako na minsan sa isang buhay ko inisip ko na siya na. Siya lang ‘yong gugustuhin kong makasama. I was naïve and young. But now, no… I won’t let him came in to my life again.

“Babe,” tawag niya sa akin at sinubukan pang haplusin ang pisngi ko. Bahagya akong napangiwi nang tapikin ang kamay niya upang hindi matuloy ang paghawak. Nakakadiri. Kapag naaalala ko ang mukha ni Sarah na nakikipaglaplapan dito’y gusto kong masuka.

“I’m sorry, Babe, it’s not what you think… ikaw lang ang gusto ko,” aniya habang nangungusap ang mga matang nakatingin sa akin subalit malamig ko lang siyang binalingan ng tingin. Kung gusto niya pala ako’y bakit hindi siya nakuntento?

“Kahit lumuhod ako’y gagawin ko, bumalik ka lang sa akin, Ingrid. Please, nagkamali lang ako. Lahat naman ng tao’y nagkakamali, sorry,” aniya pa sa akin. Bahagya akong napangisi sa sinabi niya.

“Pagsubok lang ‘to ng Diyos sa atin, Ingrid, huwag ka naman sanang bumitaw,” aniya sa akin na susubukan pang hawakan ang kamay ko. Hindi ko maiwasang matawa dahil sa katagang binitawan nito. Dinamay pa ni Tanga ang Diyos sa kagaguhan niya.

“Huwag ka namang ganiyan, Ingrid, pakinggan mo naman ako, please,” aniya. Ano sa tingin niya ang ginagawa ko? Kahit gustong-gusto ko siyang saktan at pagsalitaan ng masasakit na salita. Pinipili kong isarili na lang ‘yon upang wala ng gulo.

“Magsalita ka naman oh,” sambit niya pa.

“Gusto mo talagang makarinig ng salita galing sa akin?” tanong ko sa kaniya. Malamig ang mga mata habang nakatingin sa kaniya.

“Get your fact straight here. Huwag mong madamay-damay ang Diyos sa kasalanan mong gago ka. Pinili mo akong lokohin kaya tigilan mo ako sa drama mo,” nakangisi kong saad na napailing pa sa kaniya.

“You’re fucking disgusting, huwag mong ihawak sa akin ang madumi mong kamay. Hindi rin ako santo na tatanggapin ka dahil lang nagmakaawa ka. Binuo ko ang tiwala ko sa’yo pero sa isang iglap ay winasak mo. I won’t give you a second chance. Hindi ako tanga para lang balikan ka,” ani ko.

“I’m sorry. Huwag namang ganito, Ingrid. Mahal na mahal kita.” Lumuhod pa ‘to sa harapan ko subalit inalis ko lang ang kaniyang mga kamay sa akin.

“Don’t be, I’m actually thankful, Jayvee. Thank you for saving me from an asshole like you,” nakangiti kong saad.

“No, don’t do this to me, Ingrid… kailangan mo ako… kailangan din kita,” aniya na hinahawakan pa ang laylayan ng damit ko.

“Busy akong tao, wala akong oras para sayangin sa isang katulad mong gago,” nalamig kong saad at nilagpasan siya. Bago ko pa siya tuluyang lagpasan ay huminto ako para harapin ang estrangherong lalaking kanina pa kami pinapanood. Masamang tingin ang ibinigay ko sa kaniya bago ko siya nilagpasan.