Cut You Out

Chapter 16

Chapter 16

Ingrid’s POV

“Pop corn, Ingrid?” tanong sa akin ni Indigo. Nilingon ko siya sandali bago tinanguan ang kaniyang alok. Kukuha na sana ako subalit parang tangang sinubuan pa ako.

“May kamay ako,” ani ko.

“Sinabi ko bang wala?” tanong niya. Sinamaan ko naman siya ng tingin dahil do’n kaya matamis niya lang akong nginitian bago sinubuang muli ng pop corn. Napairap na lang ako sa kaniya bago binaling muli ang mga mata sa tv. Inabutan ko rin ng pop corn ang mga kapatid subalit abala sila sa pagkain ng ice cream na nirequest nila kay Indigo.

“May call,” ani ko na tinuro ang phone ko na nasa tabi niya lang.

“Si Cho,” Melchora is actually fun to talk to. Kung gaano siya kaintimidating tignan, kabaliktaran naman ng personalidad niya. Simula no’ng makausap ko siya no’ng nakaraang nagtungo kami sa kanila. Madalas ay kinakausap ako nito kapag may free time siya.

“Hi!” hyper niyang saad subalit alam namin ni Indigo na hindi ito ayos. Her Mima Joan died kaya naman lumipat na sila ng bahay. Wala na sila sa cavite noong nakaraang buwan pa. pagkatapos ng pasukan ay agad na umalis. Naghiwalay din sila ni Atlas pagkatapos niyon.

“Kumusta ka na, Chora?” tanong ko sa kaniya.

“Luh, ayos lang! So, ano na? Chika na,” nakangiti niyang sambit. She’s the type of person na pipiliing iwasan na pag-usapan ang mga nakakalungkot na bagay sa buhay niya.

Kinuwentuhan ko lang siya ng mga ganap sa amin ni Indigo. Nagawa niya pang asarin ang kaibigan. Hindi nga lang tulad noon na hanggang mata ang ngiti sa kaniyang labi.

“Wala ka pala, e!” natatawa kong sambit sa kaniya.

“Alam mo ba no’ng elem kami—” Agad na nagreklamo si Indigo dahil do’n.

“Cho!” aniya na aagawin pa sa akin ang phone kaya natawa ko lang na nilayo.

“Heck, I’ll really enjoy teasing him. Hiyang-hiya pagdating sa’yo samantalang makapal ang face ng hinayupak na ‘yan!” natatawang sambit ni Chora kaya mahina akong natawa. Tinignan ko naman si Indigo na napasimangot lang. Ang lakas din kasing mang-asar ni Chora, no wonder magkaibigan sila nitong si Indigo.

“How are you?” tanong ko sa kaniya sa seryosong tinig nang makalabas.

“Okay lang naman,” aniya na ngumiti pa.

“Do you want to talk to Indigo?” tanong ko. Agad siyang umiling. Ayaw na ayaw niya kasing naiiwan silang magkausap dahil pakiramdam niya lagi na pabigat siya. May pagkakahawig kami sa parteng ‘yon.

Matagal lang kaming nag-usap. We just randomly talk hanggang sa nagpaalam na siya. Lumuwas lang kasi siya kaya malakas-lakas ang signal. Ayaw na si Indigo ang tawagan dahil kokomprontahin lang siya sa huli.