Cut You Out

Chapter 35

Chapter 35

Ingrid’s POV

 

After ng pag-uusap namin ni Indigo ay umuwi na rin ako sa Neuva Ecija. Ayaw kong magkasala. Ayaw kong pagbigyan ‘yong sarili ko dahil alam kong mali. Alam na alam ko kung anong epekto niyon sa isang tao. Everytime you’ll ask your worth. Araw-araw mong itatanong sa sarili kung ano nga bang mali sa’yo. Ayaw kong maranasan ng kung sino ‘yon.

“Nay, tara na po,” ani Raya sa akin. Ngumiti naman ako at tumango sa kaniya.

“Tulala ka na naman po,” aniya na ngumuso pa sa akin. Hindi ko pa rin naman kasi maiwasang isipin si Indigo. I still like him and I’m aware of what I feel.

“Wow, ganda naman ng anghel ko,” ani ko nang makita ang buhok niya na tinirintas ng Tita Jolie niya. Ngumuso lang siya bago bumulong.

“I said to Tita Jolie na I like to curl my hair,” aniya na napanguso pa. Napatawa naman ako dahil gusto niya rin ng ginagawa ni Jolie sa kaniyang buhok.

“Kapag old ka na,” ani ko kaya tumango siya at ngumiti. Tinawag ko naman na ang mga kapatid para isabay patungo sa school. Nakaupo lang naman sa tabi ko si Raya habang nakatingin sa labas ng bintana. She’s the type of person na kahit paulit-ulit niya pang nakikita ay hindi pa rin siya nagsasawa basta ba maganda. Aliw na aliw lagi ang anak ko na pinagmamasdan ang paligid.

“Bye, Ma’am!” aniya na hinalikan pa ako sa pisngi nang ihatid ko siya sa may elem department. Napatawa naman ako dahil ganoon na talaga ang nakasanayan niya.

“Good morning, Ma’am,” bati sa akin nang mga nadaanan ko. Binati ko lang din sila pabalik.

Nasa kalagitnaan ako nang paglalakad nang mahinto dahil may kumpulan ng mga estudyante sa gitna ng field.

“Psst. Ano ‘yan? Bell na! Bakit hindi pa rin kayo pumapasok?” tanong ko sa mga batang naroon.

“Uy, si Ma’am Ingrid, pasok na!” sigawan nila. Nanatili namang seryoso ang ekspresiyon ng mukha ko. Nagawa ko pa silang pagtaasan ng kilay kaya kaniya-kaniya na silang takbo patungo sa room nila.

Nahinto naman ako nang makita ang production team na nandito mismo sa school. Mas lalo lang akong naestatwa sa kinatatayuan nang makita si Indigo na siyang nakatingin sa akin ngayon. Napaawang naman ang labi ko dahil doon. Anong ginagawa niya rito?

Saka bakit may mga artista na nandito ngayon? Bakit hindi ako nainform na may shoot pala rito?

Iniwas ko na lang ang tingin sa kaniya. Aba’t kung kailan iniiwasan saka namang magpapakita. Kung hindi ba naman nang-aasar ang tadhana.

“Good morning, Ma’am,” bati nang ilang kasama niya.

“Good morning po,” bati ko rin pabalik. Ngumiti pa ako nang magpaalam na aalis na roon. Pasimple ko pang nilingon si Indigo na hindi pa rin inaalis ang tingin sa akin. Parang buong katauhan ko na ang pinagmamasdan nito sa paraan ng tingin niya.