Cut You Out

Chapter 5

Chapter 5

Ingrid’s POV

“Para saan ‘to?” tanong ko na kumunot ang noo kay Indigo nang iabot niya ang ilang vcd sa akin nang makapasok siya sa loob.

“Old films galing sa baul ng lolo ko. I’ll lend it to you,” aniya na ngumiti pa. Well, I’ll be glad to take it. Ang daming magandang old films na hindi na makita ngayon. Wala rin naman akong panood sa internet kaya madalas ay nakikihiram lang ng vcd para sa dvd player namin sa bahay.

“Wala bang bayad ‘to?” tanong ko na pinanliitan din siya ng mga mata. Tumawa naman siya dahil do’n.

“Bakit ba sa tingin mo lagi’y may kapalit ang lahat ng bagay?” natatawa niyang tanong sa akin na naniningkit pa ang mga mata. Napakibit naman ako ng balikat dahil do’n.

“Walang bayad. Basta pakisauli kung hindi’y aabangan kita,” biro niya pa na inirapan ko lang. Tinignan ko naman ang mga vcd.

“Napanood mo na lahat ‘to?” tanong ko. Mayroong mga pamilyar sa akin. Napanood ko na ang iba rito.

“Yup, I highly recommended this,” aniya na tinuro pa ang isang vcd.

“Oh, I already watched that and I was left hanging sa ending,” sambit ko.

“Parang may kulang,” ani ko na napanguso.

“I think we have different opinion in this one,” aniya. Inexplain ko naman kung bakit nakukulangan ako, pinakinggan niya ako at ganoon din ako nang siya ang magpaliwanag. Iba ang pananaw namin sa movie and it’s kinda entertaining na marinig ang kaniya.

“Mukhang nagkakamabutihan kayong dalawa, huh?” Napatingin ako kay Aling Gloria nang pumasok siya.

“Oh, may naiwan po kayo?” tanong ko.

“Wala, Hija, ibibigay ko lang ‘to sa’yo. Iuwi mo sa mga kapatid mo.” Iniabot niya sa akin ang carbonara na mukhang niluto nito. Nagpasalamat naman ako roon.

“Ganiyan din ako no’ng kabataan ko sa inyo,” aniya pa sa amin ni Indigo. Hindi ko naman maiwasang kainin ng hiya dahil dito.

Nang-asar lang siya bago niya kami iniwan ni Indigo rito. Kapag walang customer ay nagkukwentuhan lang kaming dalawa. Magaan ang loob ko sa kaniya kaya hindi ako makaramdam ng pangamba kapag siya na ang kausap.

“There’s movie festival next Sunday, want to come with me?” tanong niya sa akin. Nahinto naman ako dahil do’n. Gusto kong sumama subalit nanghihinayang sa trabaho. Sayang din ang kikitain ko sa araw na ‘yon.

“I don’t think I can.”

“Sagot ko, wala kang gagastusin maski singko,” aniya sa akin.

“Hindi pa rin pupwede,” ani ko.

“Why? May boyfriend ka ba?” tanong niya kaya kumunot ang noo ko rito. Kapagkuwan ay natawa na lang dahil sa biglaang tanong nito.

“Kapag hindi pwede, ibig sabihin ay may boyfriend na?” natatawa kong tanong.

“Baka mamaya’y tinatanong mo lang ‘yan dahil gusto mo akong pormahan, ah?” ani ko na nakangisi pa sa kaniya. Tumawa naman siya at nailing sa akin.

“Pero bakit nga hindi pwede?” tanong niya.

“Busy ako,” ani ko.

“Hindi ba uso sa’yo ang pahinga?” pang-uusisa niya pa.

“You know, sometimes, hindi mo kailangan sagarin ang sarili mo hanggang dumating ka sa puntong pagod na pagod ka na,” aniya sa akin. Mayamaya ay nagsimula siyang magkwento.