Cut You Out

Chapter 40

Chapter 40

Ingrid’s POV

“Raya…” tawag ni Indigo sa anak namin.

“Do you want meet Lolo and Lola?” tanong niya rito kaya napatingin si Raya sa kaniya. Maski ako rin ay ganoon din, nakaramdam pa ng kaba dahil sa biglaan niyang saad. But I also want to let Raya meet her grandma and grandpa. My daughter deserve all the love.

“Opo!” nakangiting saad nito.

“We’ll go there today,” ani Indigo kaya agad kong nakita ang excitement ng anak ko samantalang ako naman ay nakaramdam lang ng kaba. Noong huling tapak ko roon ay hindi pa kami nagkakasundo ng Mama nito but it’s about years now, siguro naman ay ayos na rin ito.

The next thing I knew, nag-aayos na rin kami ni Raya para sa pagbisita sa parents ni Indigo. Hindi ko alam kung bakit pati ako kasama gayong dapat silang dalawa lang ‘tong magtungo roon.

“Do I look okay, Nanay? Maganda po ba ako? You think magugustuhan po ako nina Lolo?” tanong niya sa akin. Ngumiti naman ako roon.

“Of course they will, ang ganda-ganda ng mahal ko, isa pa sino bang hindi gugustuhing gustuhin ka?” Malapad pa ang naging ngiti ko habang nilaladlad ang kulot-kulot niyang buhok. Hindi ko rin maiwasang mapangiti dahil sa wakas ay masusuot niya na ang summer dress niya. Napatikhim naman ako nang mapansin na nakatayo pala si Indigo roon. Kita ko ang ngiti sa mga labi niya subalit nang makitang nakatingin na ako’y agad bumalik ang ekspresiyon ng mukha niya sa dati. Suplado mode na naman.

“Let’s go?” tanong niya sa amin. Halos sabay naman kami ni Raya nang tumango. Malaad ang ngiti niya nang purihin ang anak.

Parang gusto naman ng lumabas ng puso sa sobrang lakas ng pagtibok. Hindi ko lang kasi talaga mapigilan ang kabang nararamdaman.

“They already know about Raya?” tanong ko kay Indigo. Tumango naman siya sa akin doon.

“But can I talk to Daddy first? Si Mommy pa lang kasi ang nasasabihan ko,” pagpapaplliwanag niya sa akin. Tumango naman ako nang sabihin niyang dito muna kami sa loob. Pinanood ko lang siyang lumabas bago ko binalingan ng tingin si Raya. Nagkwentuhan lang kami para hindi mainip ang anak.

Mayamaya lang ay nahinto ako nang may kumatok sa bintana. Agad kong nakita ang Mama ni Indigo roon.

“Can we talk first?” tanong niya sa akin. Ni hindi man lang nito nagawang lingunin ang anak ko. Diretso lang ang mga mata niya sa akin.

“Labas muna tayo, Anak,” ani ko kay Raya subalit nagsalita agad ang Mama ni Indigo.

“Saglit lang, iwan mo muna siya riyan,” aniya kaya napatikhim ako. Wala sanang balak na iwanan ang anak subalit impatient akong tinatawag ng Mommy ni Indigo. Sa huli’y na-aalinlangan man, iniwan ko ang anak sandali sa kotse. Hindi rin naman si Raya ‘yong tipong sumusuway sa utos.

“Dito na po tayo,” ani ko para makita ko pa rin ang anak kahit na pa may kausap. Tinignan naman ako ng Mommy ni Indigo at bahagya pang tumaas ang kilay.