Silence and Sound

[21]

itaat et. Korkak olma. Acımadan öldür.

Küçük çocuk bu cümleleri durmadan içinden tekrar ederken karşısında elleri ve ayakları bağlanmış adama bakıyordu. Genç adam durmadan onu öldürmemesi için yalvarıyor ve göz yaşlarını hiç utanmadan yanaklarından dökülmesine izin veriyordu.

Küçük çocuğun arkasında duran adam çoğunun kulağına eğildi ve fısıldadı. "Öldür onu Peter."

Adamın fısıltısı çocuğun küçük vücudunu baştan aşağı titretmişti.

Öldürmek istemiyordu ama öldürmek zorunda olduğunu da biliyordu.

Adam Peter'ın hâlâ hiçbir şey yapmadığını fark ettiğinde sinirli bir nefes aldı. Bunu fark eden Peter dudaklarını dişlemiş ve kısa bir süreliğine de olsa gözlerini yummadan edememişti. Bu adam onu korkutuyordu.

Adam şimdilik sakin olması gerektiğini söyledi kendine. Çocuk, dün yeteri kadar hırpalanmıştı zaten. Peter'ın özgür iradesiyle onlara sadık olması için bazı şeyleri fiziksel şiddet olmadan yapması gerekiyordu.

"Ebeveynlerin de bu yoldan geçti Peter. Bunda başarılı olursan eminim seninle gurur duyarlardı." Bu sözlerin Peter'ın üzerinde büyük bir etkisi vardı. Çenesini dikleştirdi ve bu sefer hafif bir tereddütü hâlâ olsa da karşındaki genç adama öldürme arzusuyla baktı. En azından öyle olduğunu umuyordu.

Adam aklına bir not daha yazdı. Biraz zaman ilerledikten sonra çocuğun ailesine bağlılığını azaltmaları gerekiyordu. Hatta belki de yok etmelilerdi.

"Şimdi," dedi adam sırtını dikleştirirken."Öldür onu."

Peter daha önce yaşanılan şeyleri düşündü. Görevi yerine getirmediğinde küçük bedeninin zar zor kaldırabildiği işkenceleri düşündü. Ailesinin amacını ve Steve'den aldığı eğitimleri düşündü.

Tüm bunlar Peter'ın tetiği çekmesi için yeterliydi. Genç adamın yalvarışlarına kulak tıkarken silahı ateşledi.

Arkasında duran adam onu tebrik ederken Peter gözlerini cansız bedenden ayıramıyordu. Buna alışkın değildi. İstediği şey bu değildi. İçinde yükselmeye başlamış ağlama dürtüsünü bastırmaya çalışırken küçük elini yumruk yaparak tırnaklarını etine geçirdi.

Arkasındaki adamın daha sonra söylediği şey ise Peter'ın hayatını değiştiren olaylardan biri olmuştu. Eğer ileride neler olacağını bilseydi, küçük yaşına rağmen hiçbir şey yapmaz ve ölmeyi beklerdi.

"İki gün sonra sana bir görev vereceğim.  Bir odaya kapatılacaksın, orada seni öldürmek için senin yaşlarında, aynı eğitimi almış dört kişi daha olacak ve öldürmek için elinizde sadece bıçak olucak. Bu yüzden iki gün sıkı bir eğitimde olacaksın."

Bıçak seçeneğini özenle seçmişti. Bıçak silah gibi değildi. Her şeyi hissederdiniz. Bıçağın o kişinin etine girdiğini, kan elinize bulaştığında o kişiyi öldürdüğünüzü tüm iliklerinize kadar hissederdiniz.

Adam bunu istiyordu. Katil olduklarını bilmelerini istiyordu.

İki gün sonra o odadan Peter her yeri kan içinde dışarı çıkmıştı. Yaralıydı ama üzerindeki çoğu kan diğer çocuklara aitti. Peter o odada diğer çocukları acımasızca katletmişti ve katil kelimesini ilk defa benimsemişti.

Bunun geri dönüşü olmamıştı ve insanları acımasızca öldürmeye devam etmişti.

...

Kısa bir bölüm olduğu için özür dilerim ama bir bölümlük de olsa Peter'ın geçmişine göz atalım istedim ve daha ne kadar uzağatacağımı bilemedim.

Elbette Peter'ın geçmişindeki anıları hakkında bir şeyler öğrenmeye devam edeceğiz ama tamamen geçmişe gidip Peter'ın gözünden bir bölüm daha yazacağımı düşünmüyorum.

Şey bir de sizden bir şey istiyorum. Yani eğer yaparsanız çok mutlu olurum.

Steve, Harley, Harry bu karakterlerin de kişiliğini yansıtıp yansıtamadığımı elbette merak ediyorum ama sizi sıkmamak için şimdilik bu karakterleri boş veriyorum.

Peter'ın tepkilerini, düşüncelerinin yani kısaca yaşadıkları şeylerden dolayı verdiği tepkileri size iyi yansıtabiliyor muyum?

Eğer yapamıyorsam bunu değiştirmeye çalışmak için soruyorum çünkü kitap da baş karakter Peter ve onu iyi yansıtamamak kötü olur.

Bu kadardı.

Kendinize iyi bakın.

❤️