11 I'm in love with criminal
Part-11
clubထဲမွ ထြက္လာၿပီး ကားေပၚေရာက္သည္အထိ ဘာမွမေျပာေသာ ဘဲႀကီးေၾကာင့္ သူ႕မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနမိ၏။ ဘဲႀကီးမွာ ဘာအေၾကာင္းေတြရွိခဲ့လဲ မသိေပမယ့္ အခုအခ်ိန္ေတာ့ ဘဲႀကီး အဆင္မေျပေနမွာ ေသခ်ာသည္။ သူၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေတြက ရိုးရိုးတန္းတန္းမွ မဟုတ္ပါပဲ ။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေအးေအးေဆးေဆးေနနိုင္တဲ့ ဘဲႀကီးမွာလည္း မလွပတဲ့ အတိတ္ေတြရွိေနခဲ့တာလား။
"ေကာင္ေလး ကိုယ္အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"အင္း"
ေအးစက္စက္အသံနဲ႕အတူ ခါးပတ္ပတ္ပါရင္း သူ႕အားေျပာသည္။ ေဆးလိပ္လဲ ေသာက္ခ်င္သည့္ ဆႏၵမရွိေတာ့ေသာ ဘဲႀကီးရဲ႕ ခပ္ေထြေထြပုံစံေၾကာင့္ သူလည္းအင္းလိုက္ရ၏။ သူ႕စိတ္အတိုင္းဆို အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးဘူးျဖစ္ေပမယ့္ အခုအေျခအေနအရ အထြဋ္တက္လို႔လည္း မျဖစ္သလို ဘဲႀကီးအိမ္လိုက္သြားလို႔လည္းမျဖစ္ပါ။ ဘဲႀကီးတစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္လိမ့္မည္ဟု သူထင္ေနမိ၏။
ကားေလးက ထုံးစံအတိုင္း ေမာင္းႏွင္လာသည္။ သူ႕အား ပထမဆုံး အိမ္လိုက္ပို႔ဖူးတာျဖစ္ေပမယ့္ ဘဲႀကီးက သူ႕အိမ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိေန၏။ ဘယ္လိုသိတာလဲေတာ့ ေမးမေနေတာ့ပါေခ်။ ဘဲႀကီးဆီမွာ သူ႕ကို အံၾသေစနိုင္ေလာက္သည့္ အေၾကာင္းအရာေတြမ်ားစြာရွိေနတတ္၏။
ထိုေန႕က တစ္စုံတစ္ေယာက္စိတ္ကြက္သြားမွာစိုး၍ ေကာင္ေလးဟာ ကားထဲမွာ သူဖြင့္ေနၾက သီခ်င္းေလးေတာင္ မဖြင့္ခဲ့ပါေခ်။
မွ်ေ၀ခံစားပေးလို့ မရတဲ့ ဒဏ္ရာေတြအတြက္ သူက အတတ္နိုင္ဆုံး အလိုက္သိေနေပးသင့္သည္ဟု သူထင္မိ၏။ဘဲႀကီးရဲ႕ ခပ္မွိုင္းမွိုင္းျဖစ္ေနေသာ အခုပုံစံကို သူမႏွစ္သက္။
ကားက သူ႕အိမ္ေရွ႕မေရာက္ခင္ မ်က္ေစာင္းထိုးေလးမွာရပ္သည္။ ေနာက္က်ေနၿပီမို႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ ဆိုင္သိမ္းေနပါေသာ အေမ့ကိုသူျမင္ေနရသည္။ စတိုးဆိုင္ျဖစ္ေပမယ့္ တံခါး၀မွာ ခ်ိတ္ေရာင္းပါေသာ ပစၥည္းမ်ားအား အထဲသြင္းရသည္။ ဆိုင္ပိတ္သည္က တံခါးပိတ္လိုက္႐ုံႏွင့္ မရပါေခ်။
YOU ARE READING
I'm in love with criminal { completed }
Romance"လူသတ်ရတာက မင်းအပြုံးတွေလောက်တောင် ရင်ခုန်ဖို့မကောင်းဘူး ကောင်လေး.." "လူသတ္ရတာက မင္းအၿပံဳးေတြေလာက္ေတာင္ ရင္ခုန္ဖို႔မေကာင္းဘူး ေကာင္ေလး.."
