Berceste

3.6

Doruk

Asiye'yi okula bıraktıktan sonra gerçekten on dakika sürmemişti okuluma gelmem. Bu durum beni mutlu etmişti.
Arabayı otoparka park edip okula güzel bir giriş yaptım. Yanımda Asiye olmadığı için gerçekten kendimi boşlukta gibi hissetmiştim. Aynı okulda olabilmeyi tekrar tekrar istedim o anda.
Koridor boyunca yürürken asılı olan afişlerden ilk dersimin nerede olduğunu bulmaya çalıştım. Uzun lisetede neredeyse iki dakka sonra bulabildim ancak.
'3. Kat amfi 5' yazısı ile üst kata çıktım.
Kapının önüne geldiğimde gözlüğümü çıkarıp içeri girdiğim an yüksek sesle bir şeyler patladı ve 'süpriizzzz' diye bağırşmalar oldu.
O kadar çok korkmuştum ki gerçekten yerimde zıpladım diyebilirim. Karşımdaki insanlara baktığımda hiç birini tanımıyordum.

"hani geliyordu Eslem"

"geliyordu valla gördüm Tarık"

Ben hala şakınlık ve geçmeyen korkum ile onlara bakarken onlar kendi aralarında konuşuyorlardı.
O sırada hala kapının pervazında duran benim yanıma benim boylarımda esmer bir oğlan geldi. Onun gelmesiyle aynı şekilde yine bağırdılar. Bu sefer ilki kadar korkmasam da yerimden sıçramıştım.
Aralarından bir kız yanına gelip oğlana sarıldı.

"iyi ki doğdun sevgilim"

Bir kaç kişi daha gelip sarıldılar oğlana. Ben hala şaşkınlıkla bakıyorudm.

"iyi ki doğdun kardeşim, kokteyl falan patlattık ama nasip bu arkadaşaymış."

Nihayet birisi beni ciddiye almıştı. Bakışları beni bulduğunda bu sefer utandığımı hissetmiştim.

"kusura bakma kardeş seni de korkuttuk"

"ehh biraz öyle oldu"

Yanımdaki esmer oğlan sevgilisini bırakıp bana dönerek elini uzattı.

"ben Fırat, bana sürpriz yapmak istemişler seni de korkuttular kusura bakma"

"bende Doruk, mutlu yıllar dileyeyim bari"

Gülümseyerek kurduğum cümleye o sa gülümsedi.
Yanlarından ayrılıp amfide orta sıralara doğru ilerleyip boş bir yere oturmuştum.
Aklıma birden Ankaradan döndüğümüzde bizimkilerin bana hazırladığı doğum günü süprizi gelmişti.

_________

Doruk park ettiği arabasından bir müddet inesi gelmemişti. Gittiği sahilde kafasını dinlemek istemişti. Ama ne yapsa unutamıyordu. Aldığı ölüm haberi genç adamı fazlasıyla sarsmıştı.
Sevdiklerine hiç bir şey olmasını istemeyen biriydi. Hep mutlu ve yanında olsun istiyordu. Ama ölüm gerçeği tüm bedenini yakmıştı.
Dün gelmişlerdi Ankaradan ve bugün genç adamın doğum günüydü ama onun tamamen aklından çıkmıştı.

Asiye de aslında genç adamdan farksız sayılmazdı ama genç kız sevgilisine göre biraz daha dik durabiliyordu. Doruk ne kadar güçlü görünse de içinde yatan savunmasız kırılgan çocuğun farkındaydı genç kız.
Sevgilisine güzel bir doğum günü hazırlamak istiyordu. Ona iyi gelmesini çok istiyordu.

Genç kız taa Trabzon tatilinde düşünmeye başlamıştı nasıl kutlayabileceğini ama üst üste gelenler ile uçup gitti aklındakiler. Bu hengamenin içinde hediye de alamamıştı. Çok özel bir şey olsun istiyordu ama ne alacağını bilememişti.
Normalde başbaşa kutlamak da istemişti ama şuan doruk için herkesin olacağı bir ortam daha iyi gelecekti.
Belki sonra telafi ederdi başbaşa olan kutlamalarını.

Doruğun sahile gitmesini fırsat bilerek herkesi toplayıp Dorukların evine gitti. Her yeri süslemeye başladılar. Pastayı kendisi yapmak istemişti ama genç kızın da pasta yapacak modu yoktu.