Berceste

4.1

Asiye

Medeni hukuk dersinin sonu asla gelmek bilmezdi. Sanırım hukuk da en zor derslerden biriydi. Ya da bizim medeni hukuk dersi hocamıza sorunsallıydı.

"galiba herkesin uykusu geldi, dersi uzun tuttuk sanırım"

"uzun mu, hocam biraz daha işleseydiniz hepimiz buradan profesyonel birer avukat olarak çıkacaktık yemin ederim"

Aybike nin asla çekinmeden kurduğu cümleye gülmemek için kendimi zor tutmuştum.

"demek öyle hanımefendi."

"valla hocam kusura bakmayın ama harbi çok uzun sürüyor dersleriniz. Beynimiz erdi lütfen salın bizi"

Tüm sınıf bir anda hep bie ağızdan evet değince hoca gülerek çantasını da alıp çıktı sınıftan.

Bizde hemen oturduğumuz yerden kalkıp eşyalarımızı toparlayarak amfiden çıktık.

Bina dan çıkarken sohbet ediyorduk bir yandan da.

"Aybike valla senin şu dobralığın sayesinden kurtulduk. Bie gün işe yarayacağını asla düşünmezdim."

"aşk olsun Asiye ya. Adam resmen iki gün sonra başlayan finallerimiz öncesi. Hatta iki gün sonraki ilk finalin onun dersi olmasına rağmen 3 saat ders işleyip konu ekledi. Demesem daha da devam ederdi."

"harbi ya, bir ara dedim herhalde bitmeyecek"

"hayır yani kıçım düzleşti oturmaktan"

Aybike'nin son dediğine kahkaha atmıştım. Orta bahçeye geldiğimizde Berk görüş açımıza girdi.

"tatlım, hayırdır agresifsin yine"

"medeni hukultan çıktık da"

Aybike yerine ben cevap verince Berk bana baktı.

"onun için geldim ama başlayalı 3 saat olmadı mı daha yeni mi bitti ders"

"maalesef"

"yuh yaaa"

Aybike dudaklarını büzerek destek ister gibi Berke bakınca berk de onu kendine çekti ve sarıldı.

"ben Doruğun yanına gidiyorum. Sonra görüşürüz"

Aybike be Berk'in yanında ayırlıp kampüsün diğer köşesinde kalan mühendislik ve mimarşık fakültesine doğru yürümeye başladım.
Doruk Ankara üniversitesine başladığından beri daha rahat birbirimizi görür olmuştuk. Hatta bazen derslerimiz aynı anda başlayıp aynı anda bitiyordu. Bu çok hoşuma gidiyordu.

Fakültenin önüne geldiğimde kapıya yakın bie banka oturudum ve onun çıkmasını beklemek istedim.
Doruk genelde buraya gelmemi sevmezdi. Çünkü fakültenin çoğunluğu erkeklerden oluşuyordu. Ama ben ona sürpriz yapmayı seviyordum.

Oturduğum bankta, yaşadığımız anıları düşünmeye başladım. Daha dün gibi geliyordu Ankara ya ilk geldiğimiz zaman şimdi ise 3.sınıfın son dersinden çıkmıştık.

Bu süreçte Doruk ile bir çok şey yapmıştık. Beraber kışın kayağa gitmiştik. Eskişehire hafta sonu tatil için gitmiştik.
Beraber yeni tatlar denemiştik. Sushi gibi.
Sonra mesela bir keresinde Ömerler kalmaya geldiğinde gecenin bir vakti Atatürk Orman çiftliğine kokoreç yemeye gittik.

Bankta boş kalan kısma birinin oturduğunu hissettim. Baktığımda doruk olmadığını fark ettim. Kaşlarım istemsizce çatılırken ona baktım.

"merhaba"

"merhaba, tanıştığımızı sanmıyorum"

"tanışmak için merhaba demiş olabilir miyim"