Berceste

Paralel Evren

0.2

Doruk

Bugün biricik kızımız Beste ilk okula başlayacaktı. Elimin arasındaki minik eli ile sıkı sıkı tutunmuş birlikte yürüyorduk.
Asiye Eslem Sare ve Yiğit'e baktığı için o Beste ile evde vedalaşıp konuşmasını yapmıştı.

Okulun önüne geldiğimizde Beste elini çekmek istedi ama ben izin vermemiştim. Tam anasının kızıydı Alfa kadın olacak bir kızdı. Hemen korkusuz gidecekti, ben ondan daha çok korkuyordum.

"baba, elimi bıraksan mı artık"

"ya ben prensesimi bırakmaktan korkuyorum ama maşallah prensesim ohh hemen meraklı. Anası kılıklı ya"

Beste ağzını şişirip ellerini beline koyarak bana bakıyordu. Eğilip onun boyuna denk gelip durduğumda yüzüme bakıyordu.

"babacığım abartmasan mı acaba. Sonuçta büyük bir ayrılık değil ya. Bir kaç saat sonra beni almaya geleceksin zaten"

Minik kızımın boyundan büyük laflar etmesine artık şaşıramıyordum. Beste tamamen Asiye'ydi. Her şeyiyle, hem dış görünüş hemde karakter olarak.
Dudaklarımı büzerek, Asiye'nin deyimi ile kedi gibi bakıyordum kızıma.
O minik parmakları ile yanaklarımı sıkıp kocaman gülümsüyordu bana.

"hem zaten sen işte oluyorsun ki beni görmüyordun"

"olsun ama annenin yanında güvende olduğunu biliyordum burada zibilyon tane yabancı var kim neyin nesi bilmiyoruz"

"babaaaa"

"tamam tamam bir şey demedim küçük hanım"

Beste parmakları ile yanağımı sıkmayı bırakıp eli ile okşamıştı. Bu kız böyle yapmaya devam ederse ben onu nasıl bırakıp giderdim.

"hem bak Kadir dayım ve Melisa halamın ikizleri Efe ve Ege de benimle aynı sınıfta olacak. Onlar beni korur"

Kaşlarımı çatı minik kızıma bakıyordum.

"hayır efendim sen kendini korursun. Onlara ihtiyacın yok"

Beste beni bu dünyadan uçurum giden o meşhur kırkırtısını serbest bıraktı. Elleri ile ağızını örttüğünde gözlerimin dolmasına sebep oluyordu.

Onu kendime çekip sıkı sıkı sarıldım. Kıvırcık saçlarını doya doya öptüm.

"benim güzeller güzeli prensesim. Seni çok seviyor babacığın biliyorsun demi"

"biliyorum babacığım bende seni çok seviyorum"

Arkamızdan yaklaşan ayak sesleri ile Beste benden ayrılıp arkamızdaki kişilere bakıp kocaman gülümsedi.

"dayıııı"

Koşarak gelen dayısına sarıldı. Kadir de onu kucağına alıp sıkı sıkı sarıldı.

"dayısının gülü. Nasılsın bakalım"

"ben iyiyim de babamı sakinleştirmeye çalışıyordum. Benden daha heyecanlı var ya"

Kadir bakışlarını bana çevirdiğinde kocaman gülümsemişti.

"senin baban aşırı korumacı fıstığım, ondan olsa gerek ki senin için endişeli. Ama sen annenin kızısın ona da kendini ispatlarsın elbet."

"evet"

Beste tüm şirinliği ile bakarken bende ona hayran hayran bakıyordum.
Melisa Efe ve Ege'ye tembihlerde bulunurken bende gidip yiğenlerime klasik selamlaşmamı yaptım. Yumruk yaptığım elime onlarda minik yumrukları ile karşılık vermişlerdi.