"Are you really okay?" for the nth time, Zachareus asked.
"Of course, I am." I said to him with a smile then run as fast as I can.
Pagod na ako kanina habang nasa reception pa lang ng kasal nila ate Rizza at Steven, nakadagdag pa sa pagod ko ang suot na heels pero nawala ang pagod na iyon dahil sa nakita ko sa resto.
Nang makabalik kami sa Carmana Plaza ay naisipan kong mag jogging sa labas kaya pagkatapos magpalit ng damit ay binulabog ko si Zachy sa hotel suite niya. I don't know, but I want to distract my self. I want to do something.
Naabutan ako ni Zachareus, naroon pa rin ang pag-aalala sa mukha niya. Tumawa ako at huminto sa pagtakbo.
Nagpunas ako ng pawis at ibinagsak ang sarili sa damo.
"Gusto mong pag-usapan yung nakita natin kanina?" may pag-aalangan ang boses na tanong niya.
I shrugged my shoulders "Nakakagulat pero baka naman may eksplanasyon iyon, 'di ba?"
I heard him sighed. "Of course, he has. He must."
"Should I need to ready my self?" kunwari ay natatawang tanong ko. Silently congratulating my self for being a good pretender and for doing good at hiding my true emotions.
"For what?"
"For the possible reasons? Or for getting hurt soon?" patanong na sagot ko.
"Miks.." mataman niya akong tiningnan sa mga mata. I just smiled at him when he reached for my hand.
"Please.. always choose to be happy." he said, mix emotions was visible in his face.
Bumalik kami sa Carmana Plaza at dumiretso sa hotel's restaurant para sa aming reservation.
Hindi kami nakakain ng maayos kanina sa reception kahit maraming pagkain.
Hinayaan ko na si Zachareus na umorder. Maaga pa naman kaya umorder siya ng Pasta dish at beef steak.
Mabilis kaming natapos dahil halos walang nagsasalita sa aming dalawa. Ganoon rin ang nangyari habang pabalik kami sa kanya-kanya naming suite.
"Goodnight, Miks. Have a good rest."
"Goodnight din, Zachy. Salamat sa pagsama sakin ngayong araw." I then tip toed to reach for his face and give him a kiss on his cheek.
I felt him statued, as always, whenever I kiss him. Sometimes I thought that he's not comfortable.
He gave me a small smile when our eyes met.
"Pumasok ka na." sinunod ko ang sinabi niya.
I just took my night time warm bath and change into pajamas then went straight to bed.
Hapung-hapo ang pakiramdam ko, kanina pa lang habang kumakain kami ni Zachy ng hapunan ay parang gusto ko nang humiga.
I closed my eyes then the flash back of what happened and what I saw in the resto earlier rolled in my mind.
Tinakpan ko ng unan ang mukha ko at paulit-ulit na bumuntong hininga.
I don't deserve this.
He doesn't deserve a single tear from me either.
Lalaki lang yan, I should know my worth.
Pinaulit-ulit ko iyon sa sarili ko hanggang sa makaramdam ako ng masakit sa lalamunan dahil sa pagpipigil ng iyak.
Bumangon ako at huminga ng malalim ng ilang ulit bago nagsimulang i-empake pabalik sa maleta lahat ng mga gamit at damit na dala ko papunta sa bansang ito.
BINABASA MO ANG
Until our paths cross again, my Engineer. (COMPLETED)
Diversos(COMPLETED | UN-EDITED) They were just kids when they first met and promised to marry each other someday but for some reason, they needed to separate ways. They meet again after six years and fell in love with each other but for the same reason, th...