Until our paths cross again, my Engineer. (COMPLETED)

19

Holidays went well. We celebrated the Christmas in our house, doon ko din sinalubong ang bagong taon kasama ang Pamilya ko.

Nung Valentines naman ay pumayag akong i-date ni Zachareus maghapon, just a friendly date pero alam kong may ibang epekto iyon sa kanya. Noong kinagabihan ay doon ako sa bahay umuwi para makasama ko ang pamilya ko.

Days passed like a blink of an eye.

And today is my 21st birthday. I already celebrated it with some of my highschool friends and orgmates yesterday. Aside from Cassey who's now busy helping her family's company, after we graduated college, she flew to Canada as soon as she can.

And this day is for my Family.

I requested to celebrate my day in front of lolo and lola's tomb.

Their tomb was almost a house. Mayroong kusina, dining at cr. May space din para sa gustong matulog at sa tapat naman ay may malaking tent at masarap ang simoy ng hangin.

In my remaining college days, madalas ako rito. Dito pa nga ako nakakatulog minsan habang nagri-review, eh.

Aside from Cassey, si lolo at lola lang ang tanging napagsasabihan ko ng lahat ng mga pinagdadaanan ko. They even know my secret.

Sa kanila ko iniiyak lahat. Pero alam kong hindi sila sasagot, hindi sila makakasagot. At baka kumaripas din ako ng takbo dahil sa takot kapag nangyari 'yon.

Sa harap ng maraming tao ay normal lang ako, parang walang pinoproblema. Walang nakakaalam ng mga pinagdadaanan ko, may sarili akong laban at alam kong ganoon din sila. Ang pinagkaiba lang ay mas mahirap ang laban ko kumpara sa iba.

Every night, I'm trying my best not to cry myself to sleep. The whole day, I'm smiling and acting normal like nothing was wrong.

Tulad ngayon. I'm smiling while watching my family being excited. Malaki na ang tiyan ni ate Joyce dahil kabuwanan na ng pagbubuntis niya. She's also a nurse, remember? But of course she stopped working when they learned that she's already pregnant with their first child. Hindi pa namin alam ang gender dahil iyon ang gusto nila. Tanging ang OB-gyne lang niya ang nakakaalam. They want it to be a surprise for all of us.

I'm smiling, but deep inside.. Many thought was eating me inside.

I am a nurse kaya alam kong may mali sa akin.

One of this days I will visit to Doctora  Esguerra's office, Jomzel's sister, to consult.

I need to love my self, right? Kung kaya nilang maging masaya. Dapat ako din.

Napapayag ako ng pamilya ko na magstay muna sa bahay namin lalo at manganganak na si ate Joyce. Me being a nurse, mas makabubuti daw na nasa tabi nila ako para maaalagaan ko sila ng pamangkin ko.

And when the big day came, all of us was nervous. Especially Kuya Michael and mama. Mas kabado pa sila sa manganganak. Mia was very excited.

Aaminin kong nagkaroon ako ng sama ng loob sa kanila. Pero nangibabaw pa rin ang pagmamahal ko, ganoon yata talaga when it comes to your family.

Gusto kong matawa sa itsura nila. Si Kuya ay galing pa sa isang business meeting, naka office suit pa nga siya na ngayon ay gusot-gusot na. Gulo-gulo din ang buhok at kanina pa palakad-lakad. Hindi mapakali, uupo tapos biglang tatayo ulit lalo na kapag naririnig niya ang iyak at sigaw ni ate Joyce sa loob. Gustong-gusto na niyang pumasok sa labor room dangan nga lamang ay pilit siyang pinapalabas ng asawa niya. Tanging si mama lang ang pinayagan ni ate Joyce na sumama sa loob. Her parents were already on their way here. Medyo nalate ang flight nila because of some important matter.