İyi okumalar!
***
(Yazardan)
Motorun gür sesi sabahın sekizinde boş olan caddeyi adeta inletmişti. Scott bir kaç kez motora gaz verdikten sonra onu durdurmuş ve arkaya dönerek "Artık geldik." diye Kira'ya gülümsemişti.
Kira motordan inerek kaskını çıkardı, Scott'ın yanına doğru geldi ve bir kaç saniye onun kaskın altından görünen gözlerine baktı.
"Tüm arkadaşların... Yani, Heaven, Stiles, Lia, Isaac... Hepsi... Şey mi?"
"Hayır, Stiles'la Lia birer insan. Ama diğerleri evet." diye cevap verdi Scott çekinerek. Kira onun kurt gözlerini ve yüzünü görmüş, adeta onun görünümünden büyülenmişti.
"Şey, kurt yüzünü. Yeniden görebilir miyim?"
"Bundan emin misin?"
Kira sorunun cevabında sadece başını sallamakla yetindi. Scott "Tamam..." diye fısıldayıp, etrafına bakındı. Kimsenin etrafta olmadığını anladığındaysa kaskını çıkarıp, gözlerini kapattı. Saniyeler içinde Scott'ın yüzü değişmişti ve Kira bu değişimin her saniyesine şahit olmuştu.
Scott çekinerek kırmızı gözlerini Kira'ya dikti, sonraysa bakışlarını yana çevirdi. Ucube gibi görünüyordu, bunun farkındaydı. Şu an o kızın ondan korkup, ürkmesini ve kaçmasını bekliyordu, ama yüzüne dokunan elle şaşkınlıkla bakışlarını Kira'ya çevirdi. Aynı anda gözlerinin kırmızı rengi sönmüştü.
"Bu... Bu muhteşem..." diye mırıldandı Kira parmaklarını Scott'ın pütürlü yüzünde gezdirirken. Garipti, ama bundan korkmamış, hatta çok sevmişti. Sanki bu çocuk ona başka hisler veriyordu. Bu hisler karışıktı, ama sevmişti.
Scott telefonun çalmasıyla birlikte yüzünü yeniden insan görünümüne çevirip, gelen aramaya baktı. Arayan Lia'ydı.
"Efendim, Lia?"
"Hey, üstün zekalı, telefonlarımı siz iki salak arkadaş niye açmıyorsunuz ha?"
Scott Heaven'in sesini duyduğunda sabahtan beri onu arayan birinin olduğunu ve açamadığını hatırladı.
"Özür dilerim, motor kullanıyordum."
"Her neyse, Stiles'tan haberin var mı? Ona ulaşırsan, onu çok kötü pataklayacığımı söyle. Ve seninle Lia'yla birlikte okulun önünde buluşuruz."
Scott bir şeyler söylemek istedi, fakat Heaven telefonu onun suratına kapatınca susarak telefonu kulağından çekti ve Kira'ya baktı.
"Heaven mıydı?"
"Evet. Ve galiba geç kalırsam kafamı bedenimden kopartacak..."
Kira Scott'ın söylediği şeye kıkırdadı ve ona el sallayarak evine doğru yürümeye başladı. Yürürken arada bir arkasına bakıyor, Scott'ın da ona baktığını görünce gülümsüyor, sonraysa yoluna devam ediyordu.
***
(Heaven'den)
Uzun otobanda sadece benim arabam ve Scott'ın motoru yan yana gidiyordu. Lia durmadan yanımda Oniler hakkında bir şeyler araştırıyor, kafasını canavarlar kitabından ayırmıyordu.
"Bu da ne böyle?"
Yanımda Aiden'ın motorunun belirmesi ve kaskının altından bana o iğrenç gülümsemesini atmasıyla sinirle soludum. Aslında yanlızca benim değil, Scott'ın da yanında Ethan'ın motoru gidiyordu.
"Galiba sizi koruyorlar." dedi Lia kitaptan kafasını bile kaldırmadan. Sinirle nefesimi dışarı üfleyip, okul otoparkına ani dönüş yaptığımda Aiden ne yapacağını şaşırmış, az kalsın diğer araçlara çarpacaktı, ama sonra kendini düzeltip, yanımdaki yerde kendi yerini aldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood and Revenge 3: İlahi oyun
Fanfic****Blood and Revenge serisinin devamıdır, anlamak için ilk kitapları okumanızı tavsiye ederim**** ... "Hayır... İçeri girmesine izin verme... İçeri girmesine izin verme..." ... "Heaven..." diye arka tarafımdan kıkırtıyla adımı birileri fısıldadığın...