Tatlı Hata

Tatlı Hata 11. Bölüm

Keyifli akşamlar, Keyifli okumalar. Yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

0***0

Genç kız kendini hastanenin dışına attığında hala kulağında babaannenin sorusu vardı. Hazırlıksız yakalandığı için cevap veremeyen Arya, izin isteyerek hızla oradan uzaklaştı. Arkasından seslenen genç adama aldırmayarak kendini sokak aralarına kaybederken bayır yukarı çıktığı için nefes nefese kalmıştı. Ne kadar süre yürüdüğünü bilmiyordu. Sonunda denizi gören bir kafenin terasında soluğu aldığında hayatının kararını verebilmek için iyice düşünmesi gerekiyordu. Önüne bırakılan ince belli çayı yudumlamaya başladığında çalmaya başlayan telefonuna söylenerek arayan kişiye göz attığında endişeyle telefonuna cevap verdi.

"Alya, bir şey mi oldu?"

"Asıl sana bir şey mi oldu? Ne zamandır yoksun, ayrıca araban hastanenin kapısında ve tanımadığım bir adam bana anahtarını bıraktı." Arya derin bir nefes alarak rahatlarken çayından bir yudum daha alarak devam etmişti.

"Babam nasıl oldu?"

"Seni soruyor, nereye gittiğini merak etti."

"Ben iyiyim, şuanda meydanda kafedeyim."

"Kim var yanında?" Alya'nın endişeli çıkan sesi genç kızı gülümsetmişti.

"Yalnızım, düşünmeye ihtiyacım vardı."

"Neler oluyor Arya, yine ne planlıyorsun?" Arya ikizinin sorusu ile duraksamıştı. Ona evlilik kararını nasıl açıklayacağını düşünüyordu. Karşı çıkacağına emin olsa da bir şekilde onu ikna edeceğini de biliyordu. Hayatı tekeri patlamış kamyon gibi baş aşağı gidiyordu. Çayı bittiğinde yanında çekilen sandalyeyle dikkati dağılmış, gelen kişiye bakmıştı.

"Neler oluyor Arya?" Okulda ki tek yakın arkadaşı Zeynep genç kızın yanına oturduğunda şaşıran Arya etrafına bakınarak başka kimsenin olup olmadığını anlamaya çalıştı.

"Kimse yok boş yere bakınma."

"Burada olduğumu kimden öğrendin Zeynep? Kimseye nerede olduğumu söylememiştim."

"Alya'yı aradım, babanın hastanede olduğunu söyledi. Seni sorunca hastaneden ayrıldığını söyledi. Aklıma burası geldi." Arya arkadaşını sözlerine gülümsemeden edememişti.

"Beni iyi tanıyorsun değil mi? Neredeyse ailem kadar iyi tanıyorsun." Zeynep genç kızın sözleri ile hafif gülümsemişti. Elini kaldırarak garsonu çağırıp iki çay daha istediğinde yeniden arkadaşına döndü.

"Ben seni ne kadar iyi tanıyorsam sende beni o kadar iyi tanıyorsun. Şimdi canını sıkanın ne olduğunu söyle."

"Evleniyorum!" Zeynep kısa bir şaşkınlığın ardından sesinin yüksek çıkmasına engel olamayarak bağırmıştı.

"Ne? Ne demek evleniyorum?"

"Duydun, evleniyorum." Arya derin bir iç çekerek genç kıza baktı. Gözleri uzaklara dalarken arkadaşının yüzüne boş bakışlar attığının farkında değildi.

"Kim bu şanslı kişi?"

"Şanslımı bilmiyorum ama küçük bir kızı var!" Zeynep yutkunarak arkadaşına bakarken az çok neden evlendiğini anlamaya başlamıştı.

"Şu haberlerin ilgisi var mı evliliğinle?" Arya başını sallayarak kızı onaylarken Zeynep dayanamayarak konuştu.

"Saçmalama Arya, sırf saçma bir haber yüzünden hayatını karartamazsın. Bunu nasıl düşünürsün?"