Tatlı Hata

20. Bölüm

Keyifli akşamlar arkadaşlar. Umarım bölümü beğenirsiniz. 

***

Genç kız derin nefes alarak oturduğu banktan kalkıp dolanmaya başlamıştı. Eli sıkıntıyla boğazına giderken derin bir iç çekti. Bakışları abilerinin arasına oturuş elinde tespihi ile dua eden annesine kayınca yutkunmadan edememişti.

"Kaç saat oldu, neden hala bir haber yok?" Alya'nın kendisine sorduğu soruyla Arya bakışlarını ona çevirdi.

"Doktor ameliyatın uzun süreceğini söylemişti Alya, biraz sakin ol." Ahmet Bey haftalar sonra bedeninin dinlenmesi sonucunda ameliyata alınmıştı. Aile büyük bir umutla ameliyatın güzel geçmesini bekliyordu. Koridorun ilerisinden kendilerine doğru elinde su ile gelen Aras'ı görünce duraksamıştı. Limanda ki onca işe rağmen genç adam onları hiç yalnız bırakmamıştı.

"Aras abi geliyor." Alya'nın sözleri ile Arya hafif gülümsemişti. Alya nişanlısına enişte demek yerine abi demeye başlayınca başlarda kendisini garip hissetse de bir süre sonra alışmıştı.

"Limanda işler çok yoğun, gitmesini istemiştim." Arya kendi kendine söylenirken Alya ikizine gülümseyerek baktı.

"Şu olay belki de iyi olmuştur Arya, sizi bir araya getirdi." Arya bakışlarını genç adamdan çekerek hızla Alya'ya dönmüştü. Alya omzunu silkelerken ikizinin cevap vermesini beklemeden hızla annesinin yanına gitmişti. Aras elinde ki suları aileye dağıtarak genç kızın yanına geldiğinde Arya kendisine uzatılan şişeyi aldı.

"Neden oturmuyorsun? Bu kadar gergin olmamalısın."

"Elimde değil..."

"Annen sizden güç alıyor. Sence onu endişesi seninkinden az mı?" Arya etrafa arada tedirgin bakışlar atan annesine üzüntüyle bakmıştı. Otuz beş yıllık hayat arkadaşı içeride dayanmaya çalışıyordu.

"Babam güçlüdür, bizi bırakmayacaktır." Aras kızın sözlerine gülümseyerek karşılık vermişti.

"Hadi biraz otur, diğerleri daha fazla gerilmesin." Arya genç adamın gösterdiği yere otururken yeniden aile üyelerine bakmıştı. Selim ve Serdar abisi annesini ortasına almış kadına destek olmaya çalışıyordu. Gülşen ve Gülten Hanım da ananelerinin yanına oturmuştu. Yengesi çocuklar olduğu için gelmemişti. Alya bir köşede durmuş dalgınlıkla etrafını izlerken yanına oturan Aras ile bakışlarını ona çevirmişti.

"Limanda olman gerekiyordu."

"Akın zaten orada, sen bunu düşünme."

"Burada yapacak bir şey yok. Git istersen?" Aras genç kıza kaşlarını çatarak bakmıştı. Kızın sürekli onu göndermeye çalışması canını sıkıyordu.

"Seni rahatsız mı ediyorum?" Aras'ın sorusu ile Arya şaşırmıştı.

"O nereden çıktı?"

"Beni sürekli uzaklaştırmak istemenden." Arya yanlış anlaşıldığını düşünerek yüzünü asmıştı.

"Alakası yok Aras. Bak hepimiz buradayız. Elimizden beklemekten başka bir şey gelmiyor. Limanda işler çıkmazda sen benden daha iyi biliyorsun."

"Öyle bile olsa burada olmak istiyorum. Ahmet baba oradan sağ salim çıkmadan da gitmeye niyetim yok." Aras sözlerini bitirdikten sonra kendilerine doğru gelen babası ve babaannesini görünce şaşırmıştı.

"Baba, siz neden geldiniz?" Aras hızla yerinden kalkarak onları karşılarken Arya da genç adama eşlik etmişti.

"Sen hiç konuşma Aras, neden bize haber vermedin?""