A Mere Percent

Percent 34 - Long Time No See

Percent 34 - Long Time No See

Graduation Day. My four years here in this school passed in a knick of time and it was awesome, too! So many hardships that I encountered. Then many things became complicated.

But above all these, I met my Mr. Right. Trey Morgernstern.. Eventhough it's just his alias. Because his true name is Prince Ezreal Clarence Chastain D'Aramitz. I love him. I admit it. Now, I'm sure that I'm taking the risks in our way. Handa na akong harapin ang mga ito. Because I know it will all be worth it.

Maaga pa ako dito sa school. Ang call time kasi ay two 'o clock. Nandito na ako at exactly two. Si Kuya Ivan ay dadating din maya-maya. Well, hindi pa naman namin ulit napag-usapan ang tungkol sa parents namin, Iniiwasan ko pa.. Hindi ko pa kaya. Bumuntung-hininga nalang ako.

Hahanapin ko na sana si Trey. Nang mahagilap ko agad siya na nakaupo sa ilalim ng shade ng puno. Mukhang hinahanap niya din ako. Dahil ngumiti ito sa akin nang makita niya ako na nakatayo dito. Nginitian ko din siya pabalik.

"Hi Lavine, Congratulations!" Sabay ngiti sa akin. Ako kasi ang valedictorian at siya naman ang salutatorian. Compatible, eh?

"Sa'yo din." Simpleng sagot ko.. Nagtitigan lang kami nang may maalala akong sasabihin nga pala sa kanya.

"Saan ka mag-aaral pagkatapos nito?" I'm curious kasi.. Hinintay ko naman ang sagot niya.

Bumuntung hininga muna ito taposbago nagsimulang magsalita. "Babalik ako sa Britain.. Maybe sa France ako magpapatuloy ng college studies ko.." Malungkot na sabi nito sa akin.

Tahimik lang ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Sana hindi ko nalang itinanong.

"Ganun ba.." Nanlulumong sabi ko. Alam kong nakatingin pa rin siya sa akin.

"Listen to me, Lavine.. I won't let you go. But please bear with me. I hate it when you cry.." Pinunasan niya ang mga luha ko.. Na hindi ko namamalayang tumutulo na pala.. "I want you. I want us together. I want it all. With you. Only you.. I'm in love with you. We can overcome all of these." Tinitigan niya ako sa mga mata ko. Ganun din naman ako.

"I know, Trey.. I just.. I can't let us have a long distance relationship. Masakit na malayo ako sa'yo. Hindi ko kaya.. Kasama mo pa naman doon si Krystalle. Wala akong tiwala sa kanya.."

"Don't mind her. She's just clingy. I won't fall for her. Trust me."

"You sure? Alam kong obsessed sa'yo ang spoiled brat na 'yun. I'm just saying my opinion.."

Ngumisi lang ito sa'kin. "You're just jealous.. Stop being one.."

"Okay.. I guess I'll just trust you."

"Of course." He kissed my cheeks. Hanggang ngayon kasi kapag hinahalikan niya ako ay nabibigla o nagugulat pa ako. Ewan ko ba kung dahil sa kilig lang 'to.

Nag-vibrate naman ang phone ko kaya binasa ko agad ang message..

Bryn:

Sis, wer r thou? Mag-uumpisa na ang march. Dalian mo!

Nagtype agad ako ng reply ko..

Ako:

Coming.. Thanks sa info! :-)

Tinago ko na agad ang phone ko sa bulsa ng skirt ko na tinatabunan ng toga.. Napatingin naman si Trey sa akin. Nginitian ko muna siya bago nagsalita.

"Tara na nga pala sa field kasi nag-sisimula na daw silang mag-form ng line." Anyaya ko sa kanya. Tumango naman ito.

Tumayo agad kami at pumunta na sa field kung saan dadausin ang graduation namin. Hinahanap ko si Bryn at Gracie pero hindi ko sila mahagilap. Saan kaya pumunta ang dalawang 'yon? Nagtext nalang ulit ako kay Bryn .

Ako:

Bryn, saan ka? Nandito na ako ngayon sa field. Kasama mo ba si Gracie?

Hinihintay ko siyang magreply. Buti naman na nag-reply agad siya.

Bryn:

Papunta na rin kami ni Gracie diyan. Wait...

Nagtype agad ako ng reply sa kanya.

Ako:

Okay.

Habang hinihintay ko sila ay nagsisimula na kaming magform dito ng line para sa graduation march namin na mag-uumpisa maya-maya. Kasama ko pa rin dito si Trey. Magkatabi kami ng upuan eh.. Kaya nasa likod ko siya nakatayo.

"Lavine sis!" Tawag sa akin ni Bryn. Sabay kaway pa. Nasa likod nito si Gracie na kumakaway din sa akin.. Kaya kumaway na din ako pabalik sa kanila.

Sinenyasan ako ni Bryn na pumunta muna ako sa kinaroroonan nila. Sa tapat ng main building namin na malapit lang din sa field. Tumango ako at sumenyas sa kanila na pupuntahan ko sila..

"Punta muna ako sa kanila, babalik din ako pagkatapos.." Paalam ko kay Trey. Tumango naman si Trey kaya umalis na ako sa tabi niya. Pumunta ako agad sa kinaroroonan ni Gracie at Bryn.

"Tara dito, picture muna tayo! May good news nga pala ako sa'yo.. Pero smile muna tayo!" Sabi ni Gracie at ngumiti ganun din si Bryn kaya napilitan naman akong ngumiti. Kin-lick niya na rin ang camera niya.

"Ano ba 'yung good news na sabi mo, Gracie?" Tanong ko sa kanya.

Nginitian muna ako ni Gracie ang matamis at may iminuwestra siyang lumabas sa likod niya.

"You can come out na.." Sabi nito.

"Ano na naman bang pakulo 'to?" Ngumiti lang si Bryn. Naguguluhan ako sa kanilang mga misteryosong tingin.

Nakatingin lang ako sa direksyon na iminuwestra ni Gracie. Napanganga naman ako sa nakita ko.

"C-caleb?" Hindi makapaniwalang sambit ko.. Nandito siya? Kailan siya bumalik? Dumating?

"Hi Lavine! Long time no see!" He smiled at me. Niyakap niya pa ako. Friendly hug. Naikinagulat ko.

Nag-flashback sa aking isipan ang pag-reject ko sa kanya noon.. Kasi kung makangiti ang isang 'to ay parang walang nangyari sa amin na ikinasakit ndg damdamin nito. Sa pinapakita niya ngayon ay parang nawala ang lahat ng ito nang parang bula.. I'm still guilty about what happened in the past though..

"Matagal na din na hindi tayo nagkita, Caleb. I'm glad you're back." Ani Bryn.

"Kung hindi lang ako pinilit ni Gracie na bumalik, hindi talaga ako babalik. Nagsosoul searching pa nga ako pero sinira niya ang katahimikan na 'yun." Sabi naman ni Caleb na nag-pout pa. Inirapan lang siya ni Gracie. Si Bryn naman ay ngiti-ngiti pa rin na animo'y kinikilig sa dalawa..

Bumalik na talaga ang pagiging bubbly nito, hindi katulad noon nang ni-reject ko siya na naging gloomy ang kanyang expression.

2 months na din ang nakalipas nang nangyari 'yun.

"Kamusta ka na? Long time no see talaga.. I'm sorry again, Caleb.." Ani ko.

"I'm okay. Kalimutan na natin ang nangyari. We're cool. I moved on." Hindi pa rin nawala sa mukha nito na masaya na siya ngayon. Malapad ang ngiti niya.

"That's good to hear. I really missed you, Caleb Hawthorne." I smiled sincerely and I hugged him tightly. God, I missed him! I like him still, as my friend of course, not the other way around.. He's my best friend. I'm now 100% sure na I'm really not the girl for him. Nararamdaman ko kasing may gusto na siyang babae. Guess who?

But I'm really happy for them both..

'Coz I have my special someone that own my heart completely..

My Mr. Right.

###

AUTHOR'S NOTE:

First of all, thank you for reading! :)

Maybe this May, hopefully matatapos ko na 'to. 45-50 ang target chapters ko for this story. I hope kakayanin ng brain cells ko.. Para bagong story naman pagkatapos.. I'm so sorry talaga kapag matagal ang update kasi palagi akong may Writer's Block eh. Naghahanap pa ako ng inspirasyon para may isulat. XD

OTAKU SIDE ACTIVATED. ^_^

But I'm working really hard to finish this! So, please bear with me! Thank you again. ^_^

= IrsBlueGreen =