A Mere Percent

Percent 29 - Alone with Him

Percent 29 - Alone with Him

"BUT what if.. I asked you to be one?"

Huh? Ano daw?! Be one? Be a princess? Ano?

Am I imagining things again? Guni-guni ko lang ba 'to? 

"A... a-ano.." Hindi ko makita ang tamang salita na dapat sabihin ko ngayon pero alam kong namumula ako..

"It's okay. No need to answer." And he just smiled at me.

Hindi ko talaga siya maintindihan. May sinasabi siya pero binabawi niya naman agad..

"Tara, nandoon na ang mga kaibigan mo.." Tinuro niya ang direksyon nina Bryn at Gracie.

Papunta na sila dito. Si Trey naman ay paalis na.

"Wait.. Saan ka pupunta?" Tanong ko sa kanya. Napatigil naman ito sa paglalakad.

He smiled again. Bago niya sinagot ang tanong ko..

"Somewhere peaceful."

"You're not gonna attend the party? Why?"

"Nope. No valid reason. Okay. Gotta go."

Nag-umpisa na itong umalis. Tinignan ko lang siya habang patuloy pa rin itong naglalakad. Bakit sa kaloob-looban ko ay gusto kong sumama sa kanya? Ano ba 'to? Dahil ba 'to sa nararamdaman ko sa kanya? Sasama ba ako sa kanya? Many questions but no answers.. Kailangan ko ng nagdesisyon. Kahit na marami ang hindi papayag.

Kaya my decision is..

"Wait for me, Pr- I mean Trey.." Tawag ko sa kanya. Huminto naman agad ito sa paglakad at tinignan ako.

"You sure?" Tanong nito. Tumango lang ako. Papunta na ako ngayon sa kinatatayuan nito.

Ititext ko nalang sina Bryn at Gracie. Bahala na. Hindi ko naman feel na umattend ng party eh. Gusto ko lang ngayon ay kasama si Trey. Kahit na alam kong walang kahihinatnan ang mangyayari sa pagitan naming dalawa.

It's better to take the risk than sorry..

I must be a Risk Taker for atleast I tried.

Reality, sure is a pain in Life and Love.

Nakaabot ang mga paa namin sa kalalakad sa garden..

Mabuti nga at wala namang nakakita sa amin dito. Baka gulo na naman kasi ito kapag nagkataon. Knowing my bestfriends. Ayaw na ayaw nila talaga kay Trey para sa akin. Napabuntung-hininga nalang ako.

"Anong iniisip mo, Lavine? Parang ang lalim yata?" Tanong nito sa akin. Medyo slang siya na magsabi ng Tagalog. Alam niyo naman diba na isa siyang prinsepe?

"Ah. Wala 'to. Just don't mind me." Iniwasan kong tumingin sa mga mata niya. Baka madagdagan naman ang nararamdaman ko sa kanya. Tumingin nalang ako sa malayo. Hindi ko rin naman alam kung anong pag-uusapan namin.. Basta ang importante sa akin ay kasama ko siya at kami lang ang tao dito walang problema.

"Pero nagtataka lang talaga ko kung bakit ka sumama sa akin. Na nandoon naman ang mga kaibigan mo. Hindi mo naman ako kaano-ano pero sa akin ka sumama." Tinitigan niya ako sa aking mga mata na para bang kinukuha niya ang sagot sa pamamagitan ng aking mga mata. Gusto ko sanang iwasan ang titig nito pero hindi ko magawa. This is really bad. I really fell in love with him..

"I'm just curious. Marami kasi akong itatanong sa 'yo.Kasi diba Trey.. a-ahm ano isa kang prinsepe pero bakit nagpanggap kang isang geek? What's your purpose for doing all these things?" This time mukhang natigilan ito sa tanong ko.

Babawiin ko na sana ang tanong ko dahil bigla-bigla nalang bumalik ang pagkahiya ko pero sinagot niya agad ito bago ko pa mabawi ang tinanong ko. Na naging rason kung bakit ikinagulat ko.

"You know, being a prince is so boring. I mean very very boring. You got problems on your shoulders eventhough you're not the king. Young and innocent to have problems that doesn't have business with you. Bodyguards, military trainings in a very young age. And lastly Arrange Marriage in order to have the two kingdoms to merge and that sucks big time. I hate being a prince. I did this thing to escape my life. My boring life to be specific. And also to find that girl that I have loved for many years until now. But the problem is I can't find her. I tried searching for her personally but I failed many times already.." Nakikita kong naging malungkot ito. It must be really hard on his part.

Sa pagkakatanda ko kasi ang pagiging isang royalty ay boring daw kasi kahit na naroon na sa iyo ang lahat ng bagay at titulo, may kulang pa rin at iyon ay ang kalayaan mong gumawa ng gusto mo na walang pumipigil sa iyo na ikaw at ang sarili mo mismo ang nagdedesisyon hindi ang ibang tao..

Tatanungin ko na kaya sa kanya ang tanong ko?. Naging curious na naman ulit ako sa buhay nito. Ito ba talaga ang nagyayari sa isang babae kung ito ay nagsimula ng magkagusto sa isang lalaki? Well, baka nga. Okay. Here it goes..

"Girl? What's her name?" 'Yan tinanong ko na. Uh oh? Baka hindi niya sasabihin sa akin? Tinignan ko siya at naging seryoso ang mukha nito.

"Sorry sa tanong! A-ano kasi ano, what I meant was how do you describe her? Is she white as snow, beautiful, simple, elegant o ano?" Nadadala na talaga ako. Sino kaya ang tinutukoy nitong babae? Si Krystalle ba ang tinutukoy nito?

"Nope. It's not Krystalle. I met this girl when I'm just a little boy, i'm a prince of course and already a heir to the kingdom in just a tender age. We met in the palace 'cause their family visited the palace one day to tapk to my parents. And then the first time I laid my eyes on her, I know that it was love. I know you feel love when you feel that your heart skips a beat and that exactly happened back then. But the sad thing was last time I heard was that her family has met an accident and that they died, leaving them. She also has a brother. That's the last report I heard about her and then nothing. But eventhough I don't see her anymore there is still hope that we will meet again someday. I will make sure of it."

Sa isipan ko ngayon ay naguguluhan ako. Ano 'bang dapat ko gawin. Tulungan siya sa paghahanap o pabayaan nalang itong magsawa sa kakahanap? Ewan ko ba? Ano ba 'tong pinasukan ng tahimik kong buhay.

"Parang naguluhan ka yata sa mga sinabi ko. Sorry. Sinama pa kita sabmga problema ko."

"Okay lang. Alam ko naman na lahat ng tao ay may sariling problema na dapat lutasin. Kay ayos lang 'yun."

"Thank You, Lavine. You really do remind me of her. And also I think I'm starting to like you.."

Nabigla ako sa sunod niyang sinabi. Hindi ko ini-expect na sasabihin niya sa akin ito. Ba't natigilan ako bigla? Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa sinabi niya. Pero ano bang like ang sinasabi nito? Like as friend o Like as Lover? Hindi namin kasi nito sinabi nang diretsahan eh.

And next thing I knew he hugged me really tight. Na parang he is afraid of letting me go. But his warm body made my cold body warm also. Hindi ko na pala naramdaman na nilalamig na rin pala ako. Kung hindi niya pa ako niyakap hindi ko pa sana nalaman.

Siguro taking risks can help me decide things..

###

Here's the Update. Sorry for the wait. Busy kasi sa mga exams..

Thank You for waiting though. >_<

Till Next Updates. :-)

= IrsBlueGreen =