Cesaretin var mı Aşk'a

{18}

Dersten sonra kızlarla beraber bahçeye yürüdük. O kadar çok özlemiştim ki okulu. Gerçekten insan alıştığı şeyden kopması çok zor oluyordu.

Onur ile olan ilişkimiz güzel gidiyordu. Aslında aramızdaki bu şeye bir isim de veremiyordum. Sevgili miydik, sanki onun için bir şeyler eksikti. Ama o yolda yürüyorduk ve bir şeyler olmaya çalıştığımız belliydi.
Mesela beraber olduğumuz zamanlarda hep mutluyduk, bazen çocuklaşabiliyorduk ama mesela yanımızdan geçen çiftleri gördüğümüzde ikimizde o anlarda birbirimizi sorguluyorduk ben buna emindim. Yani Onur'un onlara bakışlarını görüyordum. Mesela bu sabah beni okula bıraktığında yanımızdan geçen çifte bakıp onların el ele olan ellerine uzun uzun baktı. Sonra elini kaşımaya başlamıştı. Bir şeyler yapmaya çalışıyordu. Beni incitmeden sevmeye çalıştığını görüyordum ve hissediyordum. Aslında ben herkes gibi de olmak istemiyordum. Biz buyduk ve bence en özel olanı da buydu.

"Yazgı varya seni çok özlemişim kızım. Yokluğun çok belli oluyordu"

Süsenin doldurduğu gözlerine bakarken ona kıyamamyıp ellerini tuttum.

"yapma ama süsi, ben sana kıyamam ki. Bak iyiyim buradayım. Unutamaz mısın o kötü günleri"

Süsen elleri ile gözlerine yelpaze yaparak gözyaşlarını geri yolluyordu.

"tamam ya, ben biraz fazla duygusalım bu aralar."

"hayırdır, ben okulda yokken neler oldu bakalım"

"okulda değilde. Bu hanımefendi Karagümrükten çıkmaz oldu.

"ya Eslem aşk olsun sana ya"

"ne var yalan mı"

Kızlar kendi aralarında konuşurken ben olayları kavramaya çalışıyordum.

"ya bi dakika bi dakika, nelet oluyor ya. Ne demel Karagümrükten ayrılmıyor. Anlatın hemen"

Kızlar benim konuşmam ile susup bana bakmaya başladılar.
Süsen gözlerini kaçırmaya çalıştıkça ben ısrarla ona bakıyordum.

"yaa tamam uff. Hani sana anlattım ya işte sizin mahalledeki abi dediğiniz adam vardı. Halit, işte sanırım onunla aramızda bir şeylet var, yani sürekli birimize çekildiğimizi hissediyorum. Böyle anlatamadığım bir şey"

Süsenin anlattıkları ile ağızım kulaklarıma varsa da aklımın almadığı bir şey ise Halit abi ve aşk kelimesi o kadar zıtlardı ki sanki. Bu çok çok garipti. Ama neden olmasın ki.

"nasıl hissettiriyor peki"

Süsen derin bir nefes alıp gülerek baktı yüzüme bu sefer.

"güzel, hayatım boyunca hiç bu kadar güzel hissettiren bir şey olmadı. Evet varlıklı bir ailem var, evet her istediğim anında alındı. Ama ben hiç bir zaman kendi isteğim ile bir şeyler elde etmeye çalışmadım. Bu okul, bu hayat, bunlar benim istediklerim değil. Ailem ne isterse o. Ama Halit, ben onu gerçekten çok istiyorum. Onu mutlu etmeyi onunla mutlu olmayı. En çokta onun olmayan ailesi olmayı istiyorum"

Süsenin uzun soluklu cümlesi ile gerçekten hayran kalmıştım bir kez daha. Dışardan egolu gibi görünen ama aslında yumuşacık kalbi olan bir kızdı o.

"umarım çıktığın bu yolda hep güzellikler seni bulur güzelim. Her şeyin en güzelini hak ediyorsun."

Süsen uzanıp masada tuttuğum elime diğer eliyle de okşadı.