Cesaretin var mı Aşk'a

{32}

Son bir haftadır ruh gibi geziyordum her yerde.  Ne yemek yiyebiliyor ne de başka bir şey yapabiliyordum. Onur'un o günün benim hakkımda düşündükleri epey sarsmıştı beni. Evet bana kırgın kızgındı da anlıyordum onu. Ama bu kadar iğrenç şeyler düşünmesi çok canımı yakıyordu.

O bilmesede ben onun için ondan vazgeçmiştim. Aman ne olacak deyip yanında kalabilirdim. Annesini tanıyamadan kaybedebilirdi. Ya da döndüğüm için başına türlü türlü belalar gelebilirdi. Ama ben o yaşasın, annesi ile mutlu olsun istedim. Ben üzülürüm yeter ki o mutlu olsun dedim. Zaten yeterince acı çekmişti hayatı boyunca.

Kulağımda takılı olan kukaklığımda çalmaya başlayan şarkı tam da modumu yansıtıyordu. Gerçekten her şeyin çaresi var mıydı. Allah kimseyi çaresiz dert, devasız hastalık vermez di değilmi.

Sesimde söyleyemediğim sözler var
Gizleyemediğim gözyaşlarım
Silip de unutamadığım sabahlar
Kokladığım eşyaların

Bi' çaresi bulunur elbet yarın
Yeniden yaşamanın
Bi' çaresi bulunur elbet, canım
Bi' uyuyup uyanalım

Ah, bi' yolu vardır elbet yarın
Yeniden yaşamanın
Bi' çaresi bulunur çıkmazların
Bi' uyuyup uyanalım

Uyuyup uyandığım kaçıncı geceydi bu. O yoktu yanımda. Sevdiğim adam benden nefret ediyordu. Kırık kalbini birde ben kırmıştım.

İçimde saklayamadım, anladılar
Hiç bitmeyen yanlızlığımı
Silip de unutamadığım geceler
Dönüşü yok, hep kalp ağrısı

Bi' çaresi bulunur elbet yarın
Yeniden yaşamanın
Bi' çaresi bulunur elbet, canım
Bi' uyuyup uyanalım

Ah, bi' yolu vardır elbet yarın
Yeniden yaşamanın
Bi' çaresi bulunur çıkmazların
Bi' uyuyup uyanalım

Bi' çaresi bulunur elbet yarın
Yeniden yaşamanın
Bi' çaresi bulunur elbet, canım
Bi' uyuyup uyanalım

Akan gözyaşlarımı silerek bir haftadır her gece olduğu gibi bu gece de burada geçirecektim. Yatağımdan dışarı bakan penceremin önünde.

Kapımın çalması ile kulaklığımı çıkarıp odama giren abime baktım.

"güzelim, düğüne gelmek istemediğine emin misin"

"eminim abi. Bugün Onur'un en mutlu günü. Kardeşi evleniyor. Onun huzurunu kaçırmak istemiyorum."

Abimin yatağıma oturup bana kırgın bakışları ile bakıyordu. Böyle bakmasını istemiyordum. Benim için üzülmesini istemiyordum.

"ah be güzelim. Neden yapıyorsun bunu ikinize."

"abiciğim konuştuk daha öncede. Sorma lütfen. Siz gidin işte Damla ile"

"açıkcası ben Onur'un bu teklifinde bir adım attığını sezdim. Ama sen ısrarla gelmiyorsun öyle mi"

"adım atmış olsa da bu doğru bir zaman değil. Güzel geçmesi gereken bir zamanı bozan kişi olmak istemem"