Üvey Babam

24- YENİ BİRİ

Birlikte derslere girdik. Tabi Tanem bir sınıf aşağıdaydı. Ama her teneffüs buluştuk.

Peker'in canı sıkılmıştı. Teneffüslerde hiç dışarı çıkmadı. Başını sıraya koyup uyudu hep.

Haline üzülmüştüm, iyi biriydi sonuçta, sadece biraz çapkındı.

"Oğlum bir yerlerde sana en uygun kızı bulacağız." dedim.

"İstemiyorum, umudumu kaybettim ben. Herkes mutlu ben değilim." dedi.

"Yapma ama böyle, biz seni çok seviyoruz." dedim.

"Herkesin sevgilisi var! Benim neden yok, çok mu tipsizim." diye bağırdı.

"Hayır, öyle düşünme ya, sen dünyadaki en tatlı, en sempatik adamsın." dedim.

"Boşver, sempatiklik her zaman işe yaramıyor." dedi, "hadi eve gidelim." diye ekledi.

Peker'in durumu beni üzmüştü. O en iyi arkadaşımdı içlerinde. Her şeyimi bilirdi.

Hemen bir grup  oluşturdum. Peker hariç, bizim tayfayı ve sevgililerini ekledim.

"Arkadaşlar bir şey söylemeliyim." dedim.

İlk gören Kaya'ydı.

"Ne oldu kardeşim?"

"Peker, galiba üzülüyor. Yarın sadece onunla ilgilenelim. Kendini aramızda yalnız hissediyor." dedim.

Sonraki gören Selen'di.

"Ben de farkettim, biraz tuhaftı." dedi.

Gülcan, "yanımızda sap gibi kaldı."

Kaya, "yarın sizi yalnız bırakalım, okuldan sonra görüşürüz zaten" dedi.

Herkes onayladıktan sonra gruba son verdim ve kitaplarla eve geldim.

Misafir odasındaki çalışma masasının dolabına kitapları yerleştirdim ve üzerime günlük kıyafetlerimden giyip yanıma bir miktar para aldım.

Aşağıya inip kapıyı kilitledim ve çıktım.

En yakın kırtasiyeye gittim. Kendime yeni dönem için defterler ve kalemler aldım. Küçük not defterleri ve notlar alabileceğim küçük yapışkanlı kağıtlar aldım.

Kasaya gidip aldıklarımın parasını ödedim ve kırtasiyeden çıktım.

Yolda giderken bir yerden garip bir flash ışığı farkettim. Bir anda yanıp söndü. Etrafıma bakındım ama kimseyi göremedim. Ben de yoluma devam ettim.

Eve gelip defterlerimi odama bıraktım ve mutfağa inip akşam için yemek yapmaya başladım.

Güzel bir patates yemeği yapayım. Yanına pirinç pilavı...

Yemekleri hazırladıktan sonra, derslerdeki konulara bir göz atmaya başladım.

En sevdiğim ders matematikti. Bayağı bir çalıştıktan sonra gözlerimi kaşıyıp saate baktım. On bir buçuk olmuş. Abim hala gelmedi. Ayrıca yemek yemeyi unuttum. Karnımın acıktığını yeni fark ediyorum.

Aşağıya inerken kapı çaldı. Abimin geldiğini düşünüp kapıyı açtım.

Gerçekten de gelen abimdi. Kocaman gülümseyip "hoşgeldin!" dedim.

Yorgun bir şekilde gülümseyip "hoşbuldum Can'cım, yemeğini yedin mi?" diye sordu.

"Şey ya unuttum yemeyi." dedim. "Patates yemeği ile pilav yapmıştım."

"Güzel, ben yemeyeceğim, bugün beş tane davam vardı. Ayrıca yeni bir boşanma davam var ve Selma'dan bulabildiği kadar Huzur ve Erinç isminde sabıka kaydı olan kişileri bulmasını istedim." dedi. "Araştıracak, yarın bana haber verecek."