Özel Bölüm 3

240 46 17
                                    

Sabah erken olmayan bir vakitte uyandım. Uyandığımda saat sekizdi.

İnşallah annem gitmemiştir, ona şu görüntüleri izletmem gerek.

Lavaboya gidip yüzümü yıkadım ve odamdan çıktım.

"Anne!" diye seslendim. Cevap gelmeyince yine "anne!" diye seslendim.

Yine ses gelmeyince mutfağa gittim. Annem işe gitmiş olmalıydı.

Dolaptaki kahvaltılıklardan çıkarıp kahvaltımı etmeye başladım. Normalde bugün okul vardı ama uyanamadığıma göre gitmeyeceğim okula.

Ben kahvaltımı ederken kapnın sesini duydum. Belki annemdir diye "anne sen misin!" diye seslendim.

Cevap yerine mutfağa üvey babam girince ses etmeden kahvaltıma gömüldüm.

"Niye okulda değilsin sen?" diye sordu.

"Sana ne, seni ilgilendiriyor mu?" dedim aynı onun gibi.

"Defolup gitsene sen okuluna."

"Burası benim evim, bana ne yapacağımı söyleyemezsin." dedim. Adama bak dağdan gelmiş bağdakini kovuyor.

"Ulan velet, büyüklerinle nasıl konuşulacağını öğrenmedin mi sen." dedi sinirle.

"Büyüklerimle nasıl konuşulacağını biliyorum, pisliklerle değil." dedim ve masadan kalkıp kaçtım.

Neden mi? Çünkü üvey babam elini kaldırmış üzerime doğru geliyordu da ondan.

Kamuran

Elimi kaldırmıştım. Biliyorsunuz Can'ı sevmiyorum. Hatta onu ortadan kaldırmak için her şeyi yapabilirim.

Ama ben daha ona vuramadan kaçtı.

Birazdan gösteririm ben sana çocuk. Güzel bir uyu sen de.

Can

Odama gelip telefonumu cebimden çıkardım. Videoyu anneme gönderdim. Anında çevrimiçi olup videoyu gördü.

Anlamayıp "bu ne?" diye mesaj attı.

"Hızlı çekimde izle, Kamuran odama gelince yavaşlar ve dinle." yazıp gönderdim.

Görüldü yapıp cevap yazmadı. Ben de çıktım ve videoyu baştan izlemeye başladım.

Kamuran'ın yanıma gelip kulağıma fısıldadığı sözleri telefonun sesini iyice açıp dinlemeye başladım.

Rüyamda gördüğüm şeyleri Kamuran kulağıma fısıldıyordu.

Kamuran ne şerefsiz adamsın be. Yüzümü buruşturup izlemeye devam ettim. Taki aralık kalan kapım hızla açılana kadar.

Kamuran'la yüz yüze geldik. Elinde meyve suyu vardı. Hemen videoyu kapatmaya çalışsam da telefonum kastı ve videoyu durduramadım. Kamuran zaten duyacağını duymuştu.

Bardağı masaya bırakıp elimden telefonumu aldı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen çocuk." dedi videoya bakarak.

"Asıl sen ne yapıyorsun, senin yüzünden haftalardır kabus görüyorum ben." dedim.

"İyi olmuş, sen bu videoyu kimseye göndermeden imha etmeliyim." deyip telefonumu duvara çarpıp kırdı.

"Telefonum! Ne yaptığını sanıyorsun sen." dedim sinirle.

"Önlem alıyorum çocuk." dedi.

"Oh neyseki odaya girer girmez anneme göndermiştim videoyu."

"Ne?!" diye bağırdı.

Hayır olamaz içimden söyleyecektim.

"Sen naptın velet."

Madem duydu saklayacak bir şeyim yoktu.

"Dün seni konuşurken duydum, meyve suyuma uyku ilacı koyduğunu ve kabus görmemi sağladığını öğrendim." dedim yataktan kalkarak.

"Dün anlamalıydım, madem öğrendin ve anneme anlattın. Yaşamana izin veremem. Bari sevmediğim birini ortadan kaldırıp öyle kaçayım."

"Ne?" dedim, kendi kendine konuşunca duyamamıştım.

"Seni öldüreceğim çocuk." deyip beni itti, yatağa düşünce üzerime çıktı.

Üzerime oturup beni iki eliyle boğmaya başladı. Engellemek için geç kaldım.

Hem üzerimdeki ağırlık hem de nefes alamamanın etkisiyle çırpınıp bileklerini tuttum.

Yüzüne baktığımda yüzündeki nefreti ve hırsı görüp bileklerine vurdum. Ama bir işe yaramadı.

Bakışlarımın koyulaştığını hissediyordum.

Konuşamıyordum.

Son kez bileklerine vurdum. Ama işe yaramadı. Gözlerim kendiliğinden kapandı.

...

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir tavanla karşılaştım. Öldüm mü acaba.

Etrafıma bakındığımda annemi yanımdaki sandalyede otururken gördüm. Demek ki ölmedim.

"Anne" dedim.

Hemen yanıma gelip saçlarımı okşadı.

"Nasılsın oğlum?" diye sordu.

"İyiyim ne oldu?" diye sordum.

"Üvey baban seni öldürmek üzereyken son anda yetiştim. Başına vurdum. Bayılınca da ambulansı ve polisi aradım." dedi.

Başımı olumlu anlamda salladım.

"Sen dinlen benim birine telefon etmem gerek." dedi.

"Tamam" dedim.

Annem çıkınca da yaşadıklarımı düşünmeye başladım. Göz göre göre öldürülüyordum.

Ya annem yetişmeseydi. Sonuçları düşünmek bile istemiyorum.
.

Üvey Babam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin