'Til I Fall For You

CHAPTER 32

Chapter 32

After JB's birthday, we became closer again. Pakiramdam ko bumalik kami sa kung paano kami noong highschool. At masaya ako sa kung anong klaseng relationship ang meron kami ngayon.

Nang magbakasyon ay puro sa pagbabonding namin ng kaibigan ko at pagtulong sa business namin umikot ang buhay ko. Binawi namin 'yong mga panahon nasayang noong nagkalayo kami ni JB.

In short, bumuo ulit kaming magkakaibigan ng panibagong memories.

And when I thought that everything is okay, something unexpected happened.

Hindi ko alam pero kung kailan alam ko na sa sarili kong okey na ako at nananahimik na ang buhay ko ay bigla namang bumalik si Jan Drew.

I don't know what happened to him for the past year. Mahigit isang taon na rin kasi ng huli kaming nagkita. At sa isang tao lang na 'yon, alam kong marami ng nagbago. Kasama na roon ang hitsura niya. He looks more matured now, like JB. Pero may kakaiba sa hitsura niya, pansin ko ang pagpayat niya na para bang napabayaan ang sarili.

I found out that he's here in our place because of Isselah. Nadulas siya sa akin tungkol sa pagbabalik ni JD. At isa rin iyon sa mga pagbabago na napansin ko. JD and Isselah became so close to each other. And I don't how when and how did it happened. Wala naman kasing nabanggit sa akin ang pinsan ko about doon. 

Kumbaga, isang araw nagulat na lang ako sa nalaman ko na lumalabas silang dalawa. Minsan pa ay bumibisita si JD sa bahay nila Isselah.

Yes, I'm really curious about what's going on. But I don't have the courage to ask my cousin.
Inisip ko na lang na baka naging close sila since noong kami ni JD, ang pinsan ko ang madalas kakutsaba ni JD kapag may plano siyang sorpresahin ako. At kahit naghiwalay na kami ay nanatili pa rin silang ganoon dahil may nabuo na silang magandang samahan.

There's nothing wrong about that, anyway. Why I am suddenly overthinking? My goodnesss!

Tutok ako sa paglalaptop at abala ako sa ginagawa kong presentation for our final defense sa thesis namin ng bigla akong makarinig ng katok sa pinto.

"Hija, can I come in?"

"Yes, Mom."

Inusog ko muna ang laptop ko at inayos ang kama. Tumabi naman agad si Mom sa akin. "How are you? Naabala ba kita?"

"I'm okay, Mom. Di naman po, inaasikaso ko lang yung thesis namin. Is there any problem?"

This past few days, I've notice that Mom and Dad becam busy about something. Sigurado akong wala 'yong kinalaman sa business namin. Dahil isang araw, pagkauwi ko ng bahay galing sa school ay naabutan kong may bisita sila Mom.

It was a private investigator according to Manang Lety. Hindi na ako nag-usisa pa tungkol doon kasi nag-eexpect ako na after no'n ay kusang magsasabi sila Dad sa akin about doon. But I didn't received any explanation about it, which is weird for me. Pakiramdam ko tuloy ay may tinatago sila sa akin. Lalo na nang maalala ko muli ang naging reactions nila Mom ng maabutan ko silang kasama ang private investigator na 'yon.

"I just wanna ask something, hija." marahang tanong sa akin ni Mom.

"What is it?"

"Uhm, may napapansin ka bang kakaiba kay JB this past few days?"

Nangunot ang noon ko roon. "What do you mean, Mom?"
"I-I mean you know, something strange. Or may nakukwento ba siya sayo about something, you know?"

Sunod-sunod ang pag-iling ko roon. "Nothing. Wala namang kakaiba sa kaniya. Why?"

Nakita ko ang paglunok ni Mom roon. "W-wala naman." pilit niya akong nginitian. "How about kay JD, may kakaiba ka bang napansin sa pagbabalik niya?"