Princess Ava, The Royal Adventure (COMPLETED)

Chapter 20

            
Princess Ava's POV'

Sa aking pagpunta sa maharlikang kusina, ay naihanda na ng mga tagapaglingkod ang mga ipamimigay ko sa aking mga tinutulungan.

Reggie didn't complain nor ask, he just obey to whatever I said. But I could sense that he's holding back not to ask questions.

Some servants help in preparing the foods that I'll give to the Villagers that I help. Mga servant na mapagkakatiwalaan, di gaya ni Reggie. Well, siguro nga may natitira pa akong tiwala sa kaniya. Sapagkat isinama ko siya rito. Ngunit naiinis parin ako sa kaniya dahil sa competisyon iyon.

Ako mismo ang magdadala ng mga pagkaing aking ipinahanda kinabukasan. Nais ko lang na nakahanda na lahat upang bukas ay maaga akong aalis ng palasyo at upang maaga din akong makabalik.

Nasa kalagitnaan ako ng pag-susuri kung nakumpleto na ang mga kailangan, nang biglang sumama ang aking pakiramdam. Muntikan na akong matumba, mabuti nalamang at napakapit ako sa lamesa na malapit sa akin.

Reggie notice what happened and immediately confronted me. "Is their something wrong Your Highness?" Sambit ni Reggie at inalalayan ako na makatayo ng maayos.

Inayos ko ang aking sarili at bahagyang tinanggal ang kaniyang kamay sa aking siko. "Huwag mo na akong alalahanin, pagod lamang ito..." halos bulong kong nasambit.

"Reggie mabuti pa maiwan muna kita rito, siguraduhin mong maayos na ang lahat dito sa maharlikang kusina" sambit ko at nilagpasan siya upang maka-alis sa lugar na iyon.

Hindi na siya nagsalita pa, ngunit alam kong nag-alala siya sa akin kaya naman pinasamahan niya ako sa tatlong tagapaglingkod. Binalewala ko nalamang na may sumusunod sa akin, at nagpatuloy nalamang ako sa aking paglalakad sa napakahabang hallway.

Nang may madaanan akong balkonahe ay iniutos ko sa tatlong tagapaglingkod na huwag na munang sumunod sa akin. Sinunod nila ako ngunit hindi sila umalis at tumayo na lamang di kalayuan sa akin.

Nagbuntong hininga nalamang ako ng dahil sa hindi ko sila mapilit na ako'y iwan muna ng mag-isa.

Habang sila'y nakayuko ay tinalikuran ko sila.

I went out the balcony in the hallway, which I usually do when something is bothering me.

Sumandal ako at ipinatong ang aking siko sa may harang ng balkonahe na nasa aking harapan. Pagkatapos ay pinasadahan ng tingin ang kalangitang binalot ng kapayapaan.

There I saw the wavering light of the stars, and two moons, together with the white thin clouds.

I hugged myself as the cold wind blows upon my skin. I closed my eyes and feel the tranquility of the  surroundings right now.

Hanggang dito ay naririnig parin ang musika na nagmumula sa event hall. At natatanaw ko mula sa malayo ang mismong event hall.

Sa aking pagninilay-nilay, hindi ko maiwasang hindi isipin ang mga pangyayari kanina.

My Father’s announcement,that would really change my life. The argument between me and father, and that I've found out that Reggie was part of making  the decision about the Royal Competition.

Lahat ng iyon ay ang dahilan kung bakit bumigat ang aking nararamdaman. Nais kong magwala dahil sa halo-halong emosyon na aking nadarama, ngunit ako ba'y may mapapala?