ep (12)

8.7K 526 15
                                    

ရွှတ်! ရွှတ်!

"အချစ်ရယ် မငိုနဲ့တော့နော်၊ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်"

"ကိုယ်..ဘာလုပ်ပေးရမလည်းဟင်"

"အချစ်ကိုမလုပ်ခဲ့သင့်ဘူး...ကိုယ်မှားပါတယ်နော်"

ရွှေမြတ် သူ့ဘေးကမျက်နှာငယ်လေးကြောင့် ဆက်မငိုတော့ဘဲ ထန်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လိုက်သည်။ပထမတော့အရမ်းနာလို့၀မ်းနည်းပေမယ့် ကိုယ်လည်းအလိုတူအလိုပါဖြစ်ခဲ့တာဆိုတော့ အရမ်း ခံစားမနေတော့ဘူး။

"ထန်း~~"

"ဟွန်~~"

"ပီဇာစားချင်တယ်~~ဟင့်"

"ညနေကျ၀ယ်ပေးမယ်လေနော် ခုဆန်ပြုတ်လေးပဲသောက်ပြီး ဆေးထည့်ရမယ်"

" အင့်! ..ဟုတ်~"

"လိမ္မာတယ် ထမျက်နှာသစ်ကိုယ်ဆေး လိမ်းပေးမယ်"

"အွန့်!"

ဟုတ်ဆိုပြီး ထန်းကိုမလွှတ်ပေးတဲ့အပြင် ခါးကိုပိုပြီး ဖက်လာတဲ့ အချွဲလေးကို နားထင်တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ပြီးတော့မှ ဖရိုဖရဲလေးဖြစ်နေတဲ့ အ၀တ်တွေကို ချွတ်ပေးပြီ အင်္ကျီလဲပေးရသည်။

ဆေးသောက်၊ဆန်ပြုတ်သောက်ပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ ထန်းတစ်ယောက်အခက်တွေ့ချေပြီ ၊သူ့ဖင်ကိုမကြည့်ပဲဆေးထည့်ပေးပါတဲ့။ကိုယ်ကအပေါက်မတည့်ရင် သူကပဲစိတ်တိုဦးမည်။

"ထန်း...မင်း မကြည့်နဲ့နော်"

"အင်..အာ အင်းပါအချစ်မှောက်အိပ်လိုက်"

ဗုဒ္ဓေါ!!!မှောက်အိပ်ပါဆို ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပေးသည်။ဘယ်လိုပဲမကြည့်ဖူးပြောပြော အရှေ့ကနှာခေါင်းသွေး လျှံစရာမြင်ကွင်းကို မကြည့်ပဲမနေနိုင်။လက်ထဲဆေးကိုကလော် အပေါက်လေးကိုပွတ်ပေးတော့

"အင့် ~~ထန်း"

လက်ညိုးလေးကိုအထဲထည့်လိုက်တော့

"ဟင့်..ထန်း..ထန်းလို့..နာတယ်"

"အွန်း...ပြီးပြီ ခနလေး"

"မကြည့်နဲ့နော်"

"အွန်း ကိုယ်မျက်စိမှိတ်ထားတယ် ပြီးပြီ"

ဖင်ကိုအောက်လျှော ဘောင်းပြီပြန်၀တ်ပြီး ရွှေမြတ်ထလာချိန်

နှင်းဆီနီရဲ့ချစ်ခြင်း(ႏွင္းဆီနီရဲ့ခ်စ္ျခင္း)(complete)Where stories live. Discover now