"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?"
Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uz...
Sol alt köşedeki yıldızı parlatarak bana destek olabilirsiniz.♡
Buraya da kalp ve yıldızlarımızı alabilirim. Ben de sizin için bırakıyorum.⭐♡
3 bin olan oy sınırını unutmayalım lütfen :)
Şimdi sırtınızı arkaya yaslayıp kulaklığınızı takıp bu bölüm için seçtiğim şarkıyı açıp bölümü okumaya başlayabilirsiniz.♡
Keyifli okumalar diliyorum. 🍒 Bölüm sonunda görüşmek üzere.🦋
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
58. BÖLÜM "GÜZEL BAŞLANGIÇLAR"
Yüzümde ve saçlarımda gezen ellerini hissederken içim huzurla doldu. Uyandığım hâlde bunu hiç belli etmeyip benimle ilgilenmeye devam etmesini istedim ve son yarım saattir bu konuda gayet de başarılı oldum. Uyandığımı anlamadı ya da anladı ama onun da işine geldiğinden sesini çıkarmadı.
Parmakları bir tüy misali yanaklarımda gezinirken nefesini boynumda hisettim. Dün gece aramızda geçen o kadar şeye rağmen sanki bu ilk kez oluyormuş gibi bunun için heyecanlandım. Sanırım dün geceyi binlerce defa yaşamış olsak bile o ne zaman bana yaklaşsa kalbim bu denli hızlı atacak, vücudum soğuk soğuk terleyecek ve heyecanlanacağım.
Dudaklarını boynumda hisettim, bu kez kendime engel olamadım, gülümsedim. Aynı sıcak dudaklarını yanaklarımda hissettiğimde gözlerimi araladım. O geri çekildiğinde arkam dönük olduğundan ona doğru döndüm. Bir elini başının altına koymuş, yüzüme bakıyordu. Onu bu şekilde görmek gülümsememin daha da büyümesine neden oldu.
"Günaydın." Dedim keyifli çıkan sesimle ve aynı şeyi ondan da duymayı bekledim. Fakat onun yaptığı tek şey bana doğru eğilmek, dudaklarını dudaklarıma bastırmak oldu. Ellerim hemen yüzüne giderken ona karşılık verdim, fakat devam etmeyip dudaklarımdan ayrıldı. O esnada hâlâ onun da benim de üzerimizde bir şey olmadığını fark ettim. Normalde bunun için deliler gibi utanacak olmam gerekirken utanç duygusunu hissetmedim. Sanırım korkudan sonra bu duygu da benden uzaklaşıyordu.
"Günaydın." Dedi dudaklarımdan ayrıldığı hâlde benden çok uzaklaşmazken, sanırım ilk defa ondan bunu duyuyordum. Genelde bunu söylediğimde hep karşılıksız kalıyordu.
"İyi misin?" Diye de sordu, sabah sabah gelen bu soruya da gözlerindeki endişeli ifadeye de bir anlam veremezken eli çıplak karnımın üzerine gitti, masaj yaparcasına oralarda gezinirken ne ima ettiğini anladım. Az önce benden uzaklaşıyor dediğim o utanç bendeki yerini yeniden aldı, ondan utandım ama bunu elimden geldiği kadar belli etmemeye çalıştım.
"İyiyim." Dedikten sonra bu konu bir an önce kapansın istedim, konuyu değiştirmek için de"Seni seviyorum." dedim, ellerim yüzüne gitti. Onu öpmek istedim ama gördüğüm şeyle şaşkınca kaldım, utancımın yerini şaşkınlık aldı. Onun yüzüne götürdüğüm elimi indirdim, parmağımdaki yüzüğe baktım.
