"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?"
Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uz...
Selam, canımın içleri ✨ Çok uzun bir bölümle yeniden döndüm :) Bölümü okumak için uzun bir zaman dilimi ayırmanız gerekebilir ;)
Sol alt köşedeki yıldızı parlatarak bana destek olabilirsiniz.♡
Buraya da kalp ve yıldızlarımızı alabilirim. Ben de sizin için bırakıyorum.⭐♡
Oy sayısı yeterince yükselmediği sürece yeni bölüm gelmeyecek, üzgünüm ama yükselmesi için bu şartı koymak zorundayım artık :(
Şimdi sırtınızı arkaya yaslayıp kulaklığınızı takıp bu bölüm için seçtiğim, yazarken benim de çok fazla dinlediğim şarkıyı açıp bölümü okumaya başlayabilirsiniz.♡
Keyifli okumalar diliyorum. 🍒 Bölüm sonunda görüşmek üzere.🦋
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
52. BÖLÜM "YİĞİT"
YİĞİT SARAÇOĞLU
Ben kimim? Nereden geldim? Nereye giderim? Ne için yaşıyorum? Kimin için yaşıyorum? Bir amacım var mı? Bilmiyorum. Hiçbir zamanda öğrenemedim, öğrenebilecek miyim onu da bilmiyorum. Kendimi bir türlü bulamadım. Kim olduğumu anlayamadım. Büyürken bildiğim, bana öğretilen tek şey insanların benden korkması gerektiğiydi. Benim kim olduğumu bilmeme gerek yoktu, düşmanlarım kim olduğumu bilsin yeterdi. Daha fazlasına gerek yoktu.
Ne öğrendim peki ben bu hayatta? Sadece korkuyu öğrendim, sadece korku öğretildi. Bunu bildim, buna göre yaşadım. Öyle bir korku salacaksın ki insanların kalplerine, gözlerinin içine birkaç saniyeden fazla bakamayacaklar. Karşına geçtiğinde korkudan titreyecekler. Bir kurşunla öleceğini bilecekler ama korkuları sana o kurşunu sıkmalarına engel olacak. Öyle bir yaşayacaksın ki aynada kendine baktığında kendinden korkacaksın, yapabileceklerinden sen bile korkacaksın. İşte ancak o zaman korkar insanlar senden. Ancak o zaman güçlü olursun.
Korku, en güçlü duygudur benim için. Eğer onu doğru kullanırsan seni en tepeye çıkarır, insanları öyle bir korkutursun ki seni düşürmeye cesaret edemeyen herkes seni omuzlar üstünde göğe yükseltir. Eğer yanlış kullanırsan işte o zaman da seni yerle bir eder. Yerle bir olursun, bir daha da asla kalkamazsın.
İşte şimdi karşımdaki adamın gözlerine bakarken anlıyordum bana öğretilen her şeyi doğru anlayıp doğru kullandığımı. Gözlerinin içinde korku vardı, bedeni soğukta kalmış bir kuş gibi titriyordu. Korku dolu gözleri etrafta geziyordu ama bir türlü beni bulmuyor, bana değmiyordu bile. Gözlerime bakmaya cesareti yoktu, tıpkı diğer herkes gibi. Tabii o herkesin içinden kendini sıyıran, ayrı bir köşede duran birisi vardı. Orası çok farklı bir konuydu.
