"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?"
Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uz...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar...
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18. BÖLÜM "İŞ BİRLİĞİ"
Hekese göre çok sıradan olan bir hayatım varken bir anda her şey altüst olmuştu. Hâlâ yaşadığım her şey kabus gibi geliyordu bana. Sanki şu an gözlerimi açsam şu an uyanacakmışım ve her şey bitecekmiş gibi hissediyorum ama doğrusunun bu olmadığının da farkındayım. Doğru olan şey tam olarak yaşadığım şeydi, başka hiçbir şey değildi.
"Yapalım bakalım iş birliği." Dedim bir kez daha ve iç geçirdim, Yiğit'in keyifli hâli hâlâ devam ediyordu.
"Güzel." Dedi, aldığı cevaptan memnun olduğu her hâlinden belli oluyordu.
"Ama başka bir şey daha var." Dediğim an kaşları çatıldı.
"Neymiş o?" Derin bir nefes aldım. O bana ne anlatmış olursa olsun bu konuda hâlâ çok korkuyorum.
"Abin, abinin de..." Devam etmeme izin vermedi.
"Abim seni öldürmeyecek bunu daha kaç defa tekrar etmem gerekiyor?"
"Kusura bakma ama bu kadar şey abin yüzünden başıma geldi. O gün amacı neydi bilmiyorum. Belki de senin dediğin gibi sadece beni korkutmak istiyordu ama gözlerimin önünde bir adamı öldüren ve aynı zamanda bana silah doğrultan birine asla güvenmem." Yiğit cevap vermezken devam ettim.
"Tıpkı sana güvenmediğim gibi. Çünkü bu saydıklarımı abin gibi sen de yaptın ve her ne kadar iş birliği yapmayı kabul etsem de sana güvenmiyorum." Derin bir nefes aldı.
"Haklısın sanırım ama..." Deyip bana doğru bir adım daha attı.
"O zaman bizim de sana güvenmememiz gerekiyor çünkü bu saydıklarını sen de yaptın. Durumlar eşit yani anlayacağın." Dediği an karşında öylece kaldım. Durumu biraz daha geniş açıdan düşününce haklı olduğunu fark ettim ve cevap veremedim.
"Bundan sonra biraz düşünürek konuş. Sonra böyle susar kalırsın işte." Göz devirdim.
"Ben mecbur olduğum için yaptım." Ellerini cebine koydu.
