"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?"
Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uz...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar.🍒
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
50. BÖLÜM "NAZ AKARSU"
Göz yaşlarım akarken gözlerimi bir saniye bile olsun çekmedim Yiğit'ten. Kandırmıştı beni, günlerce gözlerimin içine baka baka yalan söylemişti. Bir de yetmezmiş gibi defalarca kez ben yalan söylemem demişti.
Nefes alamadığımı hissedince bakışlarımı ondan çektim, elimdeki kağıda baktım. Göz yaşlarım daha da hızlandı, boğazım düğüm düğüm oldu. Kalbim acıyla sıkışıyordu. Yutkundum boğazımda oluşan yumrudan kurtulmaya çalıştım ama olmuyordu.
"Ne o elindeki senin?" Yiğit sordu, bakışlarımı yeniden ona çevirdim, sanki suçlu kendisi değilmiş gibi kaşları çatık, bakışları sertti.
"Hayırlı olsun." Dedim berbat çıkan sesimle ve elimdeki kağıdı kaldırdım, göstererek konuştum. "Baba olmuşsun." Dediğim an şaşkınca kaldı karşımda.
"O KADINLA BİR İLGİM YOK DİYEREK YALAN SÖYLEDİN BANA! KANDIRDIN BENİ!" Öfkeyle bağırdım, yanına gidip vurmamak için kendimi zor tuttum. Yiğit hiçbir tepki vermeden birkaç büyük adımda yanıma geldi, karşımda durdu, bir şeyler söylemesini bekledim, tek kelime etmeden sıkı sıkı tuttuğum kadını elimden çekip aldı.
Gözleri kağıdın üzerinde gezindi, sonuç yerini görmüş ve okumuş olacak ki bir anda "Siktir!" dedi, kağıdı buruşturdu, ellerini yumruk yaptı. Gözlerini kapattı, dedim bir nefes aldı. Elini bir anda alnına vurdu.
"Sen de beklemiyordun sanırım." Dedim, göz yaşlarım bir nebze olsun dinmişti ama canım hâlâ yanıyor, çok yanıyor. "Bu yüzden mi defalarca kez bana o kadınla bir ilgim yok deyip durdun?" Cevap vermedi, ona doğru bir adım attım, öfkeyke gözlerinin içine baktım.
"Emin olmadığın için mi yalan söyledin? Ben bir şekilde bunu kandırırım falan diye mi düşündün?" Öfkeyke sormaya devam ettim. Yiğit bir elindeki kağıda bir de bana baktı, sessizliği daha önce hiç olmadığı kadar sinirimi bozuyordu.
"YA NİYE KONUŞMUYORSUN? KONUŞSANA!" Kendime hâkim olamayıp bağırdım. Kağıdı kaldırdı, bana gösterdi.
"Bu kağıtla..." Derken kağıdı elinde tüm gücüyle sıktığını fark ettim. "... benim hiçbir ilgim yok, tıpkı o kadınla olmadığı gibi." Deyip önüne döndü, sinirlendim.
