Dream

Chapter 51

Seraphina's POV

"How I wish I didn't leave" ngumiti ako ng mapait.

"I might have spent more time with you" nagsisimula na naman akong mag-ipon ng luha.

"Sana hindi ako nagpadalos dalos"

"Sana.. sana hindi kita iniwan." hindi nagpapigil ang mga luha ko. 

"Sana hindi ka nawala."

"Until now, I'm still blaming myself for your death." inayos ko yung mask kong nababasa na.

"It's true though, it's because of my selfishness." sabi ko at isa isang hinaplos ang bawat letra ng pangalan niya.

"It feels like all of my decisions are off" natigil ako sa pagsasalita nang tumunog ang phone ko.

Manager Lara Jhane Calling..

"Hello?" panimula ko.

"1 hour and 30 minutes na lang bago yung flight nyo. Halata sa boses mong umiiyak ka na naman. Nasa puntod ka na naman niya no?" puno ng pag-aalalang sabi niya.

"Ah oo.. magpapaalam lang ako saglit."

"Oh sige.. ipapasundo kita kay Benedict ha?" sabi niya na nagpipigil ng kilig.

"Will you please stop teasing us?" natatawa kong sabi.

"Kyaaaa! Eh kashi nemen eh! Cute nyo kaya!" sigaw niya. Napailing na lang ako.

"Whatever. Sige na.. ibababa ko na" sabi ko at binaba agad ang tawag bago pa masira yung tenga ko sa tili niya.

"I told myself that I won't go back to the Philippines but it's the destiny's call I guess." tumayo na ako at pinagpag ang pants at inayos ang eyeglasses at mask.

"I won't be visiting you for a while but I promise I'll come back. I hope you and mom are fine there."

"I love you, grandpa. Bye." sabi ko at tumalikod na.

Hindi pa ako tuluyang nakalayo at nakikita ko na si Benedict. Nakangiti siya, labas ang dalawang dimples.

"Hey, BABE" sabi niya nang nakalapit na sakin at humalik sa pisngi ko.

"Peste ka, BABE" irap ko at sinuntok ang braso niya at naunang maglakad.

"Alam mo bang ansakit mong manuntok? Salbahe ka BABE!" masama niya akong tinignan habang hinihimas ang braso niya.

"Sinabing tigilan mo yang kaka BABE mo eh!" inis kong sigaw. Simula nang makilala ko tong lecheng to.. naging dalawa yung Tristan sa buhay ko!

"Aww.. miss mo na si BABE mo no? Don't worry ilang oras na lang at makikita mo na siya." sabi niya habang pinagbubugksan ako.

Lalo akong nainis kaya ni-lock ko para hindi siya makapasok at pinaharurot yung kotse niya. Kasalanan ko bang nakasaksak lang don yung susi niya?

"Sinabing tigilan na eh." sabi ko sa sarili.

Sa studio na ako dumiretso. Pagpasok ko nawala agad yung ngisi ng manager namin.