"အကို ဒီမှာခဏရပ်--"
ညီပြောသလို ရပ်ပေးလိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ပေါ်၌စောင့်နေလိုက်သည်။
ညီက ဆိုင်တစ်ခုထဲ ဝင်သွားပြီး စားပွဲတစ်ခုမှာ
ဝင်ထိုင်နေသည်။ ညီအရင်နေ့တွေလို
မုန့်ဝယ်နေတယ်ထင်ပြီးပုံစံမပြတ် ကျွန်တော်ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာပဲ ဆက်စောင့်နေလိုက်သည် ။
"အကို လာလေ ကြံရည်သောက်မလို့ဗျ--"
ညီလာခေါ်မှ ကျွန်တော် ကြောင်သွားရပြန်သည်။
ကြံရည်ဆိုင်တဲ့ ကြည့်လိုက်မှ ကြံဖက်တွေကြိတ်တဲ့စက်ကိုတွေ့ရသည် ။အခြားဟာက ကွမ်းယာရောင်းတဲ့ ကွမ်းယာခုံတစ်ခုရယ်အခြား မုန့်တွေရယ်သာ တွေ့သည်။
"ဪ အင်း အကိုလာပြီ"
အရိပ်တစ်နေရာ၌ ဆိုင်ကယ်ရပ်လိုက်ပြီး ညီထိုင်ရာစားပွဲ၌ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"အကို ဘာလို့ လိုက်မလာတာလဲဗျာ ကြံရည်ဆိုင်ဝင်ပြီး ကြံရည်သောက်မလို့ပါဆို"
ညီက စိတ်မရှည်သလို ပြောနေပြန်သည်။
"မဟုတ်ဘူး အကိုက ညီမုန့်ဝင်ဝယ်တယ်ထင်လို့"
"ဟာ အကိုကလဲ ကြံရည်စက်ကြီးမြင်နေရမှာတော့ကြံရည်သောက်မလို့ပေါ့ဗျ "
ပြောပြီးမှ ညီက အားနာသလို တစ်ချက်ကြည့်ကာ
"sorry အကို ကျွန်တော် အကို့ကို ဟီး---"
ထုံစံအတိုင်း မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပြောနေပြန်သည်။
"ရတယ် ညီ အကို စိတ်ထဲမထားပါဘူး
အကို သေရှာမကြည့်မိလို့ပဲ"
ညီ့စကားကို စိတ်မဆိုးနိုင် ကျွန်တော်မှ သေချာမကြည့်မိပဲ ညီ့အမှားမဟုတ်ဘူး ။ဒါကျွန်တော့်အမှား။ကျွန်တော် ညီ့ကိုဆို စိတ်မဆိုး စိတ်မခုရက်ဘူး။ ညီက ကျွန်တော့်အတွက် ကျွန်တော်လိုချင်မိတဲ့တစ်ဦးတည်းသော အဖော်မွန်လေးဖြစ်နေလို့။
"ဒါဆို အကို ဘာသောက်မလဲ
ရိုးရိုးကြံ လား /ဇီးကြံလား"
"ဟင် ! ရိုးရိုးကြံ /ဇီးကြံ ---???"
"ဟုတ်တယ် အကို ကြံရည်နှစ်မျိုးရှိတယ်
ရိုးရိုးကြံရည်က ဘာမှမပါဘူး ကြံရည်ပဲပါတယ်
ဇီးကြံက ကြံရည်ထဲ ဇီးအနှစ်ထည့်ထားတာ
နှစ်ခုလုံးသောက်လို့ ကောင်းတယ် အကို ဟီး"
YOU ARE READING
"ကျွန်တော်ချစ်သောရွှေသင်းသားလေး" (complete✌️)Uni /Zaw
Short StoryComplete##✌️ လောကကြီးမှာလမ်းခွဲတွေဘယ်လောက်ပဲရှိရှိ အကိုက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ တစ်ခုတည်းသာ တည်ရှိနေမယ့် လမ်းမကြီး---။ ခဏတာ ဖမ်းဆုတ်လိုက်ရတဲ့ လက်လေးက တစ်ဘဝလုံးစာ ဖမ်းဆုတ်ချင်တဲ့ထိ အကို အတ္တကြီးချင်မိပြီ ညီ---။ Edit: မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့ကို တောက်ခံထားထာ...
