"ကျွန်တော်ချစ်သောရွှေသင်းသားလေး" (complete✌️)Uni /Zaw

အပိုင်း(၂၄)✌️"အပင်တတ်ကျွမ်းသောညီနှင့် စိတ်ရှုပ်ရသောကျွန်တော်---"✌️

"အကို လာဗျ ခြံထဲ ပါတ်ကြမယ်"

ညီ့ခေါ်ဆောင်ရာနောက် ကျွန်တော် လိုက်ရာပြန်သည်။

"ဟား ကျွန်တော်တို့တော့ ပွသထက် ပွပြီပဲ အကိုရေ--"

ညီက ပြောပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်နေရျ်

"ဟားညီဘာလုပ်တာလဲ--?"

ကျွန်တော့်အမေးကို ညီက ပြူးကြောင်ကြောင်
ကြည့်နေပြီး အတန်ကြာမှ

"အဟား အကိုရယ်--- အကိုက ရှက်နေတာလား
ပုဆိုးချွတ်တာ အောက်မှာ ဘောင်းဘီပါတယ်အကိုရဲ့ ။မာလကာပင်ပေါ်တက်မလို့ အကိုရ"

ပြောပြီး ညီက လှစ်ခနဲ ဆိုသလို မာလကာပင်ပေါ်တက်သွားသည် ။ကျွမ်းကျင်သူတစ်ယောက်လို ။စက္ကန့်ပိုင်းနဲ့တင် ညီက အကိုင်းအခက်တွေနားရောက်နေပြီး အောက်သို့လဲ အသီးတွေချပေးသည်။

"အကို နည်းနည်းဆုတ် အသီးမှန်လို့ နာနေလိမ့်မယ်"

"အင် အင်း---"

ညီပြောသလို အနောက်သို့ ဆုတ်လိုက်ရသည်။

ညီက ဒီနေ့မှ မဝတ်စဖူး ပုဆိုးဝတ်လာတာဖြစ်ရျ်
ညီပုံစံက တစ်မျိုးဆန်းနေသည်။ အမြဲဘောင်းဘီအတိုလေးတွေနဲ့ပဲ မြင်နေရတော့ ဒီလို ပုဆိုးလေးနှင့် ကျပြန်တော့လဲညီက လူကြီးပေါက်လေးပုံ ပေါက်နေပြန်သည်။

"ဖိုးသားကတော့ လာရင် အဲ့လိုပဲ အပင်မတက်ရရင်မနေနိုင်ဘူးလေ "

အပင်ကို မော့ကြည်နေသည့် ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်လေးက ကြည့်ရင်းဆိုလာသည်။

"ရော့ သား ဒီခြင်းထဲ ထည့်ထား "

ဆိုပြီး မာလကာသီးတွေထည့်ဖို့ ခြင်းပေးသွားပြီးအိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။

တစ်အောင့်လောက်ကြာ​တော့ ညီက အပင်ပေါ်ကနေ လှစ်ခနဲ ဆိုသလို ဆင်းလာသည်။

"ဟား အများကြီးပဲ ကျွန်တော်ခူးထားတာ
ကျွန်တော်တို့တော့ ပွပြီပဲ "

ပြောရင်းဆိုရင်းညီက ခြင်းထဲ မာလကာသီးတွေကောက်ထည့်နေသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ညီ့ရဲ့
ပုဆိုးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ညီခူးထားသည့်မာလကာသီးတွေကိုပါ ညီနှင့်အတူ လိုက်ကောက်နေလိုက်သည်။