8|Meyus

32.9K 1.7K 112
                                    

Merhabalaar <3

Lütfen bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı ve bool bol yorum yapmayı unutmayın.

Bölüm başına gelen yorumlar çok az bir nokta dahi olsa yorum yapın rica ediyorum...

Ben sizin için emek sarf edip bölüm yazıyorsam bir yorum yapmak sizin için bu kadar zor olmasın...

*

**

Bir gün tanımadığım küçücük bir çocuk sarıldı bana. Bir anda, habersizce..

Bütün savunmam indi birkaç saniye. Bilmiyordum sıcak bir kucaklaşmaya ihtiyacım olduğunu. Adını bilmediğim hisleri çıkardı o minik. Teşekkür etmek istedim o an. Defalarca hemde. Kimsenin yapmadığını yaptığı için.

Bana yoldaş olduğu için. Sevgisizlikten sönen kalbimi minik sevgisiyle ısıttığı için.

"Şura abla." Yanağıma dokunan minik elle kaldırdım dalgın bakışlarımı.

"Efendim miniğim?" Dedim sevecen bir sesle. Dedesi ve babaanesi Pamir Bey'in yanındaydı. Kahvaltıdan sonra özel bir konu hakkında konuşacaklarını söylemişlerdi. Bizde Pars ile onları yalnız bırakarak oyun odasına çıkmıştık.

"Sen üzgün müsün abla,hiç gülmüyorsun." Pars'ın sorusu ile büyük bir afallama yaşarken kirpiklerimi kırpıştırdım şaşkınlıkla.

Küçük bir çocuk bile beni anlıyorsa diğerleri?

Onlarda anlıyorlar mıydı beni?

"Yok canım değilim elbette,neden ki?" Kendimi kandırmaya devam ediyordum. Yine ve yine...

"Ben anlıyorum sen üzgünsün,benimle oynamaktan mı sıkılıyorsun yoksa?" Masum sorusuyla gülümseyip yanağını kocaman öperek saçlarını okşadım.

"Olur mu hiç öyle canım benim, ben seninle oynamayı çok seviyorum sadece biraz hasta hissediyorum kendimi yoksa üzgün değilim." Pars benimle birlikte gülümserken oyun odasının kapısı açıldı..

Ve içeriye Melike Hanım girdi. Oturduğum yerde toparlanıp gergince ona baktım.

"Babaaane,bak sana resim yaptım." Pars yaptığımız resmi alarak ayağa kalktığında üstümde olan keskin bakışları hissetsemde o tarafa dönmeden masadaki boyaları kutusuna doldurup yerine koydum.

"Bana bir türk kahvesi yapar mısın?" Melike Hanım'a doğru dönüp başımı salladım,"Nasıl içersiniz?" Diye sordum.

"Orta olsun." Başımı sallayıp odadan çıkıp merdivenlerden indim.

Mutfağa girdim hemen.

"Bir şey mi istedin kızım?" Suna abla oturduğu yerden ayaklanırken başımı olumsuzca iki yana salladım.

"Yok abla sen otur Melike Hanım kahve istedi onu yapacağım." Dediğimde Suna abla beni dinlemeyerek yerinden kalktı.

"Otur sen kızım makinada hallederim şimdi ben." Omzularımı kavrayarak sandalyeye itelediğinde pes ederek sandalyeye oturdum.

"Mine yok mu?" Diye sordum merakla. Ortalıklarda görememiştim onu. Hoş pekte meraklısı değildim ama neyse...

"Annesinin yanına gitti,uzun zamandır görüşmüyorlardı da." Anlayışla başımı salladım.

KÖYLÜ GÜZELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin