ငါမင်းကိုတာဝန်မယူစေချင်ဘူး! //IDWYTBR!// [ဘာသာပြန်]

🚨ဇနီးလေး... ကိုယ့်မီးငြိမ်းအောင် ကူညီပေးပါ။🚨

[ Unicode ]

အခန်း-၉၃။ ဇနီးလေး... ကိုယ့်မီးငြိမ်းအောင် ကူညီပေးပါ။
___________________________________________

[Warning-အစားအသောက်စားရင်း မဖတ်ရန်။ mature လည်း မဆိုစလောက်လေး warning ပေးပါသည်။]

"ကိုယ်အဆင်ပြေပါတယ်။ အဲဒီနိုင်ငံခြားသားက အရက်ကောင်းကောင်းသောက်နိုင်တယ်။ ကိုယ်သာသူနဲ့မသောက်ဘူးဆိုရင် ကိုယ်တို့ကို မရိုးသားဘူးလို့ထင်လိမ့်မယ်လေ။ ကိုယ်ကအရက်ကို ထိန်းသောက်နိုင်လို့တော်သေးတာ။ မဟုတ်ရင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေတော့ သွားပြီပဲ..."

လင်ကျန်းရီက စုကျစ်ယန်သူ့ကို ကူတွဲမှာကို ခွင့်မပြုပေ။ ထို့ကြောင့် ယဲ့ရှော်နှင့်လော့ယန်ကိုမခေါ်မီ သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင် ကြိုးစားခဲ့သည်။

"တော်တော်လေးနောက်ကျနေပြီ မင်းတို့နှစ်ယောက် ဒီညဧည့်သည်ခန်းမှာအိပ်သင့်တယ်..."

"ရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ဒီလောက်အဝေးကြီးမှာနေတာမဟုတ်ဘူး။ သိပ်မကြာခင် အိမ်ပြန်ရောက်နိုင်တယ်။ မင်းတို့နှစ်ယောက် မြန်မြန်လေး အနားယူသင့်တယ်"

လော့ယန်က ယဲ့ရှော်ကို ခေါ်သွားရင်း နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

ဒါက ဟာသတစ်ခုလား။ စုံတွဲတစ်တွဲရဲ့ ချစ်ခင်ကြည်နူးကြမဲ့အချိန်ကိုအနှောင့်အယှက်ဖြစ်အောင် နောက်ကွယ်မှာဘယ်လိုနေနိုင်မှာတဲ့လဲ။

အထူးသဖြင့် ဘာမဆိုဖြစ်ရန်လွယ်ကူသော သည်လိုမျိုး အရက်ကြောင့်ထွေနေသည့် အခြေအနေအောက်မှာပေါ့။

ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အပြင်လူရှိနေလျှင် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး (ဆက်ဆံရေး)ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာပါ့လဲ။

စုကျစ်ယန်ကလည်း သူတို့ ထွက်ခွာသွားသည်ကိုကြည့်ကာ ဆက်ပြီးမတောင်းဆိုတော့ပေ။ ပြီးနောက် တံခါးကိုပိတ်ကာ လင်ကျန်းရီ အိပ်ခန်းထဲဝင်နိုင်ရန် ကူညီပေးသည်။

လင်ကျန်းရီဟာ တစ်ဝက်တစ်ပျက်သာ မူးနေသော်လည်း သူ့အတွက် လွန်စွာစိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေဆဲပင်။

"ဇနီးလေး... ကိုယ့်ခေါင်းနာတယ်..."

လင်ကျန်းရီက စုကျစ်ယန်ဆီသို့ ညင်သာစွာမှီလိုက်ပြီး ကလူလေသည်။