Tür Savaşları: Anoxtra | TSS | Tamamlandı

Bölüm 48: Güvenli Ev 🦊

🦊

Merih bana bir süre şaşkınca baktı. Daha sonrada onun geldiği ve benimle beraber konuştuğunu söyledi. Hatta üzerimde zihin nüfuzunu kullandığını söyledi. Bunun ne kadarına inanmam gerektiğini bilmiyorum ama teyzem neden zihnime girmek istedi ki? Hatta ben neden bunları hatırlamıyorum? Kafamı iki yana sallayarak "Dize bu saçmalık! Eğer öyle olsaydı ben bunu hatırlarım." dediğimde dikkatle bana bakmaya devam etti.

"Tamam. Bana seni hastaneye götürdüğümün öncesinde ne yaptığını söyle." dediğinde gülerek konuşmak istedim. Ama aklıma bir türlü ondan önce ne yaptığım gelmedi. Sağ elimi başıma koyduğumda Merih korkuyla "İyi misin?" sorduğunda gözlerimi kapattım. Başım ağrımaya başladı. Çok fazla ağrıyor!

"Dize, eve gidelim." dediğimde beni onaylayarak elini yanağıma koydu.

"Tamam ama sen iyi misin? Bir kez daha hastaneye gidelim mi?" sorduğunda kafamı iki yana salladım. Arkama yaslanarak kemeri sıkıca tuttum.

"İyiyim, sadece başım ağrıdı. Eve gidelim." dediğimde beni onaylayarak arabayı çalıştırdı. Hareket etmemiz beraber gözlerimi kapatarak ne olduğunu düşünmeye çalıştım. O adamın kafasından çıktıktan sonrası yoktur. Neden o kısımdan sonrayı hatırlamıyorum. Başımı ağrıtıyor ama hatırlamak istiyorum. Arabanın farklı bir yolda gittiğini fark etmemle doğrularak "Nereye gidiyoruz? Evin yolu..." demek istediğimde kafasını iki yana sallayıp bana kısa bir bakış atıp yola geri döndü.

"Yeni eve gidiyoruz Kızıl Güzeli. Ne kadar oradan ayrılmak istemesen de, orası tehlikeli ve baya dağınık durumda." dediğinde ses çıkarmadan onu izledim. Benim sessiz halim onu korkutmaya başlayınca ayaklarımı kendime çektim.

"Sorun değil. Bebeğimize zarar gelmesini istemiyorum." dediğimde beni kafasıyla onayladı. Ben ise kendime çektiğim bacağıma sarılarak "Ayağım üşüdü." dediğimde gülerek bana baktı. Daha sonra da arabayı tekrar yolun kenarına çekti. Daha sonrada kapıyı açarak kendi ayakkabısını çıkardığında kahkaha atmaya başlamam bir oldu. O da benim gibi gülerek çıkardığı ayakkabıyı bana uzattı. Bir elimi karnıma koyarak diğer elimle de ayakkabıyı ittim.

"Gülmeyi bırak ve giy. Hasta olmanı istemiyorum." dediğinde geri çekilmek istedim. O ise bileğimi tutarak kendine çekti. Dudağıma küçük bir buse bırakarak "Giy! Eğer hasta olursan pastayı unut." dediğinde boynunun arkasından tutarak geri çekilmesini engelledim.

"Bay Belgin, ben pastasız yaşayabilirim." dediğimde tek kaşını kaldırdı. Ben ise dudağına küçük bir buse bırakarak "Sadece siz olmazsanız bu Belgin yaşayamaz." dediğim anda çenemi tuttu.

"Beni kışkırtman hoş değil." dediğinde gülerek dudağını bir daha öptüm.

"Ben kimseyi kışkırtmıyorum! Eğer kışkırtsaydım... Bay Belgin için hiç iyi olmazdı." diyerek geri çekilmek istediğimde bana izin vermedi. Bir elini yanağıma diğer elini de belime koyarak sırıttı.

"O zaman Bayan Belgin bunu denemeli. Nasıl bir şey olduğunu merak ediyorum." diyerek dudağımdan öpmeye başladı. Ona izin verdiğimde elini belimden çekerek saçıma geçirdi. Bende boynundan tutmamla birinin yüksek sesini duymamız bir oldu.

“İyi misiniz?" sesiyle Merih den ayrılmam bir oldu. Ben ondan ayrılınca küfür ederek geri çekildi. Arabanın yanına gelen adam ikimize dikkatle baktı. Merih ise dişlerini sıkarak ona baktı. Bir süre bize baktıktan sonra "Şu ergenler... yiyişecek başka bir yer bulamıyor. Sü*tuğünü alıp başka yerde ne halt yiyorsan ye!" diyerek geri çekildiğinde Merih'in siniri daha da arttı.

"Kızıl Güzeli sen arabada kal ben hemen geleceğim. Ayrıca bunu da giy!" diyerek koltuğun köşesindeki ayakkabıyı kucağıma bırakıp arabadan indi. Kapıyı kapattığında film camdan dolayı dışarıyı düzgün bir şekilde göremedim. Ama çok fazla görmesem de ona yumruk attığını az çok tahmin edebiliyorum. İstemeden de olsa gerileyerek onlara baktım. O adama neden o şekilde yumruk atmaya devam ediyor. Hızlıca kapıyı açtığımda "...kurusuna vurmadım zaten! Sende gelmiş burada ortamın içine ediyorsun yetmiyor karıma laf söylüyorsun!" diyerek vurmaya devam edince hızlıca arabadan çıktım.