BELLA LUNA

28: Tyrone Blake Silverio

"Ugly Scar"

" Do you think it's worth it?"

Nasa labas ako ng silda kung saan nakakulong si Zyrone. Anim na buwan na ang lumipas mula ng makuha namin si Bella Luna.

At sa anim na buwan na 'yun napakarami na ang nangyari. Sobrang dami.

Nakaupo ako habang nakasandal sa dingding at tinitingnan ang bunsong kapatid na malungkot na nakatitig sa'kin.

" Masaya ka na ba Tyrone? Na nagawa mo na ang gusto mo? Masaya ka na ba, ha?"

Wala akong emosyon na napaiwas sa kanya ng tingin. Hawak ko ngayon ang papaubos na alak ng brandy.

Ang sakit ng ulo ko.

Ngumiti ako ng mapakla sa kanya.

" Oo..masayang masaya na ako." Narinig ko siyang napabuntong hininga.

" May nakapagsabi sa'kin, kung hindi ko gusto ang landas na nakalaan ay may choice akong baguhin 'yun. I have always the privilege to change it. Ako nagawa ko na kaya ako andito. Eh ikaw kuya? Kailan kaya?"

Napakunot ang noo ko sa kanya. Hindi ko siya maintindihan.

" Alam kong hindi ka ganun ka sama kuya para maging bulag sa paghihiganti. Alam mong walang kasalanan si Bella Luna. Hindi niya deserve lahat ng pinagagawa mo sa kanya."

Hindi lang ako umimik sa sinabi niya.

Kada-punta ko rito ay wala siyang bukam-bibig kundi tigilan ko na 'to.

Kung gugustuhin, kaya kong tapusin lahat ng ito.

Pero bakit hindi ko magawa?

" Mahirap lokohin ang sarili, kuya. Kailanman hindi masaya ang makasakit ng kapwa nati—

" Cut out that bullshit Zyrone. Huli na ang lahat para huminto ako."

Inubos ko ang laman ng bote ng brandy saka tinapon ito. Nabasag ito.

Napangiti ulit ako ng mapakla nang makita ang basag na bote.

Naalala ko ang sarili sa wasak na bote. Kaya hanggang ngayon naghihiganti pa rin ako kasi masakit pa rin. Nasasaktan pa rin ako. Wasak na wasak pa rin ako sa loob ko.

" I am sure you're not like kuya Nigel who's taking drugs that is why his decisions may have been twisted. I can't believe ganun ka na klaseng tao, kuya. Hindi ako makapaniwala na mas masahol ka pa sa kanya. Sa mga Samaniego. Ikinakahiya kong kapatid kita." Matigas at puno ng galit niyang saad sa'kin.

For the past two months, I keep on visiting him just to hear over and over again his words. And perhaps I needed all of it because that is what my heart wanted to hear.

Bumalik akong lasing na lasing sa aking kwarto.

Huminga ako ng malalim at nakita na naman siya.

The poor girl who's so unlucky to be born as a Samaniego.

Lumapit ako sa kanya at nakita ang nakaawang niyang labi habang malalim na natutulog. Nakakalat ang mahaba at alon niyang buhok sa unan.

Her long coat peach night dresss is giving me again the urge. Bahagyang nakabukas pa ang butones sa may diddib na bahagi. Almost exposing her one breast.

I remember before going to Zyrone, I just used her there on the carpet near the chimney. Anywhere in this place is a reminder of how I exploited everything of her.