BELLA LUNA

26: Janesis Kate Sombrana

" I'm sorry"

" Anong gagawin mo sa oras na makawala ka rito?"

I slightly move my eyelids as I get distracted again by his words. I'm about to be lost again in my daydreaming.

But somehow this guy here in front of me won't stop himself from talking.

" Probably, grant your wish."

Nakita ko siyang napaawang ang labi.

" Ha? What would that be?"

I smirk at him and place my hands on my knee.

" Free you."

Natahimik siya. Hindi ko mapigilan na mapangiti ng lihim.

" And how you supposed to do that?"

Tumitig ako ng marahan sa kanya na tila sinusukat ang bawat pagbabago ng ekspresyon ng kanyang mukha.

Hindi ko siya sinagot at tumingin lang ako sa isang maliit na bintana na malapit sa bubong. Napakalayo nito at tingin ko walang paraan para maabot ito pwera nalang kung may napakataas na hagdan.

Maliit lang 'yun na siyang tanging nagbibigay ng sapat na liwanag para sa amin.

" Zyrone, kung mga ibon lang sana tayo ngayon. Siguro matagal na tayong nakawala rito. Diyan kasi tayo dadaan."

Tinuro ko 'yung maliit na bintana na nagpaangat naman sa kanya ng tingin.

Hindi lang siya nagsalita.

Natahimik na ito ah. Masyado ba siyang kinabahan sa sinabi ko kanina?

" At kapag nakalabas ka na, saan ka pupunta? Saan ka uuwi?"

Malungkot siyang napatingin sa akin at umiwas naman agad ako ng tingin sa kanya.

Hindi ko kasi masagot ang tanong niya.

Saan nga ba?

May tahanan pa ba akong uuwian?

At kapag nakalabas na ako rito? Saan ako magtatago laban sa mga Samaniego ..at Silverio?

Napalunok ako at malamig na tumingin sa maliit na bintana.

That window is just a tease for us, but it's hopeless.

There's no home for me outside. No direction. Might as well I will die here alone and trap than chase again by those monsters.

" Ikaw? Kapag nakawala ka rito? Saan ka pupunta?"

Tumitig siya sa'kin at napayuko.

"Ililigtas ko si B-bella Luna. .I mean 'yung totoong Bella Luna. Pakakawalan ko siya."

Napangiti ako ng konti sa sinabi niya.

Hindi ko maintindihan ang sarili kung bakit nalungkot ako marinig 'yun sa kanya.

" I'm jealous baby." I look in my side in a tired way.

Maang lang siyang napatingin sa'kin mula sa nasabi ko.

" You're so unfair. All I think is to free you from here, yet you're not doing the same way for me. Just because, I'm just an impostor. A copy-cat of your true love."

Natahimik siya. I hold my laughter as he is taking my sarcasm seriously.

" Minahal mo ba talaga ako 'nun?"

Oh, that is so sudden. I never expected that queston.

Napalabi ako at parang sa biglang tinanong niya ay gusto kong magsindi ng sigarilyo ngayon.